Salmenes 69

1 Til sangmesteren; efter "Liljer"; av David. Frels mig, Gud, for vannene er kommet inntil sjelen.

Iligtas mo ako, O Diyos, dahil nilagay ng katubigan ang buhay ko sa panganib.

2 Jeg er sunket ned i bunnløst dynd, hvor der intet fotfeste er; jeg er kommet i dype vann, og strømmen slår over mig.

Lumulubog ako sa malalim na putikan kung saan walang lugar na matatayuan; pumunta ako sa malalim na katubigan kung saan rumaragasa ang baha sa akin.

3 Jeg har ropt mig trett, min strupe brenner; mine øine er borttæret idet jeg venter på min Gud.

Napapagal ako sa aking pag-iyak; nanunuyo ang aking lalamunan; nanlalabo ang aking mga mata habang naghihintay ako sa Diyos.

4 Flere enn hårene på mitt hode er de som hater mig uten årsak; tallrike er de som vil forderve mig, mine fiender uten grunn; det jeg ikke har røvet, skal jeg nu gi tilbake.

Higit pa sa aking mga buhok sa ulo ang mga napopoot sa akin ng walang dahilan; ang mga pumapatay sa akin, ang naging mga kaaway ko dahil sa mga maling dahilan, ay makapangyarihan; ang mga hindi ko ninakaw ay kailangan kong ibalik.

5 Gud, du kjenner min dårskap, og all min syndeskyld er ikke skjult for dig.

O Diyos, alam mo ang aking kahangalan, at hindi nalilihim ang mga kasalanan ko sa iyo.

6 La dem ikke bli til skamme ved mig, de som bier efter dig, Herre, Herre, hærskarenes Gud! La dem ikke bli til spott ved mig, de som søker dig, Israels Gud!

Huwag mong hayaang malagay sa kahihiyan ang mga naghihintay sa iyo dahil sa akin, Panginoong Diyos ng mga hukbo; huwag mong hayaang malagay sa kasiraang-puri ang mga naghahanap sa iyo dahil sa akin, O Diyos ng Israel.

7 For for din skyld bærer jeg vanære, dekker skam mitt åsyn.

Para sa iyong kapakanan, tinanggap ko ang panlalait; kahihiyan ang bumalot sa aking mukha.

8 Jeg er blitt fremmed for mine brødre og en utlending for min mors barn.

Naging dayuhan ako sa aking mga kapatid, dayuhan sa mga anak ng aking ina.

9 For nidkjærhet for ditt hus har fortært mig, og deres hån som håner dig, er falt på mig.

Dahil nilamon ako ng kasigasigan sa iyong tahanan, at ang mga lait ng mga nanlalait sa iyo ay bumagsak sa akin.

10 Og min sjel gråt mens jeg fastet, og det blev mig til spott.

Noong umiyak ako at hindi kumain, hinamak nila ako.

11 Og jeg gjorde sekk til mitt klædebon, og jeg blev dem til et ordsprog.

Noong ginawa kong kasuotan ang sako, naging paksa ako ng kawikaan sa kanila.

12 De som sitter i porten, snakker om mig, og de som drikker sterk drikk, synger om mig.

Pinag-uusapan ako ng mga nakaupo sa tarangkahan ng lungsod; ako ang awit ng mga manginginom.

13 Men jeg kommer med min bønn til dig, Herre, i nådens tid, Gud, for din megen miskunnhet; svar mig med din frelsende trofasthet!

Pero para sa akin, sa iyo ang aking panalangin, Yahweh, sa panahon na tatanggap ka; sagutin mo ako sa pagiging mapagkakatiwalaan ng iyong kaligtasan.

14 Redd mig ut av dyndet og la mig ikke synke! La mig bli reddet fra dem som hater mig, og fra de dype vann!

Hilahin mo ako mula sa putikan, at huwag mo akong hayaang lumubog; hayaan mo akong malayo mula sa napopoot sa akin at sagipin mo mula sa malalim na katubigan.

15 La ikke vannstrømmen slå over mig og ikke dypet sluke mig, og la ikke brønnen lukke sitt gap over mig!

Huwag mong hayaang tabunan ako ng baha, ni hayaang lamunin ako ng kalaliman. Huwag mong hayaang isara ng hukay ang bibig nito sa akin.

16 Svar mig, Herre, for din miskunnhet er god; vend dig til mig efter din store barmhjertighet!

Sagutin mo ako Yahweh, dahil mabuti ang iyong katapatan sa tipan; dahil labis ang iyong kahabagan sa akin, humarap ka sa akin.

