Salmenes 37

1 Av David. La ikke din vrede optendes over de onde, bli ikke harm over dem som gjør urett!

Zabbuli ya Dawudi. Teweeraliikiriranga olw’abantu ababi, so tokwatirwanga buggya abo abakola ebitasaana.

2 For som gresset blir de hastig avskåret, og som grønne urter visner de bort.

Kubanga bagenda kuwotoka ng’omuddo, bafiire ddala ng’essubi ekkalu.

3 Sett din lit til Herren og gjør godt, bo i landet og legg vinn på trofasthet!

Weesigenga Mukama okolenga bulungi, onoobeeranga n’emirembe mu nsi n’ofuna ebirungi.

4 Og gled dig i Herren! Så skal han gi dig hvad ditt hjerte attrår.

Sanyukiranga mu Mukama, anaakuwanga omutima gwo bye gwetaaga.

5 Sett din vei i Herrens hånd og stol på ham! Han skal gjøre det;

By’okola byonna byesigamyenga ku Mukama; mwesigenga, anaakukoleranga ky’oyagala.

6 han skal la din rettferdighet gå frem som lyset og din rett som middagens lys.

Anaayolekanga obutuukirivu bwo ng’omusana, n’obwenkanya bw’ebikolwa byo ne bwakaayakana ng’enjuba ey’omu ttuntu.

7 Vær stille for Herren og vent på ham! La ikke din vrede optendes over den som har lykke på sin vei, over den mann som uttenker onde råd.

Siriikirira awali Mukama, ogumiikirize ng’olindirira ky’anaakola. Tofangayo ng’abalala bafunye ebirungi nga bayita mu kutetenkanya kwabwe okubi.

8 Lat av fra vrede og la harme fare, la ikke din vrede optendes! Det fører bare til det som ondt er.

Tonyiiganga era weewale ekiruyi; teweeraliikiriranga kubanga bivaamu bibi byereere.

9 For de onde skal utryddes, men de som bier efter Herren, skal arve landet.

Kubanga ababi balisalibwako, naye abeesiga Mukama baligabana ensi.

10 Og om en liten stund, så er den ugudelige ikke mere, og akter du på hans sted, så er han borte.

Wanaayitawo akabanga katono ababi baggweerewo ddala; wadde mulibanoonya temulibalabako.

11 Men de saktmodige skal arve landet og glede sig ved megen fred.

Naye abateefu baligabana ensi ne beeyagalira mu ddembe eritatendeka.

12 Den ugudelige optenker ondt imot den rettferdige og skjærer tenner imot ham.

Ababi basalira abatuukirivu enkwe, ne babalumira obujiji.

13 Herren ler av ham; for han ser at hans dag kommer.

Naye Mukama asekerera ababi, kubanga amanyi ng’entuuko zaabwe ziri kumpi.

14 De ugudelige drar sverdet og spenner sin bue for å felle den elendige og fattige og slå dem ihjel som vandrer opriktig.

Ababi basowoddeyo ebitala byabwe ne baleega emitego gy’obusaale, batte abaavu n’abali mu kwetaaga era basaanyeewo abo abatambulira mu kkubo eggolokofu.

15 Deres sverd skal komme i deres eget hjerte, og deres buer skal sønderbrytes.

Naye ebitala byabwe birifumita mitima gyabwe gyennyini, n’emitego gyabwe egy’obusaale girimenyebwa.

16 Bedre er det lille som den rettferdige har, enn mange ugudeliges rikdom.

Ebitono omutuukirivu by’alina bisinga obugagga bw’ababi abangi;

17 For de ugudeliges armer skal sønderbrytes, men Herren støtter de rettferdige.

kubanga amaanyi g’abakola ebibi galikoma, naye Mukama anaawaniriranga abatuukirivu.

18 Herren kjenner de ulasteliges dager, og deres arv skal bli til evig tid.

Ennaku z’abataliiko kya kunenyezebwa, zimanyibwa Mukama, era omugabo gwabwe gunaabanga gwa lubeerera.

19 De skal ikke bli til skamme i den onde tid, og i hungerens dager skal de mettes.

Mu biseera eby’akabi ebyakatyabaga tebaayongoberenga, ne mu biro eby’enjala banakkusibwanga.

20 For de ugudelige skal gå til grunne og Herrens fiender som engenes blomsterskrud; de skal forsvinne, som røk skal de forsvinne.

Naye ababi balizikirira; abalabe ba Mukama balifaanana ng’obulungi bwe ttale, era baliggwaawo, baliggwaawo ng’omukka.

