Salmenes 16
1 En gyllen sang av David. Bevar mig, Gud! for jeg tar min tilflukt til dig.
Ein miktam av David. Vakta meg, Gud! for eg flyr til deg.
2 Jeg sier til Herren: Du er min Herre; jeg har intet gode utenfor dig -
Eg segjer til Herren: «Du er min Herre; eg hev inkje godt utan deg.
3 idet jeg holder mig til de hellige som er i landet, og de herlige i hvem jeg har all min lyst.
Og dei heilage som er i landet, dei er dei herlege som eg hev all min hugnad i.»
4 Mange sorger skal de ha som kjøper sig andre; jeg vil ikke utgyde deres drikkoffere av blod og ikke ta deres navn på mine leber.
Mange sorger skal dei hava som byter åt seg ein annan; eg vil ikkje renna ut deira drykkoffer av blod og ikkje taka deira namn på mine lippor.
5 Herren er min tilfalne del og mitt beger; du gjør min lodd herlig.
Herren er min tilmælte deil og mitt staup; du held min lut i hævd.
6 En lodd er tilfalt mig som er liflig, og en arv som behager mig.
Ein lut er meg tilfallen som er av dei huglege, ja, ein arv som eg finn fager.
7 Jeg vil love Herren, som gav mig råd; også om nettene minner mine nyrer mig om det.
Eg vil lova Herren som gav meg råd; endå um næterne minner mine nyro meg um det.
8 Jeg setter alltid Herren for mig; for han er ved min høire hånd, jeg skal ikke rokkes.
Eg set alltid Herren framfyre meg; for han er ved mi høgre hand, eg skal ikkje verta rikka.
9 Derfor gleder mitt hjerte sig, og min ære fryder sig; også mitt kjød skal bo i trygghet.
Difor gled mitt hjarta seg, og mi æra fagnar seg, ja, ogso mitt kjøt skal kvila i trygd.
10 For du skal ikke overlate min sjel til dødsriket, du skal ikke la din hellige se forråtnelse. (Sheol h7585)
For du vil ikkje yverlata mi sjæl til helheimen, du vil ikkje lata din heilage sjå undergang. (Sheol h7585)
11 Du skal kunngjøre mig livets vei; gledes fylde er for ditt åsyn, livsalighet ved din høire hånd evindelig.
Du vil kunngjera meg livsens veg; ei nøgd med gleda er for di åsyn, fagnad ved di høgre hand til æveleg tid.
