Salmenes 5
1 Til sangmesteren, til Nehilot; en salme av David. Vend øret til mine ord, Herre, akt på min tanke!
O Pakai, ka ocheng ho neingaipeh’in, Kalungthim a kataona jong neigelkhoh peh’in.
2 Merk på mitt klagerop, min konge og min Gud! For til dig beder jeg.
Panpi ngaija kakana neigelkhohpeh’in, kalengpa le ka Pathen; ajeh chu nangma kom’a bou taova kahi.
3 Herre, årle høre du min røst! Årle legger jeg min sak frem for dig og venter.
O Pakai, jingkah teng kataona nei ngaipeh’in, jingkah seh leh nangma lam sangingtingkangaichat jouse nakom kahinlhut a kinemtah a ngah jingding kahi.
4 For du er ikke en Gud som har behag i ugudelighet; den onde får ikke bo hos dig.
Nangma thil phalouho chunga kipah ji Pahen nahipon, migilou ho jong na angsuna aumthei ji pouve.
5 Overmodige får ikke stå frem for dine øine; du hater alle dem som gjør urett.
Nangma angsunga mikiletsah ho adingjou jipon; Pakai nang man gitlou nale chonset bol jouse nathet soh hel e.
6 Du lar dem som taler løgn, gå til grunne; den blodgjerrige og falske mann er en vederstyggelighet for Herren.
Nangin jouthu sei ho nasuh mang ding ahi; Pakai in mijoulhep holeh tolthat ho athet ahi.
7 Men jeg går ved din megen miskunn inn i ditt hus, jeg kaster mig ned foran ditt hellige tempel i din frykt.
Keima din vang, Nangailut na bulhingsetjal chun na hongsung hunglut nange; Chule nangma ginle jana a nahouin theng mai a bohkhup a chibai kabohding nahi.
8 Herre, led mig ved din rettferdighet for mine motstanderes skyld, gjør din vei jevn for mitt åsyn!
O Pakai, kamelma ten eijo lounadin nalamdih a neipui in. Kamasanga um lampi hi kajuidih nadin neihin lhun jang peh in.
9 For det er ikke sannhet i deres munn; deres indre er fordervelse, deres strupe en åpen grav; sin tunge gjør de glatt.
Ajeh chu kamelmate kamsung'a thutah apotthei tapon, asunglam’u jong setnajeng ahitai; Alol sung ujong lhankhuh abangin, alei ujong chuchi a kilhunglut kalbi abang e.
10 Døm dem skyldige, Gud! La dem falle for sine råds skyld, styrt dem ned for deres mange misgjerninger! For de er gjenstridige mot dig.
O Pakai ama ho khu gotna petan. Aduhabol nauhi amaho lhuh na hihen! Achonsetnao ho jeh’in delmang jeng’in, ajeh chu amahohin nangma dounan na atong’un ahi.
11 Da skal alle de som tar sin tilflukt til dig, glede sig; til evig tid skal de juble, og du skal verne om dem; og de som elsker ditt navn, skal fryde sig i dig.
Ahin koihileh nangma lhalim noi’a umho chu thanom’u hen! Nangma thangvahna lachu kipahtah’in sajingu hen! Amaho chunga nalhajah in hoidoh jing in lang, Nangma min ngailu jing ho jong kipa na lodim jing’u hen.
12 For du velsigner den rettferdige, Herre! Som med et skjold dekker du ham med nåde.
O Pakai, nang’in michonpha ho phatthei naboh tei in. Nalungtoh te ngailut na ompho phatah achun nahoibit jing e.
