Salmenes 33
1 Juble, I rettferdige, i Herren! For de opriktige sømmer sig lovsang.
Fiefia ʻia Sihova, ʻakimoutolu ʻoku māʻoniʻoni: he ʻoku taau mo e angatonu ʻae fakafetaʻi.
2 Pris Herren med citar, lovsyng ham til tistrenget harpe!
Fakafetaʻi kia Sihova ʻaki ʻae haʻape: hiva kiate ia ʻaki ʻae saliteli ʻoku filo ʻe hongofulu.
3 Syng en ny sang for ham, spill liflig med frydesang!
Hiva kiate ia ʻi he hiva foʻou; tā ke mālie mo leʻo lahi.
4 For Herrens ord er sant, og all hans gjerning er trofast.
He ko e folofola ʻa Sihova ʻoku totonu; pea ʻoku fai ʻene ngaahi ngāue kotoa pē ʻi he moʻoni.
5 Han elsker rettferdighet og rett; jorden er full av Herrens miskunnhet.
ʻOku ʻofa ia ki he māʻoniʻoni mo e fakamaau: ʻoku fonu ʻa māmani ʻi he ʻaloʻofa ʻa Sihova.
6 Himlene er skapt ved Herrens ord, og all deres hær ved hans munns ånde.
Naʻe ngaohi ʻe he folofola ʻa Sihova ʻae ngaahi langi; mo honau nāunau kotoa pē ʻe he mānava ʻo hono fofonga.
7 Han samler havets vann som en dynge, han legger de dype vann i forrådshus.
ʻOku ne tānaki fakataha ʻae vai ʻoe tahi ʻo hangē ko e tafungofunga: ʻoku ne faʻoaki ʻae moana ʻi he ngaahi feleoko.
8 All jorden frykte for Herren, for ham beve alle de som bor på jorderike!
Ke manavahē ʻa māmani kotoa pē kia Sihova: ke maluʻia ʻae kakai kotoa pē ʻo māmani kiate ia.
9 For han talte, og det skjedde; han bød, og det stod der.
He naʻe folofola ia, pea hoko leva; naʻa ne fekau, pea tuʻumaʻu ia.
10 Herren omstøter hedningenes råd, han gjør folkenes tanker til intet.
ʻOku ikuʻi ʻe Sihova ʻae fakakaukau ʻae hiteni: ʻoku ne fakataʻeʻaongaʻi ʻae ngaahi tuʻutuʻuni ʻae kakai.
11 Herrens råd står fast evindelig, hans hjertes tanker fra slekt til slekt.
Ko e akonaki ʻa Sihova ʻoku tuʻumaʻu ʻo taʻengata, mo e ngaahi mahalo ʻo hono finangalo ki he toʻutangata kotoa pē.
12 Salig er det folk hvis Gud Herren er, det folk han har utvalgt til sin arv.
ʻOku monūʻia ʻae puleʻanga ko ia ʻoku ʻOtua ʻaki ʻa Sihova; pea mo e kakai kuo ne fili ko e tofiʻa ʻoʻona.
13 Fra himmelen skuer Herren ned han ser alle menneskenes barn.
ʻOku ʻafio ʻa Sihova mei he langi; ʻoku ne vakai ki he ngaahi foha ʻoe tangata.
14 Fra det sted hvor han bor, ser han ned til alle dem som bor på jorden,
Mei he potu ʻo hono ʻafioʻanga ʻoku ne ʻafioʻi ʻae kakai kotoa pē ʻo māmani.
15 han som har skapt deres hjerter alle sammen, han som gir akt på alle deres gjerninger.
ʻOku ne ngaohi honau loto kotoa pē; ʻoku ne tokanga ki heʻenau ngāue kotoa pē.
16 En konge frelses ikke ved sin store makt, en helt reddes ikke ved sin store kraft.
ʻOku ʻikai ha tuʻi ʻoku moʻui ʻi he fuʻu tokolahi ʻoe kautau: pea ʻoku ʻikai haohaofaki ʻae tangata mālohi ʻe he mālohi lahi.
17 Hesten er ikke å stole på til frelse, og med sin store styrke redder den ikke.
Ko e meʻa vaʻinga ʻae hoosi ki he fakamoʻui: pea ʻe ʻikai te ne fakamoʻui ha tokotaha ʻi heʻene mālohi lahi.
18 Se, Herrens øie ser til dem som frykter ham, som bier på hans miskunnhet,
Vakai, ko e fofonga ʻo Sihova ʻoku ʻiate kinautolu ʻoku manavahē kiate ia, ʻio, kiate kinautolu ʻoku manavahē lelei ki heʻene ʻaloʻofa;
19 for å utfri deres sjel fra døden og holde dem i live i hungersnød.
Ke fakahaofi honau laumālie mei he mate, pea ke fakamoʻui ʻakinautolu ʻi he honge.
20 Vår sjel bier på Herren; han er vår hjelp og vårt skjold.
ʻOku tatali hotau laumālie kia Sihova: ko hotau tokoni ia mo hotau fakaū.
21 For i ham fryder vårt hjerte sig, fordi vi setter vår lit til hans hellige navn.
Koeʻuhi ʻe fiefia hotau loto ʻiate ia, he ʻoku tau falala ki hono huafa māʻoniʻoni.
22 Din miskunnhet, Herre, være over oss, således som vi håper på dig!
ʻE Sihova, ke ʻiate kimautolu ʻa hoʻo ʻaloʻofa, ʻo hangē ko ʻemau ʻamanaki lelei kiate koe.
