Salmenes 69

1 Til sangmesteren; efter "Liljer"; av David. Frels mig, Gud, for vannene er kommet inntil sjelen.

[Psalm lal David] Moliyula, O God; Tuh kof uh lapak sun inkwawuk.

2 Jeg er sunket ned i bunnløst dynd, hvor der intet fotfeste er; jeg er kommet i dype vann, og strømmen slår over mig.

Nga tili in acn furarrar na loal, Ac wangin acn nga in tu fac. Nga oasr in kof loallana, Ac noa uh apkuran in utiyuwi.

3 Jeg har ropt mig trett, min strupe brenner; mine øine er borttæret idet jeg venter på min Gud.

Nga totola in tung; Kapinsrulyuk paola. Mutuk munasla Ke nga tupan kasru lom.

4 Flere enn hårene på mitt hode er de som hater mig uten årsak; tallrike er de som vil forderve mig, mine fiender uten grunn; det jeg ikke har røvet, skal jeg nu gi tilbake.

Elos su srungayu ke wangin sripa Elos pus liki na aunsifuk. Mwet lokoalok luk fahk kas kikiap lainyu; Elos arulana fokoko ac kena in uniyuwi. Elos oru nga folokonang ma su nga tia pisrala.

5 Gud, du kjenner min dårskap, og all min syndeskyld er ikke skjult for dig.

O God, ma koluk luk tiana wikla liki kom, Kom etu lupan nikin luk.

6 La dem ikke bli til skamme ved mig, de som bier efter dig, Herre, Herre, hærskarenes Gud! La dem ikke bli til spott ved mig, de som søker dig, Israels Gud!

Nikmet lela tuh nga in akmwekinyalos su lulalfongi kom, O LEUM GOD Kulana. Nikmet lela in nga pa pwanang pilesreyuk elos su alu nu sum, O God lun Israel.

7 For for din skyld bærer jeg vanære, dekker skam mitt åsyn.

Ke sripom nga akkolukyeyuk, Ac mwekin apinyula.

8 Jeg er blitt fremmed for mine brødre og en utlending for min mors barn.

Nga oana sie mwet tia eteyuk sin mwet lik, Ac oana sie mwetsac in sou luk.

9 For nidkjærhet for ditt hus har fortært mig, og deres hån som håner dig, er falt på mig.

Moniyuk luk nu ke Tempul lom firirrir in nga oana sie e; Ac kas in akkoluk lun mwet keim putati nu fuk.

10 Og min sjel gråt mens jeg fastet, og det blev mig til spott.

Nga sifacna akpusiselyeyu ke lalo luk, Ac mwet uh fahk kas in akkolukyeyu.

11 Og jeg gjorde sekk til mitt klædebon, og jeg blev dem til et ordsprog.

Nga nokomang nuknuk in asor Ac elos isrunyu.

12 De som sitter i porten, snakker om mig, og de som drikker sterk drikk, synger om mig.

Elos sramsramkinyu inkanek uh, Ac mwet sruhi elos kinala on keik.

13 Men jeg kommer med min bønn til dig, Herre, i nådens tid, Gud, for din megen miskunnhet; svar mig med din frelsende trofasthet!

A funu nga, LEUM GOD, nga ac pre nu sum; Topukyu, O God, in pacl kom sulela, Topukyu ke lungse yohk lom, Ke sripen kom akpwayeye wulela lom in molela.

14 Redd mig ut av dyndet og la mig ikke synke! La mig bli reddet fra dem som hater mig, og fra de dype vann!

Moliyula tuh nga in tia tili yen furarrar, Langoeyula liki mwet lokoalok luk, Ac liki inkof loal.

15 La ikke vannstrømmen slå over mig og ikke dypet sluke mig, og la ikke brønnen lukke sitt gap over mig!

Tia lela sronot in afinyula, Nikmet lela nga in walomla yen loal Ku tili nu in kulyuk.

16 Svar mig, Herre, for din miskunnhet er god; vend dig til mig efter din store barmhjertighet!

Topukyu, O LEUM GOD, ke wolana lun lungse kawil lom; Ke pakoten lom, kom in forma nu sik.

17 Og skjul ikke ditt åsyn for din tjener, for jeg er i nød; skynd dig å svare mig!

Nikmet okanla motom liki mwet kulansap lom, Nga muta in ongoiya lulap — topukyu inge!

