Salmenes 140

1 Til sangmesteren; en salme av David. Herre, fri mig ut fra onde mennesker, vokt mig for voldsmenn,

ヱホバよねがはくは惡人よりわれを助けいだし 我をまもりて強暴人よりのがれしめたまへ

2 som tenker ondt ut i hjertet, som hver dag samler sig til krig!

かれらは心のうちに殘害をくはだて たえず戰闘をおこす

3 De skjerper sin tunge som en slange, ormegift er under deres leber. (Sela)

かれらは蛇のごとくおのが舌を利す そのくちびるのうちに蝮の毒あり (セラ)

4 Bevar mig, Herre, for ugudeliges hender, vokt mig for voldsmenn, som tenker på å få mine føtter til fall!

ヱホバよ願くはわれを保ちてあしきひとの手よりのがれしめ 我をまもりてわが足をつまづかせんと謀るあらぶる人よりのがれしめ給へ

5 Overmodige har lagt skjulte feller og rep for mig, de har utspent garn ved siden av veien, de har satt snarer for mig. (Sela)

高ぶるものはわがために羂と索とをふせ 路のほとりに網をはり かつ機をまうけたり (セラ)

6 Jeg sier til Herren: Du er min Gud; vend øret, Herre, til mine inderlige bønners røst!

われヱホバにいへらく汝はわが神なり ヱホバよねがはくはわが祈のこゑをきき給へ

7 Herren, Israels Gud, er min frelses styrke; du dekker mitt hode på rustningens dag.

わが救のちからなる主の神よ なんぢはたたかひの日にわが首をおほひたまへり

8 Herre, gi ikke den ugudelige hvad han attrår, la ikke hans onde råd få fremgang! De vilde da ophøie sig. (Sela)

ヱホバよあしきひとの欲のままにすることをゆるしたまふなかれ そのあしき企圖をとげしめたまふなかれ おそらくは彼等みづから誇らん (セラ)

9 Over deres hoder som omgir mig, skal den ulykke komme som deres leber volder.

われを圍むものの首はおのれのくちびるの殘害におほはるべし

10 Der skal rystes glør ut over dem; i ilden skal han styrte dem, i dype vann, så de ikke skal reise sig.

もえたる炭はかれらのうへにおち かれらは火になげいれられ ふかき穴になげいれられて再びおきいづることあたはざるべし

11 En munnkåt mann skal ikke bli stående i landet; den mann som gjør ugudelig vold, ham skal han jage med slag på slag.

惡言をいふものは世にたてられず 暴ぶるものはわざはひに追及れてたふさるべし

12 Jeg vet at Herren gir den elendige rett, de fattige rettferdighet.

われは苦しむものの訴とまづしきものの義とをヱホバの守りたまふを知る

13 Ja, de rettferdige skal prise ditt navn, de opriktige skal bo for ditt åsyn.

義者はかならず聖名にかんしやし直者はみまへに住ん