Salmenes 78
1 En læresalme av Asaf. Lytt, mitt folk, til min lære, bøi eders ører til min munns ord!
Dumngegkayo iti panursurok, dakayo a tattaok, denggenyo dagiti sasao nga agtaud iti ngiwatko. Agsaoak kadagiti pangngarig;
2 Jeg vil oplate min munn med tankesprog, jeg vil la utstrømme gåtefulle ord fra fordums tid.
Kantaek dagiti nailimed a banbanag maipanggep iti napalabas.
3 Det vi har hørt og vet, og det våre fedre har fortalt oss,
Dagitoy dagiti banbanag a nangngegan ken nasursurotayo, dagiti banbanag nga imbaga kadatayo dagiti kapuonantayo.
4 det vil vi ikke dølge for deres barn, men for den kommende slekt fortelle Herrens pris og hans styrke og de undergjerninger som han har gjort.
Saantayo nga ilimed dagitoy kadagiti kaputotanda. Ibagatayo kadagiti sumaruno a henerasion ti maipanggep kadagiti nadayaw nga ar-aramid ni Yahweh, ti kinabilegna ken dagiti nakakaskasdaaw nga inaramidna.
5 Han har reist et vidnesbyrd i Jakob og satt en lov i Israel, som han bød våre fedre å kunngjøre sine barn,
Ta nangipaulog isuna ti panangpaneknekna iti tulagna kenni Jacob ken nangituyang ti linteg iti Israel. Imbilinna kadagiti kapuonantayo nga isuroda dagitoy kadagiti annakda.
6 forat den kommende slekt, de barn som skulde fødes, kunde kjenne dem, kunde stå frem og fortelle dem for sine barn
Imbilinna daytoy tapno maamoan dagiti sumaruno a henerasion dagiti bilinna, dagiti ubbing a saan pay a naipasngay, a mangibaganto met kadagiti annakda.
7 og sette sitt håp til Gud og ikke glemme Guds gjerninger, men holde hans bud
Ket mangnamnamadanto iti Dios ken saanda a malipatan dagiti aramidna ngem salimetmetanda ketdi dagiti bilinna.
8 og ikke være som deres fedre, en opsetsig og gjenstridig slekt, en slekt som ikke gjorde sitt hjerte fast, og hvis ånd ikke var trofast mot Gud.
Ket saandanto a kasla kadagiti kapuonanda, a nasukir ken managrebelde a henerasion, henerasion a saan a nalinteg dagiti pusoda, ken saan a napudno dagiti espirituda iti Dios.
9 Efra'ims barn, de rustede bueskyttere, vendte om på stridens dag.
Nagtagipana dagiti Efraimita, ngem nagsanudda iti kaaldawan ti gubat.
10 De holdt ikke Guds pakt og vilde ikke vandre i hans lov,
Saanda a tinungpal ti katulagan ti Dios, ken nagkedkedda a mangtungpal ti lintegna.
11 og de glemte hans store gjerninger og de under som han hadde latt dem se.
Nalipatanda dagiti aramidna, dagiti nakakaskasdaaw a banag nga impakitana kadakuada.
12 For deres fedres øine hadde han gjort under i Egyptens land, på Soans mark.
Dagiti nakakaskasdaaw a banag nga inaramidna iti imatang dagiti kapuonanda iti daga ti Egipto, iti daga ti Soan.
13 Han kløvde havet og lot dem gå gjennem det og lot vannet stå som en dynge.
Ginudduana ti taaw ken indalanna ida a lumasat iti daytoy; pinagtakderna ti danum a kasla pader.
14 Og han ledet dem ved skyen om dagen og hele natten ved ildens lys.
Iti aldaw, indalanna ida babaen ti ulep ken iti agpatpatnag babaen ti raniag ti apuy.
15 Han kløvde klipper i ørkenen og gav dem å drikke som av store vanndyp.
Pinagrengngatna ti dakkel a bato iti let-ang, ket inikkanna ida iti aglaplapusanan a danum, nga umdas a mangpunno iti kaunggan iti baybay.
16 Og han lot bekker gå ut av klippen og vann flyte ned som strømmer.
Pinagubbogna ti danum manipud iti dakkel a bato ken pinagayusna a kasla kadagiti karayan.
