1 Samuels 29

1 Filistarane fylkte alle herarne sine i Afek. Israel låg i læger attmed kjelda i Jizre’el.

Pea naʻe tānaki fakataha ʻe he kakai Filisitia ʻa ʻenau ngaahi matanga tau ki ʻEfeki: pea naʻe ʻapitanga ʻae kakai ʻIsileli ʻo ofi ki he matavai ʻaia ʻoku ʻi Sesilili.

2 Filistarfyrstarne gjekk fram med sine hundrad mann og sine tusund. Og David og kararne hans kom attarst, i lag med Akis.

Pea naʻe ʻalu atu ʻae houʻeiki ʻoe kakai Filisitia ʻi he ngaahi toko teau, mo e ngaahi toko afe: pea ʻalu ʻa Tevita mo hono kau tangata kimui mo ʻAkisi.

3 Filistarfyrstarne spurde: «Kva hev desse hebræarane her å gjera?» Akis svara: «De veit då at David som var hirdmann hjå Saul, Israels-kongen, han hev vore hjå meg år og dag, og eg hev aldri funne nokon ting å segja på honom frå den stund han vart min mann og til i dag.»

Pea pehē ʻe he houʻeiki ʻoe kakai Filisitia, “Ko e hā ʻoku fai ʻe he kau Hepelū ni ʻi heni?” Pea pehē ʻe ʻAkisi ki he houʻeiki ʻoe kakai Filisitia, “ʻIkai ko Tevita eni, ko e tamaioʻeiki ʻa Saula, ko e tuʻi ʻo ʻIsileli, ʻaia kuo ʻiate au ʻi he ngaahi ʻaho ni, pe ko e ngaahi taʻu, pea ʻoku ʻikai te u ʻilo ha kovi ʻe taha ʻiate ia talu ʻene hau kiate au ʻo aʻu ki he ʻaho ni?”

4 Men filistarfyrstarne vart forarga på honom, og dei sagde ifrå til honom: «Send den karen heim att! Lat honom halda seg på den staden du hev sett honom yver! Lat honom ikkje fara i strid saman med oss! Midt i slaget kann han venda seg mot oss. Kor kunde han betre vinna att godviljen hjå herren sin, enn med hovudi av hermennerne våre?

Pea naʻe ʻita ʻae houʻeiki ʻoe kakai Filisitia kiate ia; pea pehē ʻe he houʻeiki ʻoe kau Filisitia kiate ia, “Ke ke fakafoki ʻae siana ni, koeʻuhi ke toe ʻalu ia ki hono potu ʻaia kuo ke tuʻutuʻuni kiate ia, pea ʻoua naʻa tuku ia ke ʻalu hifo mo kitautolu ki he tau, telia naʻa hoko ia ʻi he tau ko e fili kiate kitautolu: he te ne fakalelei ia ki heʻene ʻeiki ʻi he hā? ʻIkai ʻaki ʻae ngaahi ʻulu ʻoe kau tangata ni?

5 Er det ikkje til æra for denne David at dei syng med dei dansar: «Tusund tynte Saul men David tie tusund»?»

‌ʻIkai ko Tevita eni, ʻaia naʻa nau hiva fetoutou fetaliʻaki ai ʻi he ngaahi meʻe, ʻo pehē, ‘Kuo tāmateʻi ʻe Saula ʻene ngaahi toko afe, mo Tevita ʻene ngaahi toko mano?’”

6 Då kalla Akis David til seg og sagde: «So sant Herren liver: Du er ein ærleg kar! og eg likar godt å sjå deg ganga ut og inn hjå meg i lægret. For eg hev inkje vondt funne hjå deg frå den stund du kom til meg og heilt til no. Men fyrstarne likar deg ikkje.

Pea naʻe ui ʻe ʻAkisi ʻa Tevita, ʻo ne pehē kiate ia, “Ko e moʻoni, hangē ʻoku moʻui ʻa Sihova, naʻa ke fai angatonu, pea ko e tau fetoutoumoliliuʻaki mo koe ʻi he tau, ʻoku lelei ʻi hoku ʻao: he ʻoku ʻikai te u ʻilo ha kovi ʻiate koe talu ʻae ʻaho ʻo hoʻo haʻu kiate au ʻo hoko mo e ʻaho ni: ka ko e moʻoni ʻoku ʻikai te ke lelei ʻi he ʻao ʻoe houʻeiki.

7 So far heim att i fred, so du ikkje skal gjera noko som filistarfyrstarne mislikar.»

Ko ia ke ke foki ni, pea ke ʻalu fiemālie pe, telia naʻa ke fakaʻita ʻae houʻeiki ʻoe kakai Filisitia.”

8 David sagde med Akis: «Kva hev eg då gjort? og kva hev du funne å segja på tenaren din frå den dagen eg kom fram for deg og heilt til i dag, etter som du negtar meg å ganga i strid mot uvenerne dine, herre konge?»

Pea naʻe pehē ʻe Tevita kia ʻAkisi, “Ka ko e hā ia kuo u fai? Pea ko e hā ia kuo ke ʻilo ki hoʻo tamaioʻeiki lolotonga ʻe tau nonofo mo koe ʻo aʻu ki he ʻaho ni, koeʻuhi ke ʻoua naʻaku ʻalu ʻo tauʻi ʻae ngaahi fili ʻo ʻeku ʻeiki ko e tuʻi?”

9 Akis svara: «Eg veit best sjølv at eg held deg som ein gudsengel! Men filistarfyrstarne stend på sitt: han fær ikkje vera med oss i striden.

Pea leaange ʻa ʻAkisi ʻo pehē kia Tevita, “ʻOku ou ʻilo ʻoku ke lelei ʻi hoku ʻao, ʻo hangē ko e ʻāngelo ʻae ʻOtua: ka koeʻuhi kuo ʻosi ʻae lea ʻae houʻeiki ʻoe kakai Filisitia, ʻo pehē, ‘ʻE ʻikai ʻalu ia mo kitautolu ki he tau.’

10 Ris no tidleg upp i morgon, du og tenarane åt herren din som er komne med deg; og når det de hev gjort, so far dykkar veg so snart det ljosnar!»

Pea ko ia ke ke tuʻu hengihengi hake ʻi he ʻapongipongi mo e kau tamaioʻeiki ʻa hoʻo ʻeiki ʻaia kuo haʻu mo koe: pea ʻi hoʻomou tuʻu hake leva ʻi he ʻapongipongi, pea maama ʻae ʻaho, pea mou ʻalu.”

11 David og kararne hans reis då upp tidleg, for sin veg um morgonen, og kom heim att til Filistarlandet. Men filistarane drog upp til Jizre’el.

Ko ia naʻe tuʻu hengihengi hake ai ʻa Tevita mo hono kau tangata ʻi he pongipongi, ke foki atu ki he fonua ʻoe kakai Filisitia. Pea naʻe ʻalu hake ʻae kakai Filisitia ki Sesilili.