1 Korintierne 8

1 Men vedkomande avgudsoffer, so veit me at me alle hev kunnskap. - Kunnskapen blæs upp, men kjærleiken byggjer upp.

Inge, ke mwe mongo ma mwet uh kisakunang nu ke ma sruloala. Pwaye kas se ma mwet uh fahk mu, “Kut nukewa oasr etauk lasr.” Tusruktu, etauk mwe akfulatye insien mwet uh, a lungse mwe musaeak mwet uh.

2 Um nokon tykkjest kjenna noko, han hev aldri kjent noko soleis som ein skal kjenna det.

Kutena mwet su nunku mu el etu sie ma, pwayena lah el soenna sun etu ma fal elan etu kac.

3 Men um nokon elskar Gud, so er han kjend av honom. -

Tusruktu mwet se su lungse God, God El etal.

4 Vedkomande eting av avgudsoffer, so veit me at ingen avgud i verdi er til, og at det finst ingen annan Gud enn ein.

Ouinge, ke mwe mongo ma itukyang nu ke ma sruloala: kut etu lah sie ma sruloala tia ma pwaye ac wangin moul la. Kut etu lah oasr God sefanna.

5 For um det og er dei som vert kalla gudar anten i himmelen eller på jordi - som det er mange gudar og mange herrar -

Finne oasr ma pangpang “god uh,” in kusrao ku fin faclu, ac finne pukanten kain “god” ac “leum” ingan,

6 so finst det då for oss berre ein Gud, Faderen, som alle ting er av, og me til honom, og ein Herre, Jesus Kristus, som alle ting er til ved, og me ved honom.

a nu sesr oasr God sefanna, Papa, su orala ma nukewa ac kacl kut moul. Ac oasr Leum sefanna, Jesus Christ, ke su ma nukewa orekla ac ke su kut moul.

7 Men den kunnskap er ikkje hjå alle; men sume gjer seg endå samvit for avguden skuld og et det som avgudsoffer, og då samvitet deira er veikt, vert det ureint.

Tusruktu tia mwet nukewa etu ma inge. Kutu mwet uh arulana pahla ke ma sruloala, pwanang nwe misenge elos fin kang kain in mongo inge elos srakna nunku kac mu ma nun ma sruloala. Ke sripen lulalfongi lalos munas, elos nunku mu mongo inge ac akfohkfokyalos.

8 Men mat gjev oss ikkje verd for Gud; korkje vinn me noko um me et, eller taper noko um me ikkje et.

Finne fuka, mwe mongo uh tia ku in akfototoye kut nu sin God. Kut fin tia kang kut tia kolukla kac; ku kut finne kang, kut tia pac wola kac.

9 Men sjå til at ikkje denne fridomen dykkar vert til støyt for dei veike!

Tusruktu kowos in karinganang tuh sukosok lowos ke ma kowos oru inge in tia aktukulkulyelos su munas in lulalfongi lalos.

10 For um nokon ser deg som hev kunnskap sitja til bords i avgudshuset, vert då ikkje samvitet hjå honom som er veik, tilstyrkt til å eta avgudsoffer?

Fin pa mwet se su nunak la munas in ouiya se inge el liye kom su pangpang oasr “etauk” yoro, ke kom mongo in tempul lun ma sruloala, ya ouiya se inge ac tia akkeyal elan kang pac mwe mongo ma kisayang nu ke ma sruloala?

11 Og den veike bror, som Kristus døydde for, vert då fortapt for din kunnskap skuld!

Na ke sripen “etauk” lom an, mwet se su munas lulalfongi la el kunausyukla — a el inge mwet Christian se wiom su Christ el misa kacl.

12 Men når de soleis syndar imot brørne og sårar deira veike samvit, so syndar de mot Kristus.

Ac in lumah se inge, kowos orekma koluk lain Christ ke kowos oru ma koluk lain mwet Christian wiowos, ac sifil akmunasye nunak in elos su munas.

13 Difor, dersom mat valdar støyt for bror min, so vil eg i all æva ikkje eta kjøt, so eg ikkje skal valda støyt for bror min. (aiōn g165)

Ke ma inge, mwe mongo uh fin aktukulkulye mwet wiuk in lulalfongi, nga fah tia sifilpa mongo ikwa, tuh nga in tia pwanang ma wiuk in putatyang nu in ma koluk. (aiōn g165)