17 Men de blev ennu ved å synde mot ham, å være gjenstridige mot den Høieste i ørkenen.
Ngem intultuloyda latta ti agbasbasol kenkuana, agsuksukirda iti Kangatoan idiay let-ang.
18 Og de fristet Gud i sitt hjerte, så de krevde mat efter sin lyst.
Kinaritda ti Dios iti pusoda babaen iti panagdawatda iti taraon a mangpennek iti tarigagayda.
19 Og de talte mot Gud, de sa: Kan vel Gud dekke bord i ørkenen?
Nagsaoda iti maibusor iti Dios; kinunada, “Maikkanatayo ngata ti Dios iti panganantayo idiay let-ang?
20 Se, han har slått klippen så det fløt ut vann, og bekker strømmet over; mon han også kan gi brød, eller kan han komme med kjøtt til sitt folk?
Kitaenyo, idi binaotna ti dakkel a bato, nagpussuak ti danum ket nagluppias dagiti waig. Ngem makaited met kadi iti tinapay? Mangipaay kadi isuna iti karne kadagiti tattaona?”
21 Derfor, da Herren hørte det, harmedes han, og ild optendtes mot Jakob, og vrede reiste sig mot Israel,
Idi nangngeg ni Yahweh daytoy, nakaunget isuna; isu a simgiab ti apuyna a maibusor kenni Jacob, ket nagdissuor ti pungtotna ti Israel,
22 fordi de ikke trodde på Gud og ikke stolte på hans frelse.
gapu ta saanda a namati iti Dios ken saanda a nagtalek iti panangisalakanna.
23 Og han gav skyene der oppe befaling og åpnet himmelens porter.
Nupay kasta, binilinna ti tangatang ken linuktanna dagiti ruangan ti tangatang.
24 Og han lot manna regne over dem til føde og gav dem himmelkorn.
Pinagtudona ti mana nga agpaay a kanenda, ken intedna kadakuada ti trigo manipud iti langit.
25 Englebrød åt enhver; han sendte dem næring til mette.
Kinnan dagiti tattao ti tinapay dagiti anghel. Inyegna kadakuada iti aglaplapusanan a taraon.
26 Han lot østenvinden fare ut i himmelen og førte sønnenvinden frem ved sin styrke.
Pinagpul-oyna ti angin nga aggapu iti daya a mangpuyot iti tangatang, ken inturongna ti angin ti abagatan babaen iti pannakabalinna.
27 Og han lot kjøtt regne ned over dem som støv og vingede fugler som havets sand,
Pinagtudona iti karne kadakuada a kasla tapok, dagiti tumatayab a kas kaadu dagiti darat iti baybay.
28 og han lot dem falle ned midt i deres leir, rundt omkring deres boliger.
Nagtinnagda iti tengnga ti kampoda, iti aglikmot dagiti toldada.
29 Og de åt og blev såre mette, og det de lystet efter, gav han dem.
Isu a nangan ken nabsogda. Intedna kadakuada ti tartarigagayanda.
30 De hadde ennu ikke latt fare det de lystet efter, ennu var deres mat i deres munn,
Ngem saanda pay latta a nabsog; adda pay laeng kadagiti ngiwatda ti taraonda.
31 da reiste Guds vrede sig mot dem, og han herjet blandt deres kraftfulle menn, og Israels unge menn slo han ned.
Ket dinarup ida ti pungtot ti Dios ket pinatayna ti kapipigsaan kadakuada. Pinasagna dagiti agtutubo a lallaki iti Israel.
32 Med alt dette syndet de enda og trodde ikke på hans undergjerninger.
Iti laksid daytoy, agbasbasolda latta ken saanda a namati kadagiti nakakaskasdaaw nga aramidna.
33 Derfor lot han deres dager svinne bort i tomhet og deres år i forskrekkelse.
Ngarud pinaababa ti Dios dagiti al-aldawda, napnoan ti buteng dagiti tawtawenda.
34 Når han herjet blandt dem, da spurte de efter ham og vendte om og søkte Gud
Tunggal parigaten ida ti Dios, rugianda a biroken isuna, ket agsublida ken sipapasnekda a mangsapul kenkuana.
35 og kom i hu at Gud var deres klippe, og den høieste Gud deres gjenløser.
