Salmenes 74

1 En læresalme av Asaf. Hvorfor, Gud, har du forkastet oss for evig tid? Hvorfor ryker din vrede mot den hjord du før?

O Diyos, bakit mo kami laging tinatanggihan? Bakit ang iyong galit ay nag-aalab laban sa mga tupa ng iyong pastulan?

2 Kom i hu din menighet, som du vant din i fordums tid, som du gjenløste til å være din arvs stamme, Sions berg, hvor du tok bolig!

Alalahanin mo ang iyong bayan, na iyong tinubos noong sinaunang panahon, na iyong binili para maging sarili mong pamana, at sa Bundok ng Sion, kung saan ka nananahan.

3 Opløft dine trin til de evige grushoper! Alt har fienden fordervet i helligdommen.

Halika, tingnan mo ang mga lubos na pagkawasak, lahat ng pininsala na ginawa ng kaaway sa banal na lugar.

4 Dine motstandere har brølt midt i ditt forsamlingshus; de har satt sine egne tegn op til tegn.

Ang iyong mga kalaban ay umatungal sa gitna ng iyong itinakdang lugar; inilagay nila ang kanilang mga bandila.

5 Det var et syn som når økser løftes i tykke skogen.

Sinibak nila gamit ang mga palakol gaya ng sa makapal na gubat.

6 Og nu, alt det som fantes av billedverk, det slo de sønder med øks og hammer.

Dinurog at sinira nila ang lahat ng mga inukit; sinira nila iyon gamit ang mga palakol at maso.

7 De har satt ild på din helligdom; like til grunnen har de vanhelliget ditt navns bolig.

Sinunog nila ang iyong santuwaryo; nilapastangan nila kung saan ka naninirahan, at giniba ito.

8 De har sagt i sitt hjerte: Vi vil ødelegge dem alle tilsammen! De har opbrent alle Guds forsamlingshus i landet.

Sinabi nila sa kanilang mga puso, “Wawasakin namin silang lahat. “Sinunog nila ang lahat ng iyong mga tagpuang lugar sa lupain.

9 Våre egne tegn ser vi ikke; det er ikke nogen profet mere, ikke nogen hos oss som vet hvor lenge det skal vare.

Hindi na kami nakakikita ng anumang mga himala mula sa Diyos; wala ng propeta, at walang sinuman sa atin ang nakakaalam kung gaano ito tatagal.

10 Hvor lenge, Gud, skal motstanderen håne, fienden forakte ditt navn evindelig?

O Diyos, gaano katagal ka lalaitin ng mga kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan habang panahon?

11 Hvorfor drar du din hånd, din høire hånd tilbake? Ta den ut av din barm og ødelegg!

Bakit mo pinipigilan ang iyong kamay, ang iyong kanang kamay? Gamitin mo ang iyong kanang kamay mula sa iyong kasuotan at wasakin (sila)

12 Gud er dog min konge fra fordums tid, han som skaper frelse på den vide jord.

Gayumpaman, ang Diyos ang aking naging hari mula pa noong sinaunang panahon, na nagdadala ng kaligtasan sa daigdig.

13 Du er den som skilte havet med din styrke, knuste dragenes hoder på vannene.

Hinati mo ang dagat sa pamamagitan ng iyong lakas; dinurog mo ang mga ulo ng halimaw na nasa dagat.

14 Du sønderslo Leviatans hoder, du gav den til føde for ørkenens folk.

Dinurog mo ang mga ulo ng leviatan; pinakain mo siya sa mga naninirahan sa ilang.

15 Du lot kilde og bekk bryte frem, du uttørket evige strømmer.

Binuksan mo ang mga bukal at batis; tinuyo mo ang mga dumadaloy na ilog.

16 Dig hører dagen til, dig også natten; du har skapt himmellysene og solen.

Ang araw ay sa iyo, at ang gabi ay sa iyo rin; nilagay mo ang araw at buwan.

17 Du har fastsatt alle jordens grenser; sommer og vinter - du har dannet dem.

Inilagay mo ang lahat ng mga hangganan sa daigdig; ginawa mo ang tag-araw at taglamig.

18 Kom dette i hu: Fienden har hånet Herren, og et dårlig folk har foraktet ditt navn!

Alalahanin mo, Yahweh, kung paano ka binato ng kaaway ng mga panlalait, at nilapastangan ng mga hangal ang iyong pangalan.

19 Overgi ikke din turteldue til den mordlystne skare, glem ikke dine elendiges skare evindelig!

Huwag mong ibigay ang buhay ng iyong kalapati sa isang mabangis na hayop. Huwag mong tuluyang kalimutan ang buhay ng iyong inaping bayan magpakailanman.

20 Se til pakten! For landets mørke steder er fulle av volds boliger.

Alalahanin mo ang iyong tipan, dahil ang madidilim na mga rehiyon sa daigdig ay puno ng mga lugar ng karahasan.

21 La ikke den undertrykte vende tilbake med skam, la den elendige og fattige love ditt navn!

Huwag mong hayaang maibalik ang mga inapi sa kahihiyan; nawa purihin ng mahirap at inaapi ang iyong pangalan.

22 Reis dig, Gud, før din sak, kom i hu at du blir hånet av dåren hele dagen!

Tumindig ka, O Diyos; ipagtanggol mo ang iyong sariling karangalan; alalahanin mo kung paano ka nilait ng mga hangal buong araw.

23 Glem ikke dine fienders røst, dine motstanderes bulder, som stiger op all tid!

Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kalaban o sigaw ng mga patuloy na sumasalungat sa iyo.