1 Tessalonikerne 4

1 Elles no, brør, bed og påminner me dykk i Herren Jesus, at liksom de hev lært av oss korleis de skal ferdast og tekkjast Gud, som de og gjer, so må de alt meir fremdast deri.

Waholo tihuwapela umoyo tihuwalawa hwa Yesu uKilisti. Shila shatiyenje mposheye afume hulite shihwanziwa ajende, husaye Ungolobhe, idala elioliamuwalaje hani.

2 For de veit kva bod me gav dykk ved Herren Jesus.

Mumenye ziatiwawozezie ashilile hwa Yesu aje zyenu.

3 Dette er Guds vilje, dykkar helging: at de skal halda dykk frå utukt;

Ego miza hwa Ngolobhe: Huyozye ahane izinaa,

4 at kvar og ein av dykk veit å vinna seg sin eigen make i helging og æra,

Wekaweka amenye akhale nushi wakwe mwene huumoyo uzelu ni shishi.

5 ikkje med ovhug i lyst, so som heidningarne som ikkje kjenner Gud;

Usahawe nushii wanyonywe nubele (nazi awatu wamusi wasaga wamwenye Ungolobhe).

6 at ingen skal gjera bror sin uskil eller svik i det som han hev å gjera med honom; for Herren er hemnar for alt slikt, som me og fyrr hev sagt og vitna for dykk.

Asahawe umuntu wowonti yanzafyemele impaho ziahukosele uholo wakwe, nunongwa ene. U Bwana yuyo asomba isiasa shonti na huwawozye.

7 For Gud kalla oss ikkje til ureinskap, men til helging.

Ungolobhe sagaahatukwizizie aje tiwe ni ntavu. Ahatikwizizye tiwe numoyo uzelu.

8 Den som då mismæter dette, han mismæter ikkje eit menneskje, men Gud, som og gjev sin Heilage Ande i dykk.

Eshi yakhanasangakhana watu ahukhana yu Ngolobhe, yahupela Umpepo Ufinjile wakwe.

9 Men um broderkjærleiken treng de ikkje til at nokon skriv til dykk; for de er sjølve lærde av Gud til å elska kvarandre;

Hunongwa zya ulugomo waholo waho sagaihusimbila awaamanyizizye Ungolobhe agan'ane tete kwa tete.

10 for de gjer det og mot alle brørne i heile Makedonia. Men me legg dykk på hjarta, brør, at de alt meir må fremdast deri

Imenye mwahawombile egagonti hwawaholo wawaleho hu Makedonia wonti, Eshi tihuwalawa muwaholo muombe shinza hani.

11 og setja dykkar æra i å liva stilt og taka vare på dykkar eigne saker og arbeida med henderne, som me hev bode dykk,

Tihuwalawa mnyonywaje akhale musi nupumu humbombozyenyu, na wombeji imbombo hunyowe zyenyu, nazishatiwalajizizye.

12 so de må ferdast sømeleg med deim som er utanfor, og ikkje trenga til nokon.

Wombaga ega nkujendaje sheinza ni shishi hwawantu wawalihonze wi lweteho, usahagaye liolionti lila.

13 Men eg vil ikkje, brør, at de skal vera uvitande um deim som er avsovna, so de ikkje skal syrgja liksom dei andre, som ikkje hev nokor von.

Sagatihuanza amwe aje msahamanye muwaholo aje ewowagonilegona msahazugumile lihwenza.

14 So sant som me trur at Jesus døydde og stod upp, so skal og Gud ved Jesus føra deim som er avsovna saman med honom.

Nkatihweteha aje u Yesu ahafyiye nantele ahazyoshele, Ungolobhe aiwatwala peka nu Yesu wawagonile hwitawa liakwe.

15 For dette segjer me dykk med eit ord av Herren, at me som liver, som vert att til dess Herren kjem, ikkje skal koma i fyrevegen for deim som er avsovna;

Tihuwawozya amwe hwizwi ilya Bwana aje tiwatutiliwomi lwahaiyenza u Bwana sagatahaiwatangalila wala wagonile ufwe. U Bwana yoyo ahaihwiha afume humwanya. Ahaiyeza peka ni palapanda ya Ngolobhe, wawafwinye hwitawa lya Yesu wahaizyoha.

16 for Herren sjølv skal koma ned frå himmelen med bjodande rop, med yverengels røyst og med Guds basun, for dei som er avlidne i Kristus, skal fyrst standa upp;

U Bwana yoyo ahaihwiha afume humwanya. Ahaiyeza peka nuhala uzelu ugosi peka ni palapanda ya Ngolobhe, wawafwinye hwitawa lya Yesu wahaizyoha.

17 so skal me som liver, som vert att, saman med deim verta rykte i skyer upp i lufti til å møta Herren, og so skal me alltid vera med Herren.

Awomi wawasageye wahaisangana humawengo peka wahainyanyela u Bwana humwana tahaiwa nu Bwana isiku zyonti.

18 So trøysta då kvarandre med desse ord!

Myanganaje amazwi ega Mwe, mwe, mwe.