Lagipenda a ti Dios ti dakkel a batoda ken ti Kangangatoan a Dios ti mangis-ispal kadakuada.
36 Men de smigret for ham med sin munn og løi for ham med sin tunge.
Ngem pasabluganda isuna ken agulbodda kenkuana kadagiti sasaoda.
37 Og deres hjerte hang ikke fast ved ham, og de var ikke tro mot hans pakt.
Ta dagiti pusoda ket saan a nagtalinaed a sipupudno kenkuana ken saanda a napudno iti tulagna.
38 Men han, han er miskunnelig, han tilgir misgjerning og forderver ikke; mange ganger lot han sin vrede vende om og lot ikke all sin harme bryte frem.
Ngem iti kinamanangngaasina, pinakawanna dagiti nagbasolda ket saanna a dinadael ida. Wen, adu a daras a linapdanna ti ungetna ken tineppelanna amin ti pungtotna.
39 Og han kom i hu at de var kjød, et åndepust som farer avsted og ikke kommer tilbake.
Nalagipna a naaramidda iti lasag, kasla angin a lumabas ken saanen nga agsubli.
40 Hvor titt var de ikke gjenstridige mot ham i ørkenen, gjorde ham sorg på de øde steder!
Namin-ano a daras a nagsukirda kenkuana idiay let-ang ken pinagladingitda isuna kadagiti langalang a rehion.
41 Og de fristet Gud på ny og krenket Israels Hellige.
Masansan a kinaritda ti Dios ken pinabainanda ti Nasantoan ti Israel.
42 De kom ikke hans hånd i hu den dag han forløste dem fra fienden,
Saanda a pinanunot maipapan iti pannakabalinna, no kasano ti panangispalna kadakuada manipud iti kabusor
43 han som gjorde sine tegn i Egypten og sine under på Soans mark.
idi inaramidna dagiti nakabutbuteng a pagilasinan idiay Egipto ken dagiti nakakaskasdaaw nga inaramidna iti rehion ti Soan.
44 Han gjorde deres elver til blod, og sine rinnende vann kunde de ikke drikke.
Pinagbalinna a dara dagiti karayan dagiti Egipcio tapno saanda a makainom kadagiti waigda.
45 Han sendte imot dem fluesvermer som fortærte dem, og frosk som fordervet dem.
Nangibaon isuna kadagiti pangen dagiti ngilaw a nangalun-on kadakuada ken dagiti tukak a nagwaras iti dagada.
46 Og han gav gnageren deres grøde og gresshoppen deres høst.
Intedna kadagiti arabas dagiti mulada ken dagiti nagbannoganda kadagiti dudon.
47 Han slo deres vintrær ned med hagl og deres morbærtrær med haglstener.
Dinadaelna dagiti ubasda babaen iti uraro ken dagiti kayoda a sikamoro babaen iti ad-adu pay a uraro.
48 Og han overgav deres fe til haglet og deres hjorder til ildsluer.
Pinagtudona iti uraro kadagiti bakada ken kinimatna dagiti dingwenda.
49 Han slapp sin brennende vrede løs mot dem, harme og forbitrelse og trengsel, en sending av ulykkes-bud.
Bimtak ti kinarungsot ti ungetna kadakuada. Nangiyeg iti pungtot, rungsot ken riribuk a kasla dagiti bunggoy a mangiyeg iti didigra.
50 Han brøt vei for sin vrede, sparte ikke deres sjel for døden, overgav deres liv til pesten.
Nangisimpa isuna iti dalan ti pungtotna; saanna nga inkaluya ida iti pakatayanda ngem inyawatna ida iti didigra.
51 Og han slo alle førstefødte i Egypten, styrkens førstegrøde i Kams telter.
Pinapatayna amin dagiti inauna nga anak iti Egipto, ti inauna nga anak ti pigsada kadagiti tolda ni Ham.
52 Og han lot sitt folk bryte op som en fåreflokk og førte dem som en hjord i ørkenen.
Indauloanna a rimmuar dagiti tattaona a kasla karnero ken kasla arban nga indalanna ida a limmasat iti let-ang.
53 Og han ledet dem tryggelig, og de fryktet ikke, men havet skjulte deres fiender.
Indauloanna ida a sitatalged ken awan nagbutnganda, ngem linapunos ti baybay dagiti kabusorda.
