Salmenes 81
1 Til sangmesteren, efter Gittit; av Asaf. Juble for Gud, vår styrke, rop med glede for Jakobs Gud!
Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.
2 Stem i sang og la pauken lyde, den liflige citar tillikemed harpen!
Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.
3 Støt i basun i måneden, ved fullmånen, på vår høitids dag!
Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.
4 For det er en lov for Israel, en rett for Jakobs Gud.
Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.
5 Han satte det til et vidnesbyrd i Josef da han drog ut gjennem Egyptens land. - Jeg hørte en røst som jeg ikke kjente:
Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.
6 Jeg fridde hans skulder fra byrden, hans hender slapp fri fra bærekurven.
Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.
7 I nøden ropte du, og jeg fridde dig ut; jeg svarte dig, skjult i tordenskyen, jeg prøvde dig ved Meriba-vannene. (Sela)
Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)
8 Hør, mitt folk, og jeg vil vidne for dig! Israel, o, at du vilde høre mig:
Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;
9 Det skal ikke være nogen fremmed gud hos dig, og du skal ikke tilbede utlendingens gud.
Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;
10 Jeg er Herren din Gud, som førte dig op av Egyptens land; lukk din munn vidt op, at jeg kan fylle den!
Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.
11 Men mitt folk hørte ikke min røst, og Israel vilde ikke lyde mig.
Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.
12 Så lot jeg dem fare i sitt hjertes hårdhet, forat de skulde vandre i sine egne onde råd.
Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.
13 O, at mitt folk vilde høre mig, og at Israel vilde vandre på mine veier!
O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!
14 Om en liten stund vilde jeg da ydmyke deres fiender og vende min hånd imot deres motstandere.
W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.
15 De som hater Herren, skulde smigre for dem, og deres tid skulde vare evindelig.
Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.
16 Og han skulde fø dem med den beste hvete, og jeg skulde mette dig med honning fra klippen.
I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.
