Salmenes 73

1 En salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot de rene av hjertet.

Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.

2 Men jeg - nær hadde mine føtter snublet, på lite nær var mine trin glidd ut.

Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;

3 For jeg harmedes over de overmodige da jeg så at det gikk de ugudelige vel.

Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.

4 For de er fri for lidelser inntil sin død, og deres styrke er vel ved makt.

Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.

5 De kjenner ikke til nød som andre folk, og de blir ikke plaget som andre mennesker.

Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.

6 Derfor er overmot deres halssmykke, vold omhyller dem som et klædebon.

Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.

7 Deres øine står ut av fedme, hjertets tanker bryter frem.

Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.

8 De håner og taler i ondskap om undertrykkelse; fra det høie taler de.

Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.

9 De løfter sin munn op til himmelen, og deres tunge farer frem på jorden.

Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.

10 Derfor får de sitt folk til å vende sig om til dem, og vann i overflod suger de i sig.

Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;

11 Og de sier: Hvorledes skulde Gud vite noget? Er det vel kunnskap hos den Høieste?

Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?

12 Se, dette er de ugudelige, og evig trygge vokser de i velmakt.

Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.

13 Ja, forgjeves har jeg renset mitt hjerte og tvettet mine hender i uskyld;

A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.

14 jeg blev dog plaget hele dagen, og hver morgen kom til mig med tukt.

Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.

15 Dersom jeg hadde sagt: Jeg vil tale således, se, da hadde jeg vært troløs mot dine barns slekt.

Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.

16 Og jeg tenkte efter for å forstå dette; det var en plage i mine øine

Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;

17 - inntil jeg gikk inn i Guds helligdommer og gav akt på deres endelikt.

Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.

18 Ja, på glatte steder setter du dem; du lot dem falle, så de gikk til grunne.

Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.

19 Hvor de blev ødelagt i et øieblikk! De gikk under og tok ende med forferdelse.

[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.

20 Likesom en akter for intet en drøm når en har våknet op, således akter du, Herre, deres skyggebillede for intet når du våkner op.

Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.

21 Når mitt hjerte var bittert, og det stakk mig i mine nyrer,

Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;

22 da var jeg ufornuftig og forstod intet; som et dyr var jeg imot dig.

Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.

23 Men jeg blir alltid hos dig, du har grepet min høire hånd.

A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.

24 Du leder mig ved ditt råd, og derefter optar du mig i herlighet.

Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.

25 Hvem har jeg ellers i himmelen? Og når jeg har dig, har jeg ikke lyst til noget på jorden.

Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.

26 Vansmekter enn mitt kjød og mitt hjerte, så er dog Gud mitt hjertes klippe og min del evindelig.

Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.

27 For se, de som holder sig borte fra dig, går til grunne; du utrydder hver den som faller fra dig i hor.

Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.

28 Men for mig er det godt å holde mig nær til Gud; jeg setter min lit til Herren, Israels Gud, for å fortelle alle dine gjerninger.

Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.