17 Og skjul ikke ditt åsyn for din tjener, for jeg er i nød; skynd dig å svare mig!

Huwag mong itago ang iyong mukha sa iyong mga lingkod, dahil ako ay nasa kalungkutan; sagutin mo ako agad.

18 Kom nær til min sjel, forløs den, frels mig for mine fienders skyld!

Lumapit ka sa akin at tubusin ako. Dahil sa aking mga kaaway, iligtas mo ako.

19 Du kjenner min spott og min skam og min vanære; alle mine motstandere er for ditt åsyn.

Alam mo ang aking paghihirap, kahihiyan at kasiraang-puri; nasa harap mo ang lahat ng aking mga kalaban.

20 Spott har brutt mitt hjerte, så jeg er syk, og jeg ventet på medynk, men der var ingen, på trøstere, men jeg fant ikke nogen.

Winasak ng pagtutuwid ang aking puso; punong-puno ako ng kabigatan; naghahanap ako ng sinumang maaawa sa akin, pero wala ni isa man. Naghahanap ako ng mga mag-aaliw, pero wala akong nakita.

21 De gav mig galle å ete, og for min tørst gav de mig eddik å drikke.

Binigyan nila ako ng lason para kainin ko; sa aking pagka-uhaw binigyan nila ako ng suka para inumin.

22 La deres bord bli til en strikke for deres åsyn og til en snare for dem når de er trygge!

Hayaan mong maging bitag ang mesa sa harap nila; kapag iniisip nila na ligtas (sila) hayaan mong maging patibong ito.

23 La deres øine formørkes, så de ikke ser, og la deres lender alltid vakle!

Hayaan mong magdilim ang kanilang mga mata para hindi (sila) makakita; lagi mong yugyugin ang mga baywang nila.

24 Utøs din harme over dem, og la din brennende vrede nå dem!

Ibuhos mo ang iyong labis na galit sa kanila, hayaang mong abutan (sila) ng bagsik ng iyong galit.

25 Deres bolig bli øde, ei være der nogen som bor i deres telt!

Hayaan mong ang kanilang lugar ay maging kapanglawan; hayaang mong walang sinuman ang manirahan sa kanilang mga tolda.

26 For den du har slått, forfølger de, og de forteller om deres smerte som du har stunget.

Dahil inuusig nila ang siyang sinaktan mo; ibinalita nila sa iba ang hapdi ng mga sinugatan mo.

27 La dem legge skyld til sin skyld, og la dem ikke komme til din rettferdighet!

Isakdal mo (sila) dahil sa paggawa ng sunod-sunod na kasalanan; huwag mo silang hayaang pumasok sa matuwid mong katagumpayan.

28 La dem bli utslettet av de levendes bok, og la dem ikke bli innskrevet med de rettferdige!

Hayaan mo silang mabura sa aklat ng buhay at hindi maisulat kasama ng mga matutuwid.

29 Men jeg er elendig og full av pine; la din frelse, Gud, føre mig i sikkerhet!

Pero ako ay naghihirap at nagdadalamhati; hayaan mo, O Diyos, na parangalan ako ng iyong kaligtasan.

30 Jeg vil love Guds navn med sang og ophøie ham med lovprisning,

Pupurihin ko ang pangalan ng Diyos ng may awit at dadakilain siya ng may pasasalamat.

31 og det skal behage Herren bedre enn en ung okse med horn og klover.

Higit na kalulugdan ito ng Diyos kaysa sa isang baka o toro na may mga sungay at paa.

32 Når saktmodige ser det, skal de glede sig; I som søker Gud, eders hjerte leve!

Nakita ito ng mga mapagpakumbaba at natuwa; kayo na mga naghahanap sa Diyos, hayaan niyong mabuhay ang inyong mga puso.

33 For Herren hører på de fattige, og sine fanger forakter han ikke.

Dahil naririnig ni Yahweh ang mga nangangailangan at hindi hinahamak ang mga bilanggo.

34 Himmel og jord skal love ham, havet og alt det som rører sig i det.

Purihin siya ng langit at lupa, ng mga dagat at lahat ng mga gumagalaw dito.

35 For Gud skal frelse Sion og bygge byene i Juda, og de skal bo der og eie dem,

Dahil ililigtas ng Diyos ang Sion at itatayong muli ang mga lungsod sa Juda; maninirahan ang mga tao roon at aangkinin ito.

36 og hans tjeneres avkom skal arve dem, og de som elsker hans navn, skal bo i dem.

Mamanahin ito ng mga lingkod ng kaniyang mga kaapu-apuhan; maninirahan doon silang mga nagmamahal sa kaniyang pangalan.