1 Korintierne 8
1 Men vedkomande avgudsoffer, so veit me at me alle hev kunnskap. - Kunnskapen blæs upp, men kjærleiken byggjer upp.
Atûn mirimil biekna sâknêk pêkna chungroia nin chong miziek mindonin. “Ei rêngin rietna ei dôn,” an ti angin adik ani. Hannoma, ma anga rietna han chu mi a minpâk ngâia; aniatachu lungkhamna rêkin chu mi asin minding ngâi.
2 Um nokon tykkjest kjenna noko, han hev aldri kjent noko soleis som ein skal kjenna det.
Tukhomin idôr tena mini rietna dôn sai angin ân bên chu a riet rang dôr ala riet loi ani.
3 Men um nokon elskar Gud, so er han kjend av honom. -
Hannirese tukhomin Pathien lungkhamna a dônin chu ha mi hah Pathien'n a riet ani.
4 Vedkomande eting av avgudsoffer, so veit me at ingen avgud i verdi er til, og at det finst ingen annan Gud enn ein.
Masikin, mirimilngei biekna sâknêk pêka omsai sâk chungroia chu: rammuola mirimilngei murdi hih atataka inzir niloi, rimila inding an ni tie le Pathien inkhat vai aom ti chu ei riet.
5 For um det og er dei som vert kalla gudar anten i himmelen eller på jordi - som det er mange gudar og mange herrar -
Invâna mo, pilchunga mo pathien riming pêl “pathienngei” le “pumapangei” tamtak om khom senla,
6 so finst det då for oss berre ein Gud, Faderen, som alle ting er av, og me til honom, og ein Herre, Jesus Kristus, som alle ting er til ved, og me ved honom.
eini rangin chu Pathien inkhat vai, Pa, neinuntin Sinpu hah a oma, ama ta rangin ei ringa; male Pumapa khom inkhat vai, Jisua Khrista a oma, Ama sikin neinuntin sin ania, eini khom ama sikin ei ring ani.
7 Men den kunnskap er ikkje hjå alle; men sume gjer seg endå samvit for avguden skuld og et det som avgudsoffer, og då samvitet deira er veikt, vert det ureint.
Aniatachu ma chongtak hih mi murdi'n riet mak ngeia, mi senkhat chu atûnten hin mirimilngei biek ngâiinzong an ni sikin atûnten hin mirimil ta angtaka bên an sâk jêta an sielesarietna hah ânzala, ha sâk sika han a minnim ngei angin an inbe ngâi.
8 Men mat gjev oss ikkje verd for Gud; korkje vinn me noko um me et, eller taper noko um me ikkje et.
I-ih khomnirse sâk hin Pathien leh ên zomna chu mi min sa pe thei no ni; sâk no khom ila ite dok no ih, sâk khom ila ite man uol no ih.
9 Men sjå til at ikkje denne fridomen dykkar vert til støyt for dei veike!
Nikhomrese, nin zalenna sintho han taksônna tienga râtloi ngei hah sietna an chul loina rangin indîn roi.
10 For um nokon ser deg som hev kunnskap sitja til bords i avgudshuset, vert då ikkje samvitet hjå honom som er veik, tilstyrkt til å eta avgudsoffer?
Chongkhatin, nangma “Rietna dôn,” ân tipu han, sielesarietna tienga râtloi mi han mirimil biekna ina na sâk lâitak nang mu senla, a sielesarietna han mirimilngei biekna sâknêk pêka omsai hah a sâk ngam rang nimak mo?
11 Og den veike bror, som Kristus døydde for, vert då fortapt for din kunnskap skuld!
Masikin ma miriem râtloi, na lâibung Khrista'n a ruthûla a thi pepu hah nangma “Rietna” sikin ânmang rang ani!
12 Men når de soleis syndar imot brørne og sårar deira veike samvit, so syndar de mot Kristus.
Ma anghan nin Khristien lâibungngei le sarnungei chunga thominchâiin an sielesarietna hah mophoppên Khrista chunga nin thominchâi nîng atih.
13 Difor, dersom mat valdar støyt for bror min, so vil eg i all æva ikkje eta kjøt, so eg ikkje skal valda støyt for bror min. (aiōn g165)
Masikin sâkin ka lâibungpa mo, ka sarnu mo sietna han amathâkin chu me sâk tet khâi no ning, ka lâibungpa mo, ka sarnu mo sietna a tâk khâi loina rangin. (aiōn g165)
