Salmenes 81
1 Til sangmesteren, efter Gittit; av Asaf. Juble for Gud, vår styrke, rop med glede for Jakobs Gud!
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
2 Stem i sang og la pauken lyde, den liflige citar tillikemed harpen!
Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
3 Støt i basun i måneden, ved fullmånen, på vår høitids dag!
Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
4 For det er en lov for Israel, en rett for Jakobs Gud.
Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
5 Han satte det til et vidnesbyrd i Josef da han drog ut gjennem Egyptens land. - Jeg hørte en røst som jeg ikke kjente:
Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
6 Jeg fridde hans skulder fra byrden, hans hender slapp fri fra bærekurven.
Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
7 I nøden ropte du, og jeg fridde dig ut; jeg svarte dig, skjult i tordenskyen, jeg prøvde dig ved Meriba-vannene. (Sela)
Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
8 Hør, mitt folk, og jeg vil vidne for dig! Israel, o, at du vilde høre mig:
Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
9 Det skal ikke være nogen fremmed gud hos dig, og du skal ikke tilbede utlendingens gud.
I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
10 Jeg er Herren din Gud, som førte dig op av Egyptens land; lukk din munn vidt op, at jeg kan fylle den!
(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
11 Men mitt folk hørte ikke min røst, og Israel vilde ikke lyde mig.
Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
12 Så lot jeg dem fare i sitt hjertes hårdhet, forat de skulde vandre i sine egne onde råd.
Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
13 O, at mitt folk vilde høre mig, og at Israel vilde vandre på mine veier!
Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
14 Om en liten stund vilde jeg da ydmyke deres fiender og vende min hånd imot deres motstandere.
W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
15 De som hater Herren, skulde smigre for dem, og deres tid skulde vare evindelig.
Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
16 Og han skulde fø dem med den beste hvete, og jeg skulde mette dig med honning fra klippen.
I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