18 Kom nær til min sjel, forløs den, frels mig for mine fienders skyld!

Kaluku nu yuruk ac moliyula. Moliyula liki mwet lokoalok luk.

19 Du kjenner min spott og min skam og min vanære; alle mine motstandere er for ditt åsyn.

Kom etu lupan kas koluk lun mwet uh keik, Ac lupan akmwekin ac aklusrongten orek nu sik. Kom liye mwet lokoalok luk nukewa.

20 Spott har brutt mitt hjerte, så jeg er syk, og jeg ventet på medynk, men der var ingen, på trøstere, men jeg fant ikke nogen.

Kas in akkoluk lalos kunausla insiuk, Ac nga muta in ongoiya. Nga finsrak mu ac oasr pakomuta nu sik, tuh pa wangin, Nga nunku mu ac oasr mwet tuku akwoyeyu, a wangin.

21 De gav mig galle å ete, og for min tørst gav de mig eddik å drikke.

Ke nga masrinsral, elos se pwasin, Ac ke nga malu, elos se vinegar nimuk.

22 La deres bord bli til en strikke for deres åsyn og til en snare for dem når de er trygge!

Lela tepu lalos in ekla mwe kwasrip nu selos; Lela kufwa mutal lalos in mwe lusla nu selos.

23 La deres øine formørkes, så de ikke ser, og la deres lender alltid vakle!

Oru tuh mutalos in kunla, Ac oru tuh fintokolos in munas pacl e nukewa.

24 Utøs din harme over dem, og la din brennende vrede nå dem!

Okoaung mulat lom nu faclos; Ac lela kasrkusrak lom in ukwalos ac sruokolosi.

25 Deres bolig bli øde, ei være der nogen som bor i deres telt!

Lela iwen aktuktuk lalos in pisala, Ac in wangin mwet moul lula in lohm nuknuk selos.

26 For den du har slått, forfølger de, og de forteller om deres smerte som du har stunget.

Elos kalyaelos su kom kai, Ac elos kaskas ke keok lun mwet su kom kanteya.

27 La dem legge skyld til sin skyld, og la dem ikke komme til din rettferdighet!

Kom in simusla ma koluk lalos nukewa, Ac tia lela elos in wi eis molela sum.

28 La dem bli utslettet av de levendes bok, og la dem ikke bli innskrevet med de rettferdige!

Lela tuh inelos in iyukla liki book in moul, Ac lela elos in tia wi sikyak inmasrlon mwet suwoswos lom.

29 Men jeg er elendig og full av pine; la din frelse, Gud, føre mig i sikkerhet!

A nga muta in keok ac ongoiya, Srukyuyak, O God, ac moliyula!

30 Jeg vil love Guds navn med sang og ophøie ham med lovprisning,

Nga ac fah kaksakin God ke soko on; Nga ac fah akkalemye fulat lal ke nga sang kulo nu sel.

31 og det skal behage Herren bedre enn en ung okse med horn og klover.

Ma inge mwe akinsewowoye LEUM GOD, yohk liki in kisakin cow, Aok, yohk liki kisakin cow mukul ma matula ac oasr koac kac.

32 Når saktmodige ser det, skal de glede sig; I som søker Gud, eders hjerte leve!

Ke mwet su muta in ongoiya elos ac liye ma inge, elos ac engan; Ac fah mwe akkeye insien mwet su alu nu sin God.

33 For Herren hører på de fattige, og sine fanger forakter han ikke.

LEUM GOD El porongalos su muta in enenu Ac El tia mulkunulosla su muta in presin.

34 Himmel og jord skal love ham, havet og alt det som rører sig i det.

Kaksakin God, kusrao ac faclu, Meoa ac ma nukewa loac.

35 For Gud skal frelse Sion og bygge byene i Juda, og de skal bo der og eie dem,

Tuh God El fah molela Jerusalem Ac sifil musaeak siti in Judah. Mwet lun God elos ac fah muta we, ac acn we ac fah ma lalos.

36 og hans tjeneres avkom skal arve dem, og de som elsker hans navn, skal bo i dem.

Tuh fwilin tulik nutin mwet kulansap lal fah usrui acn inge, Ac elos su lungse El, fah muta we.