Salmenes 90
1 En bønn av Moses, den Guds mann. Herre! Du har vært oss en bolig fra slekt til slekt.
主よなんぢは往古より世々われらの居所にてましませり
2 Før fjellene blev til, og du skapte jorden og jorderike, ja fra evighet til evighet er du, Gud.
山いまだ生いでず汝いまだ地と世界とをつくりたまはざりしとき 永遠よりとこしへまでなんぢは神なり
3 Du byder mennesket vende tilbake til støv og sier: Vend tilbake, I menneskebarn!
なんぢ人を塵にかへらしめて宣はく 人の子よなんぢら歸れと
4 For tusen år er i dine øine som den dag igår når den farer bort, som en vakt om natten.
なんぢの目前には千年もすでにすぐる昨日のごとく また夜間のひとときにおなじ
5 Du skyller dem bort, de blir som en søvn. Om morgenen er de som det groende gress;
なんぢこれらを大水のごとく流去らしめたまふ かれらは一夜の寝のごとく朝にはえいづる靑草のごとし
6 om morgenen blomstrer det og gror, om aftenen visner det og blir tørt.
朝にはえいでてさかえ夕にはかられて枯るなり
7 For vi har gått til grunne ved din vrede, og ved din harme er vi faret bort med forferdelse.
われらはなんぢの怒によりて消うせ 汝のいきどほりによりて怖まどふ
8 Du har satt våre misgjerninger for dine øine, vår skjulte synd for ditt åsyns lys.
汝われらの不義をみまへに置 われらの隠れたるつみを聖顔のひかりのなかにおきたまへり
9 For alle våre dager er bortflyktet i din vrede; vi har levd våre år til ende som et sukk.
われらのもろもろの日はなんぢの怒によりて過去り われらがすべての年のつくるは一息のごとし
10 Vårt livs tid, den er sytti år og, når der er megen styrke, åtti år, og dets herlighet er møie og tomhet; for hastig blev vi drevet fremad, og vi fløi avsted.
われらが年をふる日は七十歳にすぎず あるひは壯やかにして八十歳にいたらん されどその誇るところはただ勤勞とかなしみとのみ その去ゆくこと速かにしてわれらもまた飛去れり
11 Hvem kjenner din vredes styrke og din harme, således som frykten for dig krever?
誰かなんぢの怒のちからを知らんや たれか汝をおそるる畏にたくらべて汝のいきどほりをしらんや
12 Lær oss å telle våre dager, at vi kan få visdom i hjertet!
願くはわれらにおのが日をかぞふることををしへて智慧のこころを得しめたまへ
13 Vend om, Herre! Hvor lenge? Ha medynk med dine tjenere!
ヱホバよ歸りたまへ斯ていくそのときを歴たまふや ねがはくは汝のしもべらに係れるみこころを變へたまへ
14 Mett oss, når morgenen kommer, med din miskunnhet, så vil vi juble og være glade alle våre dager!
ねがはくは朝にわれらを汝のあはれみにてあきたらしめ 世をはるまで喜びたのしませたまへ
15 Gled oss så mange dager som du har plaget oss, så mange år som vi har sett ulykke!
汝がわれらを苦しめたまへるもろもろの日と われらが禍害にかかれるもろもろの年とにたくらべて我儕をたのしませたまへ
16 La din gjerning åpenbares for dine tjenere og din herlighet over deres barn!
なんぢの作爲をなんぢの僕等に なんぢの榮光をその子等にあらはしたまへ
17 Og Herrens, vår Guds liflighet være over oss, og våre henders gjerning fremme du for oss, ja, våre henders gjerning, den fremme du!
斯てわれらの神ヱホバの佳美をわれらのうへにのぞましめ われらの手のわざをわれらのうへに確からしめたまへ 願くはわれらの手のわざを確からしめたまへ
