< Salmenes 2 >

1 Hvorfor larmer hedningene og grunder folkene på det som fåfengt er?
Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?
2 Jordens konger reiser sig, og fyrstene rådslår sammen mot Herren og mot hans salvede:
Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:
3 La oss sprenge deres bånd og kaste deres rep av oss!
Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.
4 Han som troner i himmelen, ler, Herren spotter dem.
Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.
5 Så taler han til dem i sin vrede, og i sin harme forferder han dem:
Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:
6 Og jeg har dog innsatt min konge på Sion, mitt hellige berg!
Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.
7 Jeg vil kunngjøre hvad fastsatt er: Herren sa til mig: Du er min sønn, jeg har født dig idag.
Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.
8 Begjær av mig! Så vil jeg gi dig hedningene til arv og jordens ender til eie.
Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.
9 Du skal knuse dem med jernstav; som en pottemakers kar skal du sønderslå dem.
Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.
10 Og nu, I konger, gå viselig frem! La eder advare, I dommere på jorden!
Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!
11 Tjen Herren med frykt og juble med beven!
Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.
12 Kyss Sønnen, forat han ikke skal bli vred, og I gå til grunne på veien! For snart kunde hans vrede optendes. Salige er alle de som tar sin tilflukt til ham.
Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.

< Salmenes 2 >