Salmenes 80

1 Til sangmesteren; efter "Liljer"; et vidnesbyrd av Asaf; en salme. Israels hyrde, vend øret til, du som fører Josef som en hjord! Du som troner over kjerubene, åpenbar dig i herlighet!

Þú hirðir Ísraels sem leiðir þjóð þína eins og hjörð. Þú Guð sem situr á hásæti uppi yfir verndarenglunum, beygðu þig niður og hlustaðu á bæn mína. Láttu veldi þitt birtast í geisladýrð!

2 Vekk op ditt velde for Efra'im og Benjamin og Manasse, og kom oss til frelse!

Leyfðu ættkvíslum Efraíms, Benjamíns og Manasse að verða vitni að því er þú frelsar okkur með mætti þínum.

3 Gud, reis oss op igjen, og la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Dragðu okkur til þín á ný, ó Guð. Líttu til okkar með velþóknun og kærleika, það er okkar eina von.

4 Herre, Gud, hærskarenes Gud hvor lenge har du latt din vrede ryke uten å ense ditt folks bønn!

Ó, Drottinn, þú Guð sem stjórnar hersveitum himnanna, hve lengi ætlar þú að draga bænheyrsluna og láta reiði þína haldast?

5 Du har gitt dem tårebrød å ete og tårer å drikke i fullt mål.

Þú hefur alið okkur á sorg og sút

6 Du gjør oss til en trette for våre naboer, og våre fiender spotter med lyst.

og gert okkur að andstyggð í augum nágrannaþjóðanna sem hæða okkur og spotta.

7 Gud, hærskarenes Gud, reis oss op igjen, og la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Drottinn hersveitanna, dragðu okkur til þín á ný. Líttu til okkar með velþóknun og kærleika, annars er úti um okkur.

8 Et vintre tok du op fra Egypten, du drev hedningefolk ut og plantet det.

Þú fluttir okkur frá Egyptalandi eins og gæðavínvið, upprættir heiðingjana og gróðursettir okkur í landinu.

9 Du ryddet op for det, og det festet sine røtter og fylte landet.

Þú plægðir jörðina og braust landið, við skutum rótum og klæddum hæðirnar.

10 Fjell blev skjult av dets skygge, og Guds sedrer av dets grener.

Við skyggðum á fjöllin og breiddum úr okkur eins og greinar sedrustrésins,

11 Det strakte ut sine grener til havet og sine skudd bort imot elven.

þöktum landið frá Miðjarðarhafi og allt til Evfrat.

12 Hvorfor har du revet ned dets hegn, så alle de som går forbi på veien, plukker av det?

En nú hefur þú brotið niður múra okkar og eftir stöndum við varnarlausir.

13 Svinet fra skogen gnager på det, og hvad som rører sig på marken, eter av det.

Landið hefur verið eytt og er nú orðið að bústað villidýra.

14 Gud, hærskarenes Gud, vend tilbake, sku ned fra himmelen og se og ta dig av dette vintre

Við biðjum þig, þú Guð hinna himnesku hersveita, komdu og blessaðu okkur. Líttu niður af himni, sjáðu þjáningar okkar og hlúðu að þessum vínviði þínum!

15 og vern om det som din høire hånd har plantet, og om den sønn du har utvalgt dig!

Vernda það sem þú sjálfur gróðursettir, einkasoninn þinn!

16 Det er brent med ild, det er avhugget; for ditt åsyns trusel går de under.

Óvinirnir lögðu okkur að velli og kveiktu í borgunum. Þeir farast fyrir augliti þínu!

17 La din hånd være over den mann som er ved din høire hånd, over den menneskesønn du har utvalgt dig,

Styrktu manninn sem þú elskar, soninn sem þú valdir

18 så vil vi ikke vike fra dig! Gjør oss levende igjen, så vil vi påkalle ditt navn!

og við munum aldrei snúa við þér baki. Lífgaðu okkur á nýjan leik og þá skulum við ákalla þig.

19 Herre, Gud, hærskarenes Gud, reis oss op igjen, la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Drottinn, Guð hersveitanna, dragðu okkur til þín á ný. Líttu niður til okkar og láttu okkur sjá velþóknun þína.