1 Krønikebok 16
1 Då dei hadde ført Guds kista inn, sette dei henne i tjeldet som David hadde sett upp åt henne; deretter bar dei fram brennoffer og takkoffer for Guds åsyn.
A gdy przynieśli arkę Boga i umieścili ją pośrodku namiotu wzniesionego przez Dawida, złożyli całopalenia i ofiary pojednawcze przed Bogiem.
2 Og då David hadde ofra brennofferet og takkofferet, velsigna han folket i Herrens namn.
A gdy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednawczych, błogosławił lud w imię PANA.
3 Og til kvar og ein av alle israelitarne, både kar og kvinna, skifte han ut ein brødleiv, eit stykke kjøt og ei rosinkaka.
I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku [wina].
4 Og han sette sume levitar til å gjera tenesta framfor Herrens kista, at dei skulde prisa, takka og lova Herren, Israels Gud.
Ustanowił też niektórych Lewitów sługami przed arką PANA, aby wspominali i chwalili [go], i dziękowali PANU, Bogu Izraela:
5 Asaf var den fremste, og Zakarja næst etter honom, og so Je’iel, Semiramot, Jehiel og Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom og Je’iel med harpor og cithrar, og Asaf skulde slå på cymblar.
Asafa, naczelnika, a po nim Zachariasza, Jejela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza i Obed-Edoma: Jejela [do gry] na instrumentach: cytrach i harfach, a Asafa – na cymbałach;
6 Men prestarne Benaja og Jahaziel skulde standa stendigt med trompetarne sine framfor Guds sambandskista.
A kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby [stali] nieustannie z trąbami przed arką przymierza Boga.
7 Den dagen var det at David fyrst fastsette den skipnaden at dei ved Asaf og brørne hans skulde prisa Herren på denne visi:
Wtedy w tym dniu Dawid postanowił po raz pierwszy, aby Asaf i jego bracia chwalili PANA [tym psalmem]:
8 «Prisa Herren, kalla på hans namn! Forkynn millom folkeslagi hans storverk!
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie między narodami sprawy jego.
9 Syng for honom, syng honom lov! Tala um alle hans under!
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
10 Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się raduje serce szukających PANA.
11 Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
12 Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił, jego cuda i wyroki jego ust.
13 de etterkomarar av Israel, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde.
Wy, potomkowie Izraela, jego sługi; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!
14 Han er Herren, vår Gud; yver all jordi gjeng hans domar.
On [jest] PANEM, naszym Bogiem, jego sądy na całej ziemi.
15 Kom æveleg i hug hans pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,
Pamiętajcie zawsze o jego przymierzu, o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
16 den pakt han gjorde med Abraham, og hans eid til Isak!
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
17 Han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel til ein æveleg pakt,
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, jako wieczne przymierze dla Izraela;
18 med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut, »
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
19 då de var ein liten flokk, få og framande der.
Kiedy było was niewielu, [byliście] nieliczni i obcy w niej.
20 Og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk.
I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;
21 Han let ikkje nokon få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc];
22 «Rør ikkje deim eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
23 Syng for Herren, all jordi! Forkynn frå dag til dag hans frelsa!
Śpiewaj PANU, cała ziemio, opowiadajcie dzień po dniu o jego zbawieniu.
24 Fortel millom heidningar hans æra, millom alle folkeslag hans under!
Głoście wśród narodów jego chwałę, pośród wszystkich ludów – jego cudowne dzieła;
25 For Herren er stor og mykje lovsungen, og skræmeleg er han framfor alle gudar.
Wielki bowiem [jest] PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów;
26 For alle gudar hjå folki er avgudar; men Herren hev gjort himmelen.
Gdyż wszyscy bogowie narodów [są] bożkami, a PAN uczynił niebiosa.
27 Høgd og herlegdom er for hans åsyn, styrke og gleda er på hans stad.
Chwała i cześć przed nim, moc i radość w jego przybytku.
