1 Johannes 4

1 Mine kjære! tru ikkje på kvar ei ånd, men prøv ånderne, um dei er av Gud! for det er mange falske profetar gjengne ut i verdi.

ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਤਮਾਃ, ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼੍ਵਾਤ੍ਮਸੁ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤਾ ਨ ਵੇਤ੍ਯਾਤ੍ਮਨਃ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੰ ਯਤੋ ਬਹਵੋ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਜਗਨ੍ਮਧ੍ਯਮ੍ ਆਗਤਵਨ੍ਤਃ|

2 På det kjenner de Guds Ande: kvar ei ånd som sannar at Jesus Kristus er komen i kjøt, er av Gud;

ਈਸ਼੍ਵਰੀਯੋ ਯ ਆਤ੍ਮਾ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਨੇਨ ਪਰਿਚੀਯਤਾਂ, ਯੀਸ਼ੁਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਨਰਾਵਤਾਰੋ ਭੂਤ੍ਵਾਗਤ ਏਤਦ੍ ਯੇਨ ਕੇਨਚਿਦ੍ ਆਤ੍ਮਨਾ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰਿਯਤੇ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਃ|

3 og kvar ei ånd som ikkje sannar at Jesus Kristus er komen i kjøt, er ikkje av Gud; og dette er åndi til Antikrist, som de hev høyrt um at ho kjem, og ho er alt no i verdi.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਨਰਾਵਤਾਰੋ ਭੂਤ੍ਵਾਗਤ ਏਤਦ੍ ਯੇਨ ਕੇਨਚਿਦ੍ ਆਤ੍ਮਨਾ ਨਾਙ੍ਗੀਕ੍ਰਿਯਤੇ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯੋ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾਰੇਰਾਤ੍ਮਾ, ਤੇਨ ਚਾਗਨ੍ਤਵ੍ਯਮਿਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸ਼੍ਰੁਤੰ, ਸ ਚੇਦਾਨੀਮਪਿ ਜਗਤਿ ਵਰ੍ੱਤਤੇ|

4 Born, de er av Gud og hev sigra yver deim; for han som er i dykk, er større enn han som er i verdi.

ਹੇ ਬਾਲਕਾਃ, ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਜਿਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚ ਯਤਃ ਸੰਸਾਰਾਧਿਸ਼਼੍ਠਾਨਕਾਰਿਣੋ (ਅ)ਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਦਧਿਸ਼਼੍ਠਾਨਕਾਰੀ ਮਹਾਨ੍|

5 Dei er av verdi; difor talar dei av verdi, og verdi høyrer deim.

ਤੇ ਸੰਸਾਰਾਤ੍ ਜਾਤਾਸ੍ਤਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸੰਸਾਰਾਦ੍ ਭਾਸ਼਼ਨ੍ਤੇ ਸੰਸਾਰਸ਼੍ਚ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ|

6 Me er av Gud; den som kjenner Gud, høyrer oss; den som ikkje er av Gud, høyrer oss ikkje. På dette kjenner me sannings-åndi og villfarings-åndi.

ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤਾਃ, ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਯੋ ਜਾਨਾਤਿ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਦ੍ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਯਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤੋ ਨਹਿ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਦ੍ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ; ਅਨੇਨ ਵਯੰ ਸਤ੍ਯਾਤ੍ਮਾਨੰ ਭ੍ਰਾਮਕਾਤ੍ਮਾਨਞ੍ਚ ਪਰਿਚਿਨੁਮਃ|

7 Mine kjære, lat oss elska kvarandre! for kjærleiken er av Gud, og kvar den som elskar, er fødd av Gud og kjenner Gud.

ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਤਮਾਃ, ਵਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਵਾਮ, ਯਤਃ ਪ੍ਰੇਮ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਯਤੇ, ਅਪਰੰ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰੋਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਵੇੱਤਿ ਚ|

8 Den som ikkje elskar, kjenner ikkje Gud; for Gud er kjærleik.

ਯਃ ਪ੍ਰੇਮ ਨ ਕਰੋਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਨ ਜਾਨਾਤਿ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਪ੍ਰੇਮਸ੍ਵਰੂਪਃ|

9 I det er Guds kjærleik openberra millom oss, at Gud hev sendt son sin, den einborne, til verdi, so me skal liva ved honom.

ਅਸ੍ਮਾਸ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਮੈਤੇਨ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਤ ਯਤ੍ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰੇਣਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਜੀਵਨਦਾਨਾਰ੍ਥਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਵੀਯਮ੍ ਅਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਪੁਤ੍ਰੰ ਜਗਨ੍ਮਧ੍ਯੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|

10 I dette er kjærleiken, ikkje at me hev elska Gud, men at han hev elska oss og sendt son sin til soning for synderne våre.