54 Og han førte dem til sitt hellige landemerke, til det berg hans høire hånd hadde vunnet.
Ket impanna ida iti nagbeddengan iti nasantoan a dagana, iti daytoy a bantay a nagun-od ti makannawan nga imana.
55 Og han drev hedningene ut for deres åsyn og lot deres land tilfalle dem som arvedel og lot Israels stammer bo i deres telter.
Pinapanawna dagiti nasion manipud iti sangoananda ken intedna kadakuada dagiti tawidda; pinagnaedna dagiti tribu ti Israel kadagiti toldada.
56 Men de fristet Gud, den Høieste, og var gjenstridige mot ham, og de aktet ikke på hans vidnesbyrd.
Nupay kasta, kinaritda ken sinukirda ti Kangatoan a Dios ken saanda a sinalimetmetan dagiti bilinna.
57 De vek av og var troløse, som deres fedre, de vendte om, likesom en bue som svikter.
Saanda a napudno ken manangallilawda a kasla kadagiti ammada; saanda a mapagnamnamaan a kas iti bai nga adda perdina.
58 Og de vakte hans harme med sine offerhauger og gjorde ham nidkjær med sine utskårne billeder.
Ta pinagpungtotda isuna gapu kadagiti pagano nga altarda ken pinagimonda isuna gapu kadagiti didiosenda.
59 Gud hørte det og blev vred, og han blev såre kjed av Israel.
Idi nangngeg ti Dios daytoy, nakaunget isuna ket inlaksidna a naminpinsan ti Israel.
60 Og han forlot sin bolig i Silo, det telt han hadde opslått blandt menneskene.
Binaybay-anna ti tabernakulo iti Silo, ti tolda a nagnaedanna iti sidong dagiti tattao.
61 Og han overgav sin styrke til fangenskap og sin herlighet i fiendens hånd.
Impalubosna a masamsam ti pigsana ken intedna ti dayagna kadagiti ima ti kabusorna.
62 Og han overgav sitt folk til sverdet og harmedes på sin arv.
Inyawatna dagiti tattaona iti kampilan ken nakaunget kadagiti tawidna.
63 Ild fortærte dets unge menn, og dets jomfruer fikk ingen brudesang.
Inalun-on ti apuy dagiti agtutubo a lallaki ken dagiti agtutubo a babbaida ket awan ti kantada iti panagbuda.
64 Dets prester falt for sverdet, og dets enker holdt ikke klagemål.
Natay dagiti padida babaen ti kampilan ket saan a makadung-aw dagiti baloda.
65 Da våknet Herren som en sovende, som en helt som jubler av vin.
Ket nakariing ti Apo a kasla nakaturog, a kasla mannakigubat nga agpukpukkaw gapu ti arak.
66 Og han slo sine motstandere tilbake, påførte dem en evig skam.
Pinagsanudna dagiti kabusorna, ket inkabilna ida iti agnanayon a pannakaibabain.
67 Og han forkastet Josefs telt og utvalgte ikke Efra'ims stamme,
Linaksidna ti tolda ni Jose, ken saanna a pinili ti tribu ni Efraim.
68 men han utvalgte Juda stamme, Sions berg som han elsket.
Pinilina ti tribu ni Juda ken ti bantay Sion nga inay-ayatna.
69 Og han bygget sin helligdom lik høie fjell, lik jorden, som han har grunnfestet for evig tid.
Pinatakderna ti sanctuariona a a kasla kadagiti langlangit, a kasla iti daga nga impasdekna iti agnanayon.
70 Og han utvalgte David, sin tjener, og tok ham fra fårehegnene;
Pinilina ni David, nga adipenna, ket innalana isuna manipud iti pagap-apunan dagiti karnero.
71 fra de melkende får som han gikk bakefter, hentet han ham til å vokte Jakob, sitt folk, og Israel, sin arv.
Innalana isuna manipud iti panangsursurotna kadagiti kabaian a karnero nga addaan ti urbon ken inyegna isuna tapno agbalin a pastor ni Jacob, dagiti tattaona ken iti Israel a tawidna.
72 Og han voktet dem efter sitt hjertes opriktighet og ledet dem med sin forstandige hånd.
Impastoran ida ni David nga addaan kinapudno iti pusona ken indalanna ida babaen iti kinalaing dagiti imana.
