Salmenes 66

1 Til sangmesteren; en sang, en salme. Rop med fryd for Gud, all jorden!

聖歌隊の指揮者によってうたわせた歌、さんび 全地よ、神にむかって喜び呼ばわれ。

2 Syng ut hans navns ære, gi ham ære til hans pris!

そのみ名の栄光を歌え。栄えあるさんびをささげよ。

3 Si til Gud: Hvor forferdelige er dine gjerninger! For din store makts skyld skal dine fiender hykle for dig.

神に告げよ。「あなたのもろもろのみわざは恐るべきかな。大いなるみ力によって、あなたの敵はみ前に屈服し、

4 All jorden skal tilbede dig og lovsynge dig, de skal lovsynge ditt navn. (Sela)

全地はあなたを拝み、あなたをほめうたい、み名をほめうたうであろう」と。 (セラ)

5 Kom og se Guds gjerninger! Han er forferdelig i gjerning mot menneskenes barn.

来て、神のみわざを見よ。人の子らにむかってなされることは恐るべきかな。

6 Han gjorde havet om til tørt land, gjennem strømmen gikk de til fots; der gledet vi oss i ham.

神は海を変えて、かわいた地とされた。人々は徒歩で川を渡った。その所でわれらは神を喜んだ。

7 Han hersker med sitt velde evindelig, hans øine gir akt på hedningene; de gjenstridige må ikke ophøie sig. (Sela)

神は大能をもって、とこしえに統べ治め、その目はもろもろの国民を監視される。そむく者はみずからを高くしてはならない。 (セラ)

8 I folkeslag, lov vår Gud og forkynn hans pris med høi røst,

もろもろの民よ、われらの神をほめよ。神をほめたたえる声を聞えさせよ。

9 han som holdt vår sjel i live og ikke lot vår fot vakle!

神はわれらを生きながらえさせ、われらの足のすべるのをゆるされない。

10 For du prøvde oss, Gud, du renset oss, likesom de renser sølv.

神よ、あなたはわれらを試み、しろがねを練るように、われらを練られた。

11 Du førte oss inn i et garn, du la en trykkende byrde på våre lender.

あなたはわれらを網にひきいれ、われらの腰に重き荷を置き、

12 Du lot mennesker fare frem over vårt hode; vi kom i ild og i vann. Men du førte oss ut til vederkvegelse.

人々にわれらの頭の上を乗り越えさせられた。われらは火の中、水の中を通った。しかしあなたはわれらを広い所に導き出された。

13 Jeg vil gå inn i ditt hus med brennoffer, jeg vil gi dig det jeg har lovt,

わたしは燔祭をもってあなたの家に行き、わたしの誓いをあなたに果します。

14 det som gikk over mine leber, og som min munn talte i min nød.

これはわたしが悩みにあったとき、わたしのくちびるの言い出したもの、わたしの口が約束したものです。

15 Jeg vil ofre dig brennoffere av fett kveg med duft av værer; jeg vil ofre okser tillikemed bukker. (Sela)

わたしは肥えたものの燔祭を雄羊のいけにえの煙と共にあなたにささげ、雄牛と雄やぎとをささげます。 (セラ)

16 Kom, hør, alle I som frykter Gud; jeg vil fortelle hvad han har gjort mot min sjel.

すべて神を恐れる者よ、来て聞け。神がわたしのためになされたことを告げよう。

17 Til ham ropte jeg med min munn, og lovsang var under min tunge.

わたしは声をあげて神に呼ばわり、わが舌をもって神をあがめた。

18 Hadde jeg urett for øie i mitt hjerte, så vilde Herren ikke høre.

もしわたしが心に不義をいだいていたならば、主はお聞きにならないであろう。

19 Men Gud har hørt, han har aktet på mitt bønnerop.

しかし、まことに神はお聞きになり、わが祈の声にみこころをとめられた。

20 Lovet være Gud, som ikke avviste min bønn og ikke tok sin miskunnhet fra mig!

神はほむべきかな。神はわが祈をしりぞけず、そのいつくしみをわたしから取り去られなかった。