Salmenes 147

1 Lov Herren! For det er godt å lovsynge vår Gud, det er liflig, lovsang sømmer sig.

Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!

2 Herren bygger Jerusalem, de bortdrevne av Israel samler han.

Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.

3 Han helbreder dem som har et sønderknust hjerte, og forbinder deres smertefulle sår.

Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.

4 Han fastsetter stjernenes tall, han gir dem alle navn.

Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.

5 Vår Herre er stor og rik på kraft; på hans forstand er det intet mål.

Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.

6 Herren holder de saktmodige oppe, bøier de ugudelige ned til jorden.

Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.

7 Svar Herren med takksigelse, lovsyng vår Gud til citar,

Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.

8 ham som dekker himmelen med skyer, som lager regn for jorden, som lar gress spire frem på fjellene!

Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.

9 Han gir feet dets føde, ravneungene som roper.

Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.

10 Han har ikke lyst til hestens styrke, han har ikke behag i mannens ben.

Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;

11 Herren har behag i dem som frykter ham, som venter på hans miskunnhet.

Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.

12 Pris Herren, Jerusalem, lov din Gud, Sion!

Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.

13 For han har gjort dine portstenger faste, han har velsignet dine barn i dig.

Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.

14 Han er den som gir dine grenser fred, metter dig med den beste hvete.

Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.

15 Han er den som sender sin tale til jorden; såre hastig løper hans ord.

Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.

16 Han er den som gir sne som ull, strør ut rim som aske.

Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.

17 Han kaster sin is ut som småstykker; hvem kan stå for hans kulde?

Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?

18 Han sender sitt ord og smelter dem; han lar sin vind blåse, da rinner vannene.

Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.

19 Han kunngjorde Jakob sitt ord, Israel sine bud og sine lover;

Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.

20 så har han ikke gjort mot noget hedningefolk, og lover kjenner de ikke. Halleluja!

Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.