Salmenes 80

1 Til sangmesteren; efter "Liljer"; et vidnesbyrd av Asaf; en salme. Israels hyrde, vend øret til, du som fører Josef som en hjord! Du som troner over kjerubene, åpenbar dig i herlighet!

Til songmeisteren, etter «Liljor»; eit vitnemål av Asaf, ein salme. Du Israels hyrding, vend øyra til! du som fører Josef som ei hjord, du som tronar yver kerubarne, syn deg herleg!

2 Vekk op ditt velde for Efra'im og Benjamin og Manasse, og kom oss til frelse!

Vekk upp ditt velde for Efraim og Benjamin og Manasse, og kom oss til hjelp!

3 Gud, reis oss op igjen, og la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Gud, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!

4 Herre, Gud, hærskarenes Gud hvor lenge har du latt din vrede ryke uten å ense ditt folks bønn!

Herre Gud, Allhers drott! Kor lenge du frøser av harm, endå folket ditt bed!

5 Du har gitt dem tårebrød å ete og tårer å drikke i fullt mål.

Du gav deim tårebrød til å eta og tåror til å drikka i fullt mål.

6 Du gjør oss til en trette for våre naboer, og våre fiender spotter med lyst.

Du sette oss til eit trættemål for våre grannar, og våre fiendar spottar seg imillom.

7 Gud, hærskarenes Gud, reis oss op igjen, og la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Gud, allhers drott, reis oss upp att og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!

8 Et vintre tok du op fra Egypten, du drev hedningefolk ut og plantet det.

Eit vintre flutte du frå Egyptarland, du dreiv heidningar ut og planta det.

9 Du ryddet op for det, og det festet sine røtter og fylte landet.

Du rudde rom for det, og det feste rot og fyllte landet.

10 Fjell blev skjult av dets skygge, og Guds sedrer av dets grener.

Fjell vart løynde av skuggen frå det, og Guds cedrar av greinerne.

11 Det strakte ut sine grener til havet og sine skudd bort imot elven.

Det strekte sine greiner ut til havet, og sine renningar burt imot elvi.

12 Hvorfor har du revet ned dets hegn, så alle de som går forbi på veien, plukker av det?

Kvi hev du rive ned gardarne ikring det, so alle som gjeng framum på vegen, plukkar av det?

13 Svinet fra skogen gnager på det, og hvad som rører sig på marken, eter av det.

Svinet frå skogen gneg på det og dyri på marki beitar i det.

14 Gud, hærskarenes Gud, vend tilbake, sku ned fra himmelen og se og ta dig av dette vintre

Gud, allhers drott, vend um att! skoda ned frå himmelen og sjå og vitja ditt vintre!

15 og vern om det som din høire hånd har plantet, og om den sønn du har utvalgt dig!

og verna um det som di høgre hand hev planta, og um den son du hev valt deg ut!

16 Det er brent med ild, det er avhugget; for ditt åsyns trusel går de under.

Det er brent med eld, det er avhogge, for trugsl frå ditt andlit gjeng dei til grunnar.

17 La din hånd være over den mann som er ved din høire hånd, over den menneskesønn du har utvalgt dig,

Haldt di hand yver mannen ved di høgre hand, yver menneskjesonen som du hev valt deg ut,

18 så vil vi ikke vike fra dig! Gjør oss levende igjen, så vil vi påkalle ditt navn!

so vil me ikkje vika frå deg! Gjer oss levande att, so vil me kalla på ditt namn!

19 Herre, Gud, hærskarenes Gud, reis oss op igjen, la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Herre Gud, allhers drott, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!