Salmenes 79

1 En salme av Asaf. Gud! Hedninger har trengt inn i din arv, de har gjort ditt hellige tempel urent, de har gjort Jerusalem til grushoper.

E KE Akua e, ua komo mai ko na aina e iloko o kou hooilina; Ua hoohaumia lakou i kou luakini hoano; A ua hoolilo no hoi ia Ierusalema, i ahu opala.

2 De har gitt dine tjeneres lik til føde for himmelens fugler, dine helliges kjøtt til ville dyr.

Ua haawi lakou i na kupapau o kau poe kauwa, I ai na na manu o ka lewa; A me ke kino no hoi o kou poe haipule, Na na holoholona o ka honua.

3 De har utøst deres blod som vann rundt omkring Jerusalem, og der var ingen som la dem i graven.

Ua hookahe lakou i ko lakou nei koko me he wai la, A puni o Ierusalema; aohe mea nana e kanu iho.

4 Vi er blitt til skam for våre naboer, til spott og hån for dem som er omkring oss.

Ua lilo makou i mea hoowahawahaia e ka poe e noho kokoke mai ana ia makou, He mea hoaikola, a akaaka hoi i ka poe e noho mai la a puni makou.

5 Hvor lenge, Herre, vil du være vred evindelig? Hvor lenge skal din nidkjærhet brenne som ild?

Pehea la ka loihi, e Iehova? E huhu mau loa mai anei oe? E a anei kou lili me he ahi la?

6 Utøs din harme over hedningene, som ikke kjenner dig, og over de riker som ikke påkaller ditt navn!

E ninini mai oe i kou huhu maluna o ko na aina e, Ka poe i ike ole ia oe, Maluna hoi o na aupuni i kahea ole aku i kou inoa.

7 For de har fortært Jakob og lagt hans bolig øde.

No ka mea, ua hoopau lakou ia Iakoba, A ua hooneoneo hoi i kona wahi i noho ai.

8 Tilregn oss ikke våre forfedres misgjerninger! La din miskunn snarlig komme oss i møte, for vi er såre elendige!

Mai hoomanao mai oe i na hala o ka makou poe kupuna, I mea e hewa'i makou: E hoowikiwiki mai oe i kou lokomaikai, No ka mea, ua pilikia loa makou.

9 Hjelp oss, vår frelses Gud, for ditt navns æres skyld, og fri oss og forlat oss våre synder for ditt navns skyld!

E kokua mai oe ia makou, e ke Akua o ko makou ola, I mea e hoonaniia'i kou inoa: E hoopakele mai oe ia makou, E kala mai hoi i ko makou hewa, no kou inoa iho.

10 Hvorfor skal hedningene si: Hvor er deres Gud? La det for våre øine kjennes blandt hedningene at dine tjeneres utøste blod blir hevnet,

No ke aha la e olelo mai ai ko na aina e, Auhea la ko lakou Akua? Ina e ikeia oia e ko na aina e imua o ko makou mau maka, E hoopai ana i ke koko o kau poe kauwa i hookaheia.

11 la den fangnes sukk komme for ditt åsyn, la dødens barn bli i live efter din arms styrke,

Ina e hiki aku imua ou ke kaniuhu ana o ke pio; E like me ka nui o kou mana, e hoopakele mai oe i na keiki o ka make.

12 og betal våre naboer syvfold i deres fang den hån som de har hånet dig med, Herre!

Maluna o ka poe e noho kokoke mai ana ia makou, E hoihoi pahiku oe iloko o ko lakou umauma, I ka hoino a lakou i hoino aku ai ia oe, e ka Haku e.

13 Og vi, ditt folk og den hjord du før, vi vil love dig evindelig; fra slekt til slekt vil vi fortelle din pris.

Alaila, o makou, na kanaka ou, a me na hipa au i hanai ai, E mililaui mau aku no makou ia oe; A e hookani makou i kou nani i na hanauna a pau.