Sakarias 8
1 Og Herrens, hærskarenes Guds ord kom, og det lød så:
Immay kaniak ti sao ni Yahweh a Mannakabalin-amin a kunana,
2 Så sier Herren, hærskarenes Gud: Jeg er såre nidkjær for Sion, ja, med stor harme er jeg nidkjær for det.
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Ipatpategko ti Sion iti nasged nga ayat, ipatpategko unay daytoy ken nakapungtotak unay kadagiti kabusorna!'
3 Så sier Herren: Jeg vender tilbake til Sion og vil bo i Jerusalem, og Jerusalem skal kalles den trofaste stad, og Herrens, hærskarenes Guds berg det hellige berg.
Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Agsubliakto iti Sion ket agnaedakto iti tengnga ti Jerusalem, ta maawaganto ti Jerusalem a Ti Siudad ti Kinapudno ken maawaganto ti bantay ni Yahweh a Mannakabalin-amin a Nasantoan a Bantay!”
4 Så sier Herren, hærskarenes Gud: Ennu en gang skal gamle menn og kvinner sitte på torvene i Jerusalem, hver med sin stav i hånden for sin høie alders skyld,
Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Addanto manen dagiti lallakay ken babbaket kadagiti kalsada ti Jerusalem, ket agkasapulanto ti tunggal tao iti sarukod gapu iti kinalakayna wenno kinabaketna.
5 og torvene i byen skal være fulle av gutter og piker, som leker på torvene der.
Ken mapnonto dagiti kalsada ti siudad kadagiti ubbing a lallaki ken babbai nga agay-ayam kadagitoy.”'
6 Så sier Herren, hærskarenes Gud: Om dette kan være umulig i deres øine som er blitt igjen av dette folk i de dager, mon det da også skulde være umulig i mine øine? sier Herren, hærskarenes Gud.
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Kadagidiay nga al-aldaw, no adda iti kasla saan a nakapappapati iti imatang dagiti nakalasat a tattao ti Juda, kasla saan met kadi a nakapappapati daytoy iti imatangko?'”—daytoy ket pakaammo ni Yahweh.
7 Så sier Herren, hærskarenes Gud: Se, jeg frelser mitt folk fra de land der solen går op, og fra de land der den går ned,
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Adtoy, umadanin ti panangispalko kadagiti tattaok iti daga a pagsingisingan ken paglennekan ti init!
8 og jeg lar dem komme hit, og de skal bo i Jerusalem, og de skal være mitt folk, og jeg vil være deres Gud i sannhet og rettferdighet.
Gapu ta isublikto ida, ket agnaeddanto iti tengnga ti Jerusalem, isu nga agbalindanto manen a tattaok, ket siakto ti Diosda iti kinapudno ken iti kinalinteg!’”
9 Så sier Herren, hærskarenes Gud: La eders hender være sterke, I som i denne tid hører disse ord av de profeters munn som talte på den dag da grunnen blev lagt til Herrens, hærskarenes Guds hus, templet som skulde bygges!
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: Dakayo nga agtultuloy a makangkangngeg ita kadagiti isu met laeng a sasao manipud kadagiti profeta idi naisaad ti pundasion ti balayko—daytoy a balayko, a ni Yahweh a Mannakabalin-amin: Pakirdenyo ti pakinakemyo tapno maipatakder ti templo.
10 For før den tid kom det intet ut hverken av menneskers eller dyrs arbeid; og ingen hadde fred for fienden, enten han drog ut eller han drog inn; for jeg slapp alle mennesker løs mot hverandre.
Ta sakbay dagidiay nga al-aldaw, awan ti mula a maapit ti siasinoman; awanto ti magunggona ti tao wenno ayup. Ken awan ti kappia iti siasinoman a rummuar ken umuneg gapu kadagiti kabusor. Pinagbibinnusorko dagiti amin a tattao.
11 Men nu vil jeg ikke være som i tidligere dager mot dem som er blitt igjen av dette folk, sier Herren, hærskarenes Gud;
Ngem ita, saanen a kas kadagiti napalabas nga al-aldaw; makikaaddaakto kadagiti tattao a nakasubli manipud iti pannakaitalaw a kas balud!”' Daytoy ket pakaammo ni Yahweh a Mannakabalin-amin.
12 nu skal sæden være fredet: Vintreet skal gi sin frukt, jorden skal gi sin grøde, og himmelen skal gi sin dugg, og jeg vil la dem som er blitt igjen av dette folk, få alt dette til eie.
