Romerne 3

1 Hvad fortrin har da jøden? eller hvad gagn er det i omskjærelsen?

τι ουν το περισσον του ιουδαιου η τις η ωφελεια της περιτομης

2 Meget i alle måter; først og fremst det at Guds ord blev dem betrodd.

πολυ κατα παντα τροπον πρωτον μεν γαρ οτι επιστευθησαν τα λογια του θεου

3 For hvorledes er det? om somme var utro, skulde da deres utroskap gjøre Guds troskap til intet?

τι γαρ ει ηπιστησαν τινες μη η απιστια αυτων την πιστιν του θεου καταργησει

4 Langt derifra! la det stå fast at Gud er sanndru, men hvert menneske en løgner, som skrevet er: At du må kjennes rettferdig i dine ord og vinne når du fører din sak.

μη γενοιτο γινεσθω δε ο θεος αληθης πας δε ανθρωπος ψευστης καθως γεγραπται οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησης εν τω κρινεσθαι σε

5 Men dersom vår urettferdighet viser Guds rettferdighet, hvad skal vi da si? Er vel Gud urettferdig når han fører sin vrede over oss? Jeg taler på menneskelig vis.

ει δε η αδικια ημων θεου δικαιοσυνην συνιστησιν τι ερουμεν μη αδικος ο θεος ο επιφερων την οργην κατα ανθρωπον λεγω

6 Langt derifra! hvorledes kunde Gud da dømme verden?

μη γενοιτο επει πως κρινει ο θεος τον κοσμον

7 Ja, men dersom Guds sanndruhet ved min løgn åpenbarte sig rikelig til hans ære, hvorfor blir da jeg enda dømt som en synder?

ει γαρ η αληθεια του θεου εν τω εμω ψευσματι επερισσευσεν εις την δοξαν αυτου τι ετι καγω ως αμαρτωλος κρινομαι

8 Og skal vi da ikke - som vi spottes for, og som nogen sier at vi lærer - gjøre det onde forat det gode kan komme derav? Rettferdig er den dom som treffer slike.

και μη καθως βλασφημουμεθα και καθως φασιν τινες ημας λεγειν οτι ποιησωμεν τα κακα ινα ελθη τα αγαθα ων το κριμα ενδικον εστιν

9 Hvad da? har vi nogen fordel? Nei, aldeles ikke; vi har jo før anklaget både jøder og grekere for at de alle sammen er under synd,

τι ουν προεχομεθα ου παντως προητιασαμεθα γαρ ιουδαιους τε και ελληνας παντας υφ αμαρτιαν ειναι

10 som skrevet er: Det finnes ikke en rettferdig, enn ikke en;

καθως γεγραπται οτι ουκ εστιν δικαιος ουδε εις

11 det finnes ikke en som er forstandig; det finnes ikke en som søker Gud;

ουκ εστιν ο συνιων ουκ εστιν ο εκζητων τον θεον

12 alle er avveket; alle til hope er de blitt uduelige; det finnes ikke nogen som gjør godt, det finnes ikke en eneste.

παντες εξεκλιναν αμα ηχρειωθησαν ουκ εστιν ποιων χρηστοτητα ουκ εστιν εως ενος

13 Deres strupe er en åpnet grav; med sine tunger gjorde de svik, ormegift er under deres leber.

ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξ αυτων ταις γλωσσαις αυτων εδολιουσαν ιος ασπιδων υπο τα χειλη αυτων

14 Deres munn er full av forbannelse og bitterhet.

ων το στομα αρας και πικριας γεμει

15 Deres føtter er snare til å utøse blod;

οξεις οι ποδες αυτων εκχεαι αιμα

16 ødeleggelse og usælhet er det på deres veier,

συντριμμα και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων

17 og freds vei kjenner de ikke.

και οδον ειρηνης ουκ εγνωσαν

18 Det er ikke gudsfrykt for deres øine.

ουκ εστιν φοβος θεου απεναντι των οφθαλμων αυτων

19 Men vi vet at alt det som loven sier, det taler den til dem som har loven, forat hver munn skal lukkes og hele verden bli skyldig for Gud,

οιδαμεν δε οτι οσα ο νομος λεγει τοις εν τω νομω λαλει ινα παν στομα φραγη και υποδικος γενηται πας ο κοσμος τω θεω

20 siden intet kjød blir rettferdiggjort for ham ved lov-gjerninger; for ved loven kommer syndens erkjennelse.

διοτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ ενωπιον αυτου δια γαρ νομου επιγνωσις αμαρτιας

21 Men nu er Guds rettferdighet, som loven og profetene vidner om, åpenbaret uten loven,

νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου πεφανερωται μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων

22 det vil si Guds rettferdighet ved troen på Jesus Kristus for alle og over alle som tror. For det er ingen forskjell;

δικαιοσυνη δε θεου δια πιστεως ιησου χριστου εις παντας και επι παντας τους πιστευοντας ου γαρ εστιν διαστολη

23 alle har syndet og fattes Guds ære,

παντες γαρ ημαρτον και υστερουνται της δοξης του θεου

24 og de blir rettferdiggjort uforskyldt av hans nåde ved forløsningen i Kristus Jesus,

δικαιουμενοι δωρεαν τη αυτου χαριτι δια της απολυτρωσεως της εν χριστω ιησου

25 som Gud stilte til skue i hans blod, som en nådestol ved troen, for å vise sin rettferdighet, fordi han i sin langmodighet hadde båret over med de synder som før var gjort -

ον προεθετο ο θεος ιλαστηριον δια της πιστεως εν τω αυτου αιματι εις ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου δια την παρεσιν των προγεγονοτων αμαρτηματων

26 for å vise sin rettferdighet i den tid som nu er, så han kunde være rettferdig og gjøre den rettferdig som har troen på Jesus.

εν τη ανοχη του θεου προς ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω νυν καιρω εις το ειναι αυτον δικαιον και δικαιουντα τον εκ πιστεως ιησου

27 Hvor er så vår ros? Den er utelukket. Ved hvilken lov? Gjerningenes? Nei, ved troens lov.

που ουν η καυχησις εξεκλεισθη δια ποιου νομου των εργων ουχι αλλα δια νομου πιστεως

28 For vi holder for at mennesket blir rettferdiggjort ved troen, uten lov-gjerninger.

λογιζομεθα ουν πιστει δικαιουσθαι ανθρωπον χωρις εργων νομου

29 Eller er Gud bare jøders Gud? er han ikke også hedningers? Jo, han er også hedningers,

η ιουδαιων ο θεος μονον ουχι δε και εθνων ναι και εθνων

30 så sant Gud er én, og han rettferdiggjør de omskårne av troen og de uomskårne ved troen.

επειπερ εις ο θεος ος δικαιωσει περιτομην εκ πιστεως και ακροβυστιαν δια της πιστεως

31 Ophever vi da loven ved troen? Langt derifra! vi stadfester loven.

νομον ουν καταργουμεν δια της πιστεως μη γενοιτο αλλα νομον ιστωμεν