28 Gjev Herren, de folkeætter, gjev Herren æra og magt!
Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc.
29 Gjev Herren hans namns æra, tak gåvor med og kom for hans åsyn, tilbed Herren i heilagt skrud!
Oddajcie PANU chwałę jego imienia. Przynoście dary i przychodźcie przed jego oblicze. Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości.
30 Skjelv for hans åsyn, all jordi! Jordriket stend fast; det let seg ikkje rikka.
Zadrżyj przed nim, cała ziemio. Świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył.
31 Himmelen glede seg, og jordi fagne seg, og dei skal segja millom heidningarne: «Herren er konge.»
Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech mówią wśród narodów: PAN króluje!
32 Havet dure og alt som i det er! Marki frygde seg og alt det som på marki er!
Niech zaszumi morze i to, co je napełnia, niech radują się pola i wszystko, co [jest] na nich.
33 Då fegnast trei i skogen for Herrens åsyn; for han kjem og skal døma jordi.
Wtedy radośnie wykrzykną leśne drzewa przed PANEM, bo idzie, aby sądzić ziemię.
34 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
35 Og seg: «Frels oss, du vår Frelse-Gud, og samla oss og fria oss ut frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!»
I mówcie: Zbaw nas, BOŻE naszego zbawienia, i zgromadź nas, i wybaw nas od pogan, abyśmy wielbili twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
36 Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva!» Og alt folket sagde amen og lova Herren.
Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, na wieki wieków. I cały lud powiedział: Amen i chwalił PANA.
37 Og der, framfor Herrens sambandskista, gav han Asaf og brørne hans det yrket, at dei stendigt skulde gjera tenesta framfor kista, soleis som det var fastsett for kvar dag.
I [Dawid] zostawił tam przed arką przymierza PANA Asafa i jego braci, aby nieustannie pełnili służbę przed arką, według potrzeby każdego dnia;
38 Men Obed-Edom og brørne deira var åtte og seksti i tal, og Obed-Edom Jeditunsson og Hosa sette han til dørvaktarar.
Także Obed-Edoma i ich braci, sześćdziesięciu ośmiu; a Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę [uczynił] odźwiernymi.
39 Og pesten Sadok og brørne hans, prestarne, sette han framfor Herrens hus på offerhaugen i Gibeon,
Kapłana Sadoka i jego braci kapłanów [pozostawił] przed przybytkiem PANA na wyżynie w Gibeonie;
40 at dei stendigt skulde ofra åt Herren brennoffer på brennofferaltaret, morgon og kveld, og gjera alt det som var fyresagt i Herrens lov, som han hadde sett for Israel.
Aby składali PANU nieustannie, rano i wieczorem, całopalenia na ołtarzu całopaleń, zgodnie ze wszystkim, co jest napisane w Prawie PANA, które nadał on Izraelowi;
41 Og i lag med deim var Heman og Jedutun og dei andre utvalde som var nemnde, at dei skulde lova Herren, av di hans miskunn varer æveleg.
A z nimi [pozostawił] Hemana i Jedutuna oraz resztę wybranych, imiennie wyznaczonych, aby chwalili PANA, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
42 Og trompetarne og cymblarne åt spelemennerne vart gøymde hjå Heman og Jedutun, og like eins andre spelgogner som høyrde gudstenesta til. Og Jedutuns-sønerne gjorde han til dørvaktarar.
I u nich, u Hemana i Jedutuna, [pozostawił] trąby i cymbały dla grających na tych i na [innych] instrumentach muzycznych dla Boga. Synowie zaś Jedutuna [byli] odźwiernymi.
43 Deretter gjekk heile lyden heim, kvar til sitt; men David snudde heim att, vilde helsa på husfolket sitt.
Potem cały lud się rozszedł, każdy do swego domu. Dawid też wrócił, aby błogosławić swojemu domowi.
