Salmenes 34

1 Av David, da han tedde sig som vanvittig for Abimelek, og denne jog ham fra sig, og han gikk bort. Jeg vil love Herren til enhver tid, hans pris skal alltid være i min munn.

Maka kna nagra Ra Anumzamofona husga hunente'na, Agri agi'a hentesga huvava hugahue.

2 Min sjel skal rose sig av Herren; de saktmodige skal høre det og glede sig.

Nagra Ra Anumzamofonku musena nehu'na navufga rana hugahuanki'za, vahe'mo'zama zamazeri havizama nehaza vahe'mo'za nentahi'za muse hugahaze.

3 Pris Herrens storhet med mig, og la oss sammen ophøie hans navn!

Enketa Ra Anumzamofo avu'avazama'a huama nehuta, agi'a husga huntamneno.

4 Jeg søkte Herren, og han svarte mig, og han fridde mig fra alt det som forferdet mig.

Ra Anumzamofontega nunamuna hugeno, nunamuni'a antahinamino koro'ma nehua zana eri amne hu'ne.

5 De så op til ham og strålte av glede, og deres åsyn rødmet aldri av skam.

Ra Anumzamofontegama zamavuma antete'za nemaniza vahe'mokizmi zamavugosafintira rumasa nehanige'za, muse nehanageno zamavugosafina zamagaze zamo'a refi'otegahie.

6 Denne elendige ropte, og Herren hørte, og han frelste ham av alle hans trengsler.

Amunte omne ne'ma amama mani'nea ne'mo'a nunamu higeno, Ra Anumzamo'a antahimino ana maka knazama'afintira agu'vazi'ne.

7 Herrens engel leirer sig rundt omkring dem som frykter ham, og han utfrir dem.

Ra Anumzamofo ankeroma'amo'a Agri'ma koro'ma hunte'za agoraga'ama nemaniza vahera manigagino kegava hunezmanteno hazenke zampintira zamagu'nevazie.

8 Smak og se at Herren er god! Salig er den mann som tar sin tilflukt til ham.

Agra knare avu'ava nehia ne' mani'neanki Ra Anumzamofona rehenka ko, Agripinkama frakino manisia vahe'mo'a muse hugahie.

9 Frykt Herren, I hans hellige! For intet fattes dem som frykter ham.

Anumzamofo amage'ma nentaza vahe'mota Ra Anumzamofona koro hunteta agoraga'a maniho. Na'ankure Agri'ma koro'ma hunte'za agoraga'ama nemaniza vahe'mo'za mago zankura atupara nosaze.

10 De unge løver lider nød og hungrer, men dem som søker Herren, fattes ikke noget godt.

Hankavenentake laionimo'a mago'a kna agakura hugahie. Hianagi Ra Anumzamofonte'ma amentintima himo'a, knare zantaminkura upara nosie.

11 Kom, barn, hør mig! Jeg vil lære eder Herrens frykt.

Mofavrenimota nagrite eta eme antahiho. Ra Anumzamofoma koroma hunteno agoraga'ama mani'zana rempi huramigahue.

12 Hvem er den mann som har lyst til liv, som ønsker sig dager til å se lykke?

Izaga ofrinka zaza kna ama mopafina knare hunka manizankura kave'nesie?

13 Hold din tunge fra ondt og dine leber fra å tale svik!

E'ina hunaku'ma hanunka, kefo nanekene havi nanekema hu'zankura, kagira kegava huo.

14 Vik fra ondt og gjør godt, søk fred og jag efter den!

Kefo kavukava'ma nehanazana atrenka knare kavukva huo. Arimpa fruma huno mani zankuke nehakenka, ana kavukavake huo.

15 Herrens øine er vendt til de rettferdige, og hans ører til deres rop.

Ra Anumzamo'a fatgo zamavu'zamavama nehaza vahete avua anteno kegava hunezmante. Agritegama krafagema hanageno'ma zamaza hanigu agesa anteteno nemanie.

16 Herrens åsyn er imot dem som gjør ondt, for å utrydde deres ihukommelse av jorden.

Hianagi Ra Anumzamo'a kefo zamavu'zmava'ma nehaza vahera amefi hunezmino, ama mopafintira zamahe fanane hanige'za vahe'mo'za zamagesa ru'enena antahi ozamigahaze.

17 Hine roper, og Herren hører, og av alle deres trengsler utfrir han dem.

Fatgo zamavu'zmava'ma nehaza vahe'mo'zama Ra Anumzamofontegama krafagema nehazageno'a, Agra antahi nezmino maka hazenkefintira zamagu'nevazie.

18 Herren er nær hos dem som har et sønderbrutt hjerte, og han frelser dem som har en sønderknust ånd.

Ranknazampima mani'naza vahera Ra Anumzamo'a tva'ozmire nemanino, vahe'mo'zama knazama zami'za zamagu'ama zamazeri havizama nehaza vahera, zamagu'nevazie.

19 Mange er den rettferdiges ulykker, men Herren utfrir ham av dem alle.

Fatgo zamavu'zmava'ma nehaza vahe'mo'za rama'a hazenkefi ufretere hugahazanagi, Ra Anumzamo'a ana hazenkefintira zamaza huno zmagu'vazitere hugahie.

20 Han tar vare på alle hans ben, ikke ett av dem blir sønderbrutt.

Na'ankure Ra Anumzamo'a fatgo avu'ava'ma nehia vahe'mofo zaferina kegava huntegahiankino mago zaferina'amo'a hara ontagigahie.

21 Ulykke dreper den ugudelige, og de som hater den rettferdige, dømmes skyldige.

Kefo avu'ava'ma nehia vahera agrama nehania kefo avu'ava zamo'a ahenefrisigeno, fatgo avu'ava zanku'ma avresrama nehania vahera, ana avu'ava'zantera nona huno knazana amigahie.

22 Herren forløser sine tjeneres sjel, og ingen av dem som tar sin tilflukt til ham, dømmes skyldig.

Hianagi Ra Anumzamo'a eri'za vahe'a agu'vazigahie. Hanki Ra Anumzamofompima frakisia vahe'mo'a hazenkefina uofregahie.