'“Ta natalgedto dagiti tattao nga agmula kadagiti bukel. Agbunganto dagiti agkalatkat nga ubas ket adunto ti maapit kadagiti talon. Ipaayto dagiti tangatang dagiti linnaawda, ta ipatawidkonto amin dagitoy a banbanag kadagiti tattao a nakasubli manipud iti pannakaitalaw a kas balud.
13 Og det skal skje at likesom I, Judas hus og Israels hus, har vært en forbannelse blandt hedningene, således vil jeg nu frelse eder, og I skal bli en velsignelse; frykt ikke! La eders hender være sterke!
Dakayo ti pangipadaan dagiti dadduma a nasion iti pannakailunod, balay ti Juda ken balay ti Israel. Ngem ispalenlayonto ket bendisionankayonto. Saankayo nga agbuteng; agbalinkayo koma a napigsa ken natured!”’
14 For så sier Herren, hærskarenes Gud: Likesom jeg satte mig fore å gjøre eder ondt da eders fedre vakte min vrede, sier Herren, hærskarenes Gud, og jeg ikke angret det,
“Ta kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Kas iti panangpanggepko a mangdusa kadakayo idi pinagpungtotdak dagiti kapuonanyo,' ket saan a bimmaaw, kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin,
15 således har jeg i disse dager satt mig fore å gjøre vel mot Jerusalem og Judas hus; frykt ikke!
isu a panggepko kadagitoy nga al-aldaw a mangaramid manen iti naimbag iti Jerusalem ken iti balay ti Juda! Saankayo nga agbuteng!
16 Dette er det I skal gjøre: Tal sannhet med hverandre, døm på tinge rettferdige dommer og dommer som skaper fred,
Dagitoy ti masapul nga aramidenyo: Agsaokayo iti pudno, tunggal tao iti kaarrubana. Mangukomkayo a sipupudno, sililinteg, ken sitatalna kadagiti pangukomanyo.
17 tenk ikke ut ondt mot hverandre i eders hjerte, og elsk ikke falsk ed! For alt dette hater jeg, sier Herren.
Ket awan koma ti agpanggep iti dakes kadagiti kaarrubayo, wenno anamungan dagiti palso a sapata; ta kagurak amin dagitoy a banbanag!'” Daytoy ket pakaammo ni Yahweh.
18 Og Herrens, hærskarenes Guds ord kom til mig, og det lød så:
Ket immay kaniak ti mensahe ni Yahweh a Mannakabalin-amin a kunana,
19 Så sier Herren, hærskarenes Gud: Fasten i den fjerde måned og i den femte og i den syvende og i den tiende måned skal bli Judas hus til fryd og glede og til glade høitider. Men elsk sannhet og fred!
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Dagiti panagayunar iti maikapat, iti maikalima, iti maikapito ken iti maikasangapulo a bulan ket agbalinto a tiempo iti panagrag-o, kinaragsak, ken naragsak a fiesta dagiti tattao ti Juda! Ngarud, ayatenyo ti kinapudno ken kappia!”
20 Så sier Herren, hærskarenes Gud: Ennu en gang skal det skje at hele folkeslag og mange byers innbyggere skal komme hit.
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Mapanto manen dagiti tattao idiay Jerusalem, uray dagiti agnanaed kadagiti adu a nadumaduma a siudad.
21 Og innbyggerne i den ene by skal gå til den andre og si: La oss gå avsted for å bønnfalle Herren og for å søke ham, Herren, hærskarenes Gud! Jeg vil gå, jeg og.
Mapanto iti sabali a siudad dagiti agnanaed iti maysa a siudad ket kunada, “Pardasantayo ti mapan agkiddaw iti bendision kenni Yahweh ken agdayaw kenni Yahweh a Mannakabalin-amin! Mapankami met.'”
22 Og mange folkeslag og tallrike hedningefolk skal komme for å søke Herren, hærskarenes Gud, i Jerusalem og for å bønnfalle Herren.
Adunto a tattao ken nabibileg a nasion ti mapan idiay Jerusalem tapno agdayaw kenni Yahweh a Mannakabalin-amin ken agkiddaw iti bendision kenni Yahweh!”
23 Så sier Herren, hærskarenes Gud: I de dager skal det skje at ti menn av alle hedningefolkenes tungemål skal gripe fatt i en jødisk manns kappefald og si: Vi vil gå med eder; for vi har hørt at Gud er med eder.
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Kadagidiay nga al-aldaw, sangapulo a lallaki manipud iti amin a pagsasao ken nasion ti kumpet iti gayadan ti kagaymo ket kunada, “Ipalubosmo a makikuyogkami kenka, gapu ta nangngeganmi nga adda kenka ti Dios!"”'
