Salmenes 49

1 Til sangmesteren; av Korahs barn; en salme. Hør dette, alle folk, vend øret til, alle I som bor i verden,

伶長にうたはしめたるコラの子のうた

2 både lave og høie, rike og fattige, alle tilsammen!

もろもろの民よきけ賤きも貴きも富るも貧きもすべて地にすめる者よ なんぢらともに耳をそばだてよ

3 Min munn skal tale visdom, og mitt hjertes tanke er forstand.

わが口はかしこきことをかたり わが心はさときことを思はん

4 Jeg vil bøie mitt øre til tankesprog, jeg vil fremføre min gåtefulle tale til citaren.

われ耳を喩言にかたぶけ琴をならしてわが幽玄なる語をときあらはさん

5 Hvorfor skal jeg frykte i de onde dager, når mine forfølgeres ondskap omgir mig,

わが踵にちかかる不義のわれを打圍むわざはひの口もいかで懼るることあらんや

6 de som setter sin lit til sitt gods og roser sig av sin store rikdom?

おのが富をたのみ財おほきを誇るもの

7 En mann kan ikke utløse en bror, han kan ikke gi Gud løsepenger for ham

たれ一人おのが兄弟をあがなふことあたはず之がために贖價を神にささげ

8 - for deres livs utløsning er for dyr, og han må avstå derfra til evig tid -

9 så han skulde bli ved å leve evindelig og ikke se graven.

之をとこしへに生存へしめて朽ざらしむることあたはず（霊魂をあがなふには費いとおほくして此事をとこしへに捨置ざるを得ざればなり）

10 Nei, han vil få se den. De vise dør, dåren og den uforstandige omkommer tilsammen og overlater sitt gods til andre.

そは智きものも死 おろかものも獣心者もひとしくほろびてその富を他人にのこすことは常にみるところなり

11 Deres hjertes eneste tanke er at deres hus skal stå til evig tid, deres boliger fra slekt til slekt; de kaller sine jorder op efter sine navn.

かれら竊におもふ わが家はとこしへに存りわがすまひは世々にいたらんと かれらはその地におのが名をおはせたり

12 Og dog blir et menneske i herlighet ikke stående; han er lik dyrene, som går til grunne.

されど人は譽のなかに永くとどまらず亡びうする獣のごとし

13 Således går det dem som er fulle av selvtillit, og dem som følger dem efter og har behag i deres tale. (Sela)

斯のごときは愚かなるものの途なり 然はあれど後人はその言をよしとせん (セラ)

14 Som en fårehjord føres de ned i dødsriket, døden vokter dem, og de opriktige hersker over dem, når morgenen bryter frem, og deres skikkelse blir ødelagt av dødsriket, så de ikke har nogen bolig mere. (Sheol h7585)

かれらは羊のむれのごとくに陰府のものと定めらる 死これが牧者とならん直きもの朝にかれらををさめん その美容は陰府にほろぼされて宿るところなかるべし (Sheol h7585)

15 Men Gud skal forløse min sjel av dødsrikets vold, for han skal ta mig til sig. (Sela) (Sheol h7585)

されど神われを接たまふべければわが霊魂をあがなひて陰府のちからより脱かれしめたまはん (セラ) (Sheol h7585)

16 Frykt ikke når en mann blir rik, når hans huses herlighet blir stor!

人のとみてその家のさかえくははらんとき汝おそるるなかれ

17 For han skal intet ta med sig når han dør; hans herlighet skal ikke fare ned efter ham.

かれの死るときは何一つたづさへゆくことあたはず その榮はこれにしたがひて下ることをせざればなり

18 Om han enn velsigner sin sjel i sitt liv, og de priser dig fordi du gjør dig til gode,

かかる人はいきながらふるほどに己がたましひを祝するとも みづからを厚うするがゆゑに人々なんぢをほむるとも

19 så skal du dog komme til dine fedres slekt; de ser ikke lyset evindelig.

なんぢ列組の世にゆかん かれらはたえて光をみざるべし

20 Et menneske i herlighet, som ikke har forstand, er lik dyrene, som går til grunne.

尊貴なかにありて暁らざる人はほろびうする獣のごとし