ਵਯੰ ਯਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਪ੍ਰੀਤਵਨ੍ਤ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਯਦਸ੍ਮਾਸੁ ਪ੍ਰੀਤਵਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਤ੍ਪਾਪਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਯਸ਼੍ਚਿਰ੍ੱਤਾਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਂਸ਼੍ਚੇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਪ੍ਰੇਮ ਸਨ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੇ|

11 Mine kjære! hev Gud elska oss soleis, so er me og skuldige til å elska kvarandre.

ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਤਮਾਃ, ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਯਦੀਸ਼੍ਵਰੇਣੈਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕ੍ਰੁʼਤੰ ਤਰ੍ਹਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਮਪ੍ਯੁਚਿਤੰ|

12 Ingen hev noko sinn set Gud; elskar me kvarandre, so vert Gud verande i oss, og kjærleiken til honom hev vorte fullkomen i oss.

ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਕਦਾਚ ਕੇਨਾਪਿ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਯਦ੍ਯਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕ੍ਰਿਯਤੇ ਤਰ੍ਹੀਸ਼੍ਵਰੋ (ਅ)ਸ੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਮ ਚਾਸ੍ਮਾਸੁ ਸੇਤ੍ਸ੍ਯਤੇ|

13 På dette kjenner me at me er i honom og han i oss, at han hev gjeve oss av sin Ande.

ਅਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਤੇਨ ਸ੍ਵਕੀਯਾਤ੍ਮਨੋਂ(ਅ)ਸ਼ੋ ਦੱਤ ਇਤ੍ਯਨੇਨ ਵਯੰ ਯਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਃ ਸ ਚ ਯਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੀਤਿ ਜਾਨੀਮਃ|

14 Og me hev set og vitnar at Faderen hev sendt son sin til frelsar for verdi.

ਪਿਤਾ ਜਗਤ੍ਰਾਤਾਰੰ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਏਤਦ੍ ਵਯੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਪ੍ਰਮਾਣਯਾਮਃ|

15 Den som sannar at Jesus er Guds Son, i honom vert Gud verande, og han i Gud.

ਯੀਸ਼ੁਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰ ਏਤਦ੍ ਯੇਨਾਙ੍ਗੀਕ੍ਰਿਯਤੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸ ਚੇਸ਼੍ਵਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|

16 Og me hev lært å kjenna og trutt på den kjærleiken Gud hev til oss. Gud er kjærleik, og den som vert verande i kjærleiken, vert verande i Gud, og Gud i honom.

ਅਸ੍ਮਾਸ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਪ੍ਰੇਮ ਵਰ੍ੱਤਤੇ ਤਦ੍ ਵਯੰ ਜ੍ਞਾਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚ| ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਪ੍ਰੇਮਸ੍ਵਰੂਪਃ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨੀ ਯਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|

17 I dette hev kjærleiken vorte fullkomen hjå oss, at me hev fritt mod på domedag; for liksom han er, so er me og i denne verdi.

ਸ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ (ਅ)ਸ੍ਤਿ ਵਯਮਪ੍ਯੇਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਜਗਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਭਵਾਮ ਏਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਿਚਾਰਦਿਨੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਾ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਲਭ੍ਯਤੇ ਸਾਸ੍ਮਤ੍ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਃ ਸਿੱਧਿਃ|

18 Otte er ikkje i kjærleiken, men den fullkomne kjærleiken driv otten ut; for otten hev straffi i seg; men den som ottast, er ikkje fullkomen i kjærleiken.

ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਿ ਭੀਤਿ ਰ੍ਨ ਵਰ੍ੱਤਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਿੱਧੰ ਪ੍ਰੇਮ ਭੀਤਿੰ ਨਿਰਾਕਰੋਤਿ ਯਤੋ ਭੀਤਿਃ ਸਯਾਤਨਾਸ੍ਤਿ ਭੀਤੋ ਮਾਨਵਃ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਿ ਸਿੱਧੋ ਨ ਜਾਤਃ|

19 Me elskar av di han elska oss fyrst.

ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਸ ਪ੍ਰਥਮੰ ਪ੍ਰੀਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਵਯੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰੀਯਾਮਹੇ|

20 Dersom nokon segjer: «Eg elskar Gud», og han hatar bror sin, han er ein ljugar; for den som ikkje elskar bror sin som han hev set, kor kann han elska Gud, som han ikkje hev set?

ਈਸ਼੍ਵਰੇ (ਅ)ਹੰ ਪ੍ਰੀਯ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰੰ ਦ੍ਵੇਸ਼਼੍ਟਿ ਸੋ (ਅ)ਨ੍ਰੁʼਤਵਾਦੀ| ਸ ਯੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰਿ ਯਦਿ ਨ ਪ੍ਰੀਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਕਥੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਤ੍?

21 Og dette bodet hev me frå honom, at den som elskar Gud, han skal og elska bror sin.

ਅਤ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਯਃ ਪ੍ਰੀਯਤੇ ਸ ਸ੍ਵੀਯਭ੍ਰਾਤਰ੍ੱਯਪਿ ਪ੍ਰੀਯਤਾਮ੍ ਇਯਮ੍ ਆਜ੍ਞਾ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਲਬ੍ਧਾ|