1 Korintierne 8

1 Men vedkomande avgudsoffer, so veit me at me alle hev kunnskap. - Kunnskapen blæs upp, men kjærleiken byggjer upp.

தே³வப்ரஸாதே³ ஸர்வ்வேஷாம் அஸ்மாகம்’ ஜ்ஞாநமாஸ்தே தத்³வயம்’ வித்³ம​: | ததா²பி ஜ்ஞாநம்’ க³ர்வ்வம்’ ஜநயதி கிந்து ப்ரேமதோ நிஷ்டா² ஜாயதே|

2 Um nokon tykkjest kjenna noko, han hev aldri kjent noko soleis som ein skal kjenna det.

அத​: கஸ்²சந யதி³ மந்யதே மம ஜ்ஞாநமாஸ்த இதி தர்ஹி தேந யாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஜ்ஞாநம்’ சேஷ்டிதவ்யம்’ தாத்³ரு’ஸ²ம்’ கிமபி ஜ்ஞாநமத்³யாபி ந லப்³த⁴ம்’|

3 Men um nokon elskar Gud, so er han kjend av honom. -

கிந்து ய ஈஸ்²வரே ப்ரீயதே ஸ ஈஸ்²வரேணாபி ஜ்ஞாயதே|

4 Vedkomande eting av avgudsoffer, so veit me at ingen avgud i verdi er til, og at det finst ingen annan Gud enn ein.

தே³வதாப³லிப்ரஸாத³ப⁴க்ஷணே வயமித³ம்’ வித்³மோ யத் ஜக³ந்மத்⁴யே கோ(அ)பி தே³வோ ந வித்³யதே, ஏகஸ்²சேஸ்²வரோ த்³விதீயோ நாஸ்தீதி|

5 For um det og er dei som vert kalla gudar anten i himmelen eller på jordi - som det er mange gudar og mange herrar -

ஸ்வர்கே³ ப்ரு’தி²வ்யாம்’ வா யத்³யபி கேஷுசித்³ ஈஸ்²வர இதி நாமாரோப்யதே தாத்³ரு’ஸா²ஸ்²ச ப³ஹவ ஈஸ்²வரா ப³ஹவஸ்²ச ப்ரப⁴வோ வித்³யந்தே

6 so finst det då for oss berre ein Gud, Faderen, som alle ting er av, og me til honom, og ein Herre, Jesus Kristus, som alle ting er til ved, og me ved honom.

ததா²ப்யஸ்மாகமத்³விதீய ஈஸ்²வர​: ஸ பிதா யஸ்மாத் ஸர்வ்வேஷாம்’ யத³ர்த²ஞ்சாஸ்மாகம்’ ஸ்ரு’ஷ்டி ர்ஜாதா, அஸ்மாகஞ்சாத்³விதீய​: ப்ரபு⁴​: ஸ யீஸு²​: க்²ரீஷ்டோ யேந ஸர்வ்வவஸ்தூநாம்’ யேநாஸ்மாகமபி ஸ்ரு’ஷ்டி​: க்ரு’தா|

7 Men den kunnskap er ikkje hjå alle; men sume gjer seg endå samvit for avguden skuld og et det som avgudsoffer, og då samvitet deira er veikt, vert det ureint.

அதி⁴கந்து ஜ்ஞாநம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ நாஸ்தி யத​: கேசித³த்³யாபி தே³வதாம்’ ஸம்மந்ய தே³வப்ரஸாத³மிவ தத்³ ப⁴க்ஷ்யம்’ பு⁴ஞ்ஜதே தேந து³ர்ப்³ப³லதயா தேஷாம்’ ஸ்வாந்தாநி மலீமஸாநி ப⁴வந்தி|

8 Men mat gjev oss ikkje verd for Gud; korkje vinn me noko um me et, eller taper noko um me ikkje et.

கிந்து ப⁴க்ஷ்யத்³ரவ்யாத்³ வயம் ஈஸ்²வரேண க்³ராஹ்யா ப⁴வாமஸ்தந்நஹி யதோ பு⁴ங்க்த்வா வயமுத்க்ரு’ஷ்டா ந ப⁴வாமஸ்தத்³வத³பு⁴ங்க்த்வாப்யபக்ரு’ஷ்டா ந ப⁴வாம​: |

9 Men sjå til at ikkje denne fridomen dykkar vert til støyt for dei veike!

அதோ யுஷ்மாகம்’ யா க்ஷமதா ஸா து³ர்ப்³ப³லாநாம் உந்மாத²ஸ்வரூபா யந்ந ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ ஸாவதா⁴நா ப⁴வத|

10 For um nokon ser deg som hev kunnskap sitja til bords i avgudshuset, vert då ikkje samvitet hjå honom som er veik, tilstyrkt til å eta avgudsoffer?

யதோ ஜ்ஞாநவிஸி²ஷ்டஸ்த்வம்’ யதி³ தே³வாலயே உபவிஷ்ட​: கேநாபி த்³ரு’ஸ்²யஸே தர்ஹி தஸ்ய து³ர்ப்³ப³லஸ்ய மநஸி கிம்’ ப்ரஸாத³ப⁴க்ஷண உத்ஸாஹோ ந ஜநிஷ்யதே?

11 Og den veike bror, som Kristus døydde for, vert då fortapt for din kunnskap skuld!

ததா² ஸதி யஸ்ய க்ரு’தே க்²ரீஷ்டோ மமார தவ ஸ து³ர்ப்³ப³லோ ப்⁴ராதா தவ ஜ்ஞாநாத் கிம்’ ந விநம்’க்ஷ்யதி?

12 Men når de soleis syndar imot brørne og sårar deira veike samvit, so syndar de mot Kristus.

இத்யநேந ப்ரகாரேண ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ விருத்³த⁴ம் அபராத்⁴யத்³பி⁴ஸ்தேஷாம்’ து³ர்ப்³ப³லாநி மநாம்’ஸி வ்யாகா⁴தயத்³பி⁴ஸ்²ச யுஷ்மாபி⁴​: க்²ரீஷ்டஸ்ய வைபரீத்யேநாபராத்⁴யதே|

13 Difor, dersom mat valdar støyt for bror min, so vil eg i all æva ikkje eta kjøt, so eg ikkje skal valda støyt for bror min. (aiōn g165)

அதோ ஹேதோ​: பிஸி²தாஸ²நம்’ யதி³ மம ப்⁴ராது ர்விக்⁴நஸ்வரூபம்’ ப⁴வேத் தர்ஹ்யஹம்’ யத் ஸ்வப்⁴ராது ர்விக்⁴நஜநகோ ந ப⁴வேயம்’ தத³ர்த²ம்’ யாவஜ்ஜீவநம்’ பிஸி²தம்’ ந போ⁴க்ஷ்யே| (aiōn g165)