Salmenes 25

1 Av David. Til dig, Herre, løfter jeg min sjel.

Van David. Tot U verhef ik mijn ziel, O Jahweh, mijn God!

2 Min Gud, til dig har jeg satt min lit; la mig ikke bli til skamme, la ikke mine fiender fryde sig over mig!

Op U blijf ik hopen; laat mij niet worden beschaamd, En den vijand niet de spot met mij drijven.

3 Ja, ingen av dem som bier på dig, skal bli til skamme; de skal bli til skamme som er troløse uten årsak.

Neen, niemand die op U vertrouwt, wordt beschaamd; Alleen de afvalligen worden te schande.

4 Herre, la mig kjenne dine veier, lær mig dine stier!

Jahweh, toon mij uw wegen, En maak mij uw paden bekend;

5 Led mig frem i din trofasthet og lær mig! for du er min frelses Gud, på dig bier jeg hele dagen.

Laat mij wandelen in uw waarheid, Onderricht mij, want Gij zijt de God van mijn heil. Op U blijf ik altijd vertrouwen, Om uw goedheid, o Jahweh!

6 Herre, kom din barmhjertighet i hu og din miskunnhets gjerninger! for de er fra evighet.

Gedenk uw barmhartigheid, Jahweh; En uw ontferming, want ze zijn eeuwig!

7 Kom ikke min ungdoms synder og mine misgjerninger i hu! Kom mig i hu efter din miskunnhet for din godhets skyld, Herre!

Wees niet de zonden mijner jeugd en mijn fouten indachtig, Maar blijf mij gedenken naar uw genade.

8 Herren er god og rettvis; derfor lærer han syndere veien.

Jahweh is goed en minzaam: Daarom wijst Hij de zondaars terecht.

9 Han leder de saktmodige i det som rett er, og lærer de saktmodige sin vei.

De nederigen houdt Hij in het rechte spoor, Den eenvoudige toont Hij zijn pad;

10 Alle Herrens stier er miskunnhet og trofasthet imot dem som holder hans pakt og hans vidnesbyrd.

Alle wegen van Jahweh zijn goedheid en trouw, Voor wie zijn Verbond en zijn Wet onderhoudt.

11 For ditt navns skyld, Herre, forlat mig min misgjerning! for den er stor.

O Jahweh, om wille van uw Naam, Vergeef mij mijn schuld, hoe groot zij ook is.

12 Hvem er den mann som frykter Herren? Ham lærer han den vei han skal velge.

Iedereen, die Jahweh vreest, Leert Hij, welke weg hij moet kiezen:

13 Hans sjel skal stadig ha det godt, og hans avkom skal arve landet.

Hijzelf zal steeds in voorspoed leven, Zijn kinderen zullen het Land bezitten.

14 Herren har fortrolig samfund med dem som frykter ham, og hans pakt skal bli dem kunngjort.

Jahweh’s vriendschap geldt hun, die Hem vrezen, Hij maakt hen deelachtig aan zijn Verbond.

15 Mine øine er alltid vendt til Herren, for han drar mine føtter ut av garnet.

Mijn ogen zijn altijd op Jahweh gericht; Want Hij trekt mijn voet uit de strikken.

16 Vend dig til mig og vær mig nådig! for jeg er enslig og elendig.

Wend U tot mij, en wees mij genadig, Want ik ben eenzaam, ellendig.

17 Mitt hjertes angst har de gjort stor; før mig ut av mine trengsler!

Verlicht de druk van mijn hart, En bevrijd me van mijn benauwdheid!

18 Se min elendighet og min nød, og forlat mig alle mine synder!

Blik neer op mijn ellende en jammer, En vergeef mij al mijn zonden.

19 Se mine fiender, de er mange, og de hater mig med urettferdig hat.

Zie, hoe talrijk mijn vijanden zijn, En hoe diep ze mij haten.

20 Bevar min sjel og redd mig, la mig ikke bli til skamme! for jeg tar min tilflukt til dig.

Behoed mij, en red mij; Laat mijn vertrouwen op U niet worden beschaamd!

21 La uskyld og opriktighet verge mig! for jeg bier på dig.

Maar mogen onschuld en deugd mij beschermen; Want op U blijf ik hopen, o Jahweh!

22 Forløs, Gud, Israel av alle dets trengsler!

Verlos Israël uit al zijn ellenden, o God!