21 Den ugudelige låner og betaler ikke, men den rettferdige forbarmer sig og gir.

Ababi beewola, ne batasasula; naye abatuukirivu basaasira era bagaba bingi.

22 For de han velsigner, skal arve landet, men de han forbanner, skal utryddes.

Abo Mukama b’awa omukisa baligabana ensi, naye abo b’akolimira balizikirizibwa.

23 Herren gjør en manns gang fast, og han har velbehag i hans vei.

Mukama bw’asanyukira ekkubo ly’omuntu, aluŋŋamya entambula ye.

24 Når han snubler, faller han ikke til jorden; for Herren støtter hans hånd.

Ne bw’aneesittalanga, taagwenga wansi, kubanga omukono gwa Mukama gumuwanirira.

25 Jeg har vært ung og er blitt gammel, men ikke har jeg sett den rettferdige forlatt eller hans avkom søke efter brød.

Nnali muto kati nkaddiye, naye sirabanga batuukirivu nga balekeddwa ttayo, wadde abaana baabwe nga basabiriza ekyokulya.

26 Den hele dag forbarmer han sig og låner ut, og hans avkom blir velsignet.

Bagaba bingi bulijjo, era baazika ku byabwe n’essanyu. Abaana baabwe banaaweebwanga omukisa.

27 Vik fra ondt og gjør godt! Så skal du bli boende til evig tid.

Muve mu bibi, mukolenga ebirungi, munaabanga balamu emirembe gyonna.

28 For Herren elsker rett og forlater ikke sine fromme; til evig tid blir de bevart. Men de ugudeliges avkom utryddes.

Kubanga Mukama ayagala ab’amazima, n’abeesigwa be taabaabulirenga. Banaalabirirwanga emirembe gyonna; naye ezzadde ly’ababi lirizikirizibwa.

29 De rettferdige skal arve landet og bo i det evindelig.

Abatuukirivu baligabana ensi ne babeeranga omwo emirembe gyonna.

30 Den rettferdiges munn taler visdom, og hans tunge sier hvad rett er.

Akamwa k’omutuukirivu koogera bya magezi, n’olulimi lwe lwogera bya mazima.

31 Hans Guds lov er i hans hjerte, hans trin vakler ikke.

Amateeka ga Katonda we gali mu mutima gwe, era ebigere bye tebiseerera.

32 Den ugudelige lurer på den rettferdige og søker å drepe ham;

Omubi ateega omutuukirivu ng’anoonya okumutta,

33 Herren overlater ham ikke i hans hånd, og fordømmer ham ikke når han blir dømt.

naye Mukama taliganya babi kuwangula, wadde okukkiriza abatuukirivu okusingibwa omusango.

34 Bi på Herren og ta vare på hans vei! Så skal han ophøie dig til å arve landet; du skal se på at de ugudelige utryddes.

Lindirira Mukama n’okugumiikiriza, otambulirenga mu makubo ge; naye alikugulumiza n’akuwa ensi; ababi bwe balisalirwako olikitegeera.

35 Jeg så en ugudelig som var veldig og utbredte sig som et grønt tre som ikke er flyttet;

Nalaba omuntu omubi era omukambwe ennyo, naye nga buli ky’akola kimugendera bulungi, ng’agimuse ng’omuti ogukulidde mu ttaka eggimu,

36 men han forsvant, og se, han var ikke mere, og jeg søkte efter ham, men han fantes ikke.

naye teyalwawo n’abula, ne mmumagamaga buli wantu, nga talabikako.

37 Akt på den ulastelige og se på den opriktige! for fredens mann har en fremtid;

Tunuulira omuntu ataliiko kya kunenyezebwa, wekkaanye oyo omulongoofu; obulamu bwe bunajjulanga emirembe.

38 men overtrederne skal tilintetgjøres alle sammen, de ugudeliges fremtid skal avskjæres.

Naye aboonoonyi bonna balizikirizibwa; ezzadde ly’ababi lirisaanyizibwawo.

39 Og de rettferdiges frelse kommer fra Herren, deres sterke vern i nødens tid.

Obulokozi bw’abatuukirivu buva eri Mukama; ye ky’ekigo kyabwe ekinywevu gye baddukira mu kiseera eky’emitawaana.

40 Og Herren hjelper dem og utfrir dem, han utfrir dem fra de ugudelige og frelser dem, fordi de har tatt sin tilflukt til ham.

Mukama abayamba n’abalokola; abaggya mu mikono gy’ababi n’abalokola, kubanga gy’ali gye baddukira.