1 Peters 3
1 Like eins de konor: De skal vera dykkar eigne menner undergjevne, so endå slike som ikkje trur ordet, må verta vunne utan ord ved den ferd konorne deira syner,
Te vanbangla huta rhoek te a va rhoek taengah boengai uh saeh. Te daengah ni khat khat loh olka te aek mai cakhaw a yuu rhoek kah omih rhangneh amih te ol mueh la a dang uh eh.
2 når dei ser for augo dykkar reine ferd i otte.
Nangmih kah omih te rhihnah neh a cuem la hmuh uh saeh.
3 Deira prydnad skal ikkje vera utanpå, med hårflettingar eller påhengt gull eller klædebunad,
Nangmih kah a hmanhu ah sam toel tih sui, Diklai himbai, pueinak he tah thoeihcamnah la om boel saeh.
4 men hjartans løynde menneskje i den uforgjengelege prydnad med den mjuke og stille ånd, som er gjæv for Gud.
Tedae hlang thinko kah a huephael ah aka kuei mueihla neh muelhtuet, dingsuek la thoeihcamuh. Te tah Pathen hmaiah a phu om.
5 For soleis prydde fordom dei heilage kvinnorne seg, dei som sette si von til Gud og var sine eigne menner undergjevne,
Pathen aka ngaiuep noek huta cim rhoek khaw a va rhoek taengah boe a ngai uh nen ni amamih te a thoeihcam uh van.
6 liksom Sara lydde Abraham og kalla honom herre; hennar døtter hev de vorte når de gjer godt og ikkje ottast for nokor skræmsla.
Sarah loh Abraham taengah ol a ngai vanbangla, anih te boeipa la a khue. A ca la na om uh dongah a thensai te rhih ham om pawt tih letnah khaw om pawh.
7 Like eins de menner: De skal liva vitugt saman med konorne som det veikare kjerald, og visa deim æra, sidan dei og er medervingar til livsens nåde, so dykkar bøner ikkje skal verta hindra!
Tongpa rhoek aw, amih te mingnah neh khosak puei van. Tattloel hno neh a om vanbangla huta taengah hinyahnah tueng sak. Hingnah dongkah lungvatnah te aka pang hmaih la na om van daengah ni na thangthuinah te a tomta pawt eh.
8 Og til slutt: Ver alle samhuga, medlidande, kjærlege mot brørne, miskunnsame, audmjuke!
A cuinah la, thikat la, hlang rhen kho neh, thintlo koeina, sitloh thimhalh, thindo kodo te boeih khueh uh laeh.
9 Løn ikkje vondt med vondt eller skjelling med skjelling, men tvertimot velsigna! for det vart de kalla til, at de skal erva velsigning.
A boethae te boethae neh, thuithetnah te thuithetnah neh thuung uh boeh. Tedae a khuplat la uem uh, te ham te n'khue daengah ni yoethennah te na pang uh eh.
10 For «den som vil elska livet og sjå gode dagar, han skal halda tunga frå det som vondt er og lipporne frå svikfull tale;
Hingnah te aka lungnah tih khohnin then hmuh ham aka ngaih long tah a lai te a thae khui lamkah cuep saeh. A hmui te khaw tuengkhuepnah thui sak boel saeh.
11 han vike frå vondt og gjere godt, han søkje fred og trå etter honom!
Te dongah a thae te rhael saeh lamtah a then te saii saeh. Rhoepnah te toem saeh lamtah hnuktlak saeh.
12 For Herrens augo er yver dei rettferdige, og hans øyro vende til deira bøn; men Herrens åsyn er yver deim som gjer vondt.»
Boeipa mik loh aka dueng te a hmuhdam tih amih kah rhenbihnah benla hna a kaeng. Tedae thae aka saii te Boeipa kah maelhmai loh a mangthong tak.
13 Og kven er det som kann gjera dykk vondt når de stræver etter det gode?
A then dongah aka hmae la na om uh atah u long nangmih te n'hnaep eh?
14 Men um de og skulde lida for rettferds skuld, so er de sæle. Men ottast ikkje for deim og ræddast ikkje; men helga Kristus til herre i hjarto dykkar!
Tedae duengnah kongah na patang uh mai atah na yoethen uh. Tedae amih lamkah rhihnah te rhih uh boeh, thuen uh boeh.
15 Og ver alltid ferdige til å forsvara dykk for kvar ein som krev rekneskap av dykk for den voni som bur i dykk, men med spaklynde og age!
Tedae na thinko ah Khrih te Boeipa la hinyah uh. Nangmih khuikah ngaiuepnah kongah olka nangmih aka dawt boeih te olthungnah ham sikim la om yoeyah uh.
16 Og hav eit godt samvit, so dei som lastar dykkar gode ferd i Kristus, må verta til skammar i det som dei baktalar dykk for som illgjerdsmenner.
Tedae nangmih aka hnaep tih n'yan uh vaengah te Khrih ah omih then neh yahpoh sak ham a then la muelhtuetnah, rhihnah te mingcimnah neh khueh uh.
17 For det er betre, um so er Guds vilje, å lida når ein gjer godt, enn når ein gjer vondt.
A thensai he then ta. Pathen kah kongaih loh a ngaih atah thae lakah patang he then ngai.
18 For Kristus leid og ein gong for synder, ein rettferdig for urettferdige, for å føra oss fram til Gud, han som leid dauden i kjøtet, men vart livandegjord i åndi,
Halang yueng la hlang dueng, Khrih tah tholhnah kongah vaikhat la patang coeng. Te daengah ni nangmih te Pathen taengla n'thak eh. Pumsa ah duek ngawn cakhaw mueihla ah hing coeng.
19 og i denne gjekk han og burt og preika for ånderne som var i varetekt,
Te nen te thongim khuiah khaw cet tih mueihla rhoek taengah a hoe coeng.
20 dei som fordom hadde vore stride, den gong Guds langmod venta i Noahs dagar, då arki vart bygd, der nokre få, det er åtte sjæler, vart frelste gjenom vatn,
Noah tue kah sangpho a rhoekbah vaengah thinsennah neh Pathen aka lamtawn loh ana aek noek coeng. Te khuiah a sii ngai parhet tah tui lamloh aka daem hinglu la ana om.
21 det som no og frelser oss i motbilætet dåpen, som ikkje er avleggjing av ureinskap på kroppen, men eit godt samvits pakt med Gud ved Jesu Kristi uppstoda,
Te tah baptisma dongah aka daem nangmih kah mueimae la om van coeng. Pumsa kah a tihnai capitnah ke pawt tih Jesuh Khrih kah thohkoepnah dongah a then la mingcimnah neh Pathen taengah m'bih ke ni.
22 han som er uppfaren til himmelen og er ved Guds høgre hand, der englar og magter og krafter er honom underlagde.
Amah tah Pathen kah bantang ah om. Vaan ah a pongpa vaengah puencawn rhoek, saithainah neh thaomnah te amah taengah boe a ngai sak.
A Dove is Sent Forth from the Ark
