1 Tessalonikerne 1

1 Paulus og Silvanus og Timoteus - til kyrkjelyden åt tessalonikarane i Gud Fader og Herren Jesus Kristus: Nåde vere med dykk og fred!

เปาล: สิลฺวานสฺตีมถิยศฺจ ปิตุรีศฺวรสฺย ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย จาศฺรยํ ปฺราปฺตา ถิษลนีกียสมิตึ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขนฺติฯ อสฺมากํ ตาต อีศฺวร: ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏศฺจ ยุษฺมานฺ ปฺรตฺยนุคฺรหํ ศานฺติญฺจ กฺริยาสฺตำฯ

2 Me takkar alltid Gud for dykk alle, når me kjem dykk i hug i bønerne våre,

วยํ สรฺเวฺวษำ ยุษฺมากํ กฺฤเต อีศฺวรํ ธนฺยํ วทาม: ปฺรารฺถนาสมเย ยุษฺมากํ นาโมจฺจารยาม: ,

3 med di me uavlatande minnest dykkar verksemd i trui og arbeid i kjærleiken og tolmod i voni på vår Herre Jesus Kristus for vår Gud og Faders åsyn,

อสฺมากํ ตาตเสฺยศฺวรสฺย สากฺษาตฺ ปฺรเภา ยีศุขฺรีษฺเฏ ยุษฺมากํ วิศฺวาเสน ยตฺ การฺยฺยํ เปฺรมฺนา ย: ปริศฺรม: ปฺรตฺยาศยา จ ยา ติติกฺษา ชายเต

4 då me er visse på at de er utvalde, brør, de som er elska av Gud.

ตตฺ สรฺวฺวํ นิรนฺตรํ สฺมรามศฺจฯ เห ปิยภฺราตร: , ยูยมฺ อีศฺวเรณาภิรุจิตา โลกา อิติ วยํ ชานีม: ฯ

5 For vårt evangelium kom ikkje til dykk berre i ord, men og i kraft og i den Heilage Ande og i stor fullvissa, liksom de veit korleis me var millom dykk for dykkar skuld;

ยโต'สฺมากํ สุสํวาท: เกวลศพฺเทน ยุษฺมานฺ น ปฺรวิศฺย ศกฺตฺยา ปวิเตฺรณาตฺมนา มโหตฺสาเหน จ ยุษฺมานฺ ปฺราวิศตฺฯ วยนฺตุ ยุษฺมากํ กฺฤเต ยุษฺมนฺมเธฺย กีทฺฤศา อภวาม ตทฺ ยุษฺมาภิ รฺชฺญายเตฯ

6 og de vart etterfylgjarar til oss og til Herren då de tok imot ordet i myki trengsla med gleda i den Heilage Ande,

ยูยมปิ พหุเกฺลศโภเคน ปวิเตฺรณาตฺมนา ทตฺเตนานนฺเทน จ วากฺยํ คฺฤหีตฺวาสฺมากํ ปฺรโภศฺจานุคามิโน'ภวตฯ

7 so de vart eit fyredøme for alle dei truande i Makedonia og Akaia.

เตน มากิทนิยาขายาเทศโย รฺยาวนฺโต วิศฺวาสิโน โลกา: สนฺติ ยูยํ เตษำ สรฺเวฺวษำ นิทรฺศนสฺวรูปา ชาตา: ฯ

8 For ifrå dykk hev Herrens ord ljoda ut, ikkje berre i Makedonia og Akaia, men alle stader er dykkar tru på Gud komi ut, so me ikkje treng til å tala noko um det;

ยโต ยุษฺมตฺต: ปฺรตินาทิตยา ปฺรโภ รฺวาณฺยา มากิทนิยาขายาเทเศา วฺยาปฺเตา เกวลเมตนฺนหิ กินฺตฺวีศฺวเร ยุษฺมากํ โย วิศฺวาสสฺตสฺย วารฺตฺตา สรฺวฺวตฺราศฺราวิ, ตสฺมาตฺ ตตฺร วากฺยกถนมฺ อสฺมากํ นิษฺปฺรโยชนํฯ

9 for dei fortel sjølve um oss, kva inngang me fann hjå dykk, og korleis de vende dykk til Gud frå avgudarne, til å tena den livande og sanne Gud

ยโต ยุษฺมนฺมเธฺย วยํ กีทฺฤศํ ปฺรเวศํ ปฺราปฺตา ยูยญฺจ กถํ ปฺรติมา วิหาเยศฺวรํ ปฺรตฺยาวรฺตฺตธฺวมฺ อมรํ สตฺยมีศฺวรํ เสวิตุํ

10 og venta på hans son frå himmelen, honom som han vekte upp frå dei daude, Jesus, som frelsar oss frå den komande vreiden.

มฺฤตคณมธฺยาจฺจ เตโนตฺถาปิตสฺย ปุตฺรสฺยารฺถต อาคามิโกฺรธาทฺ อสฺมากํ นิสฺตารยิตุ รฺยีโศ: สฺวรฺคาทฺ อาคมนํ ปฺรตีกฺษิตุมฺ อารภธฺวมฺ เอตตฺ สรฺวฺวํ เต โลกา: สฺวยมฺ อสฺมานฺ ชฺญาปยนฺติฯ