< Salmenes 139 >

1 Til sangmesteren; av David; en salme. Herre, du ransaker mig og kjenner mig.
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, przeniknąłeś [mnie] i znasz mnie.
2 Enten jeg sitter, eller jeg står op, da vet du det; du forstår min tanke langt fra.
Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.
3 Min sti og mitt leie gransker du ut, og du kjenner grant alle mine veier.
Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.
4 For det er ikke et ord på min tunge - se, Herre, du vet det alt sammen.
Zanim na [moim] języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.
5 Bakfra og forfra omgir du mig, og du legger din hånd på mig.
Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.
6 Å forstå dette er mig for underlig, det er for høit, jeg makter det ikke.
Zbyt cudowna jest dla mnie [twoja] wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.
7 Hvor skal jeg gå fra din Ånd, og hvor skal jeg fly fra ditt åsyn?
Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?
8 Farer jeg op til himmelen så er du der, og vil jeg rede mitt leie i dødsriket, se, da er du der. (Sheol h7585)
Jeśli wstąpię do nieba, [jesteś] tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś. (Sheol h7585)
9 Tar jeg morgenrødens vinger, og vil jeg bo ved havets ytterste grense,
Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;
10 så fører også der din hånd mig, og din høire hånd holder mig fast.
I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.
11 Og sier jeg: Mørket skjule mig, og lyset omkring mig bli natt -
Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc [będzie] dokoła mnie światłem.
12 så gjør heller ikke mørket det for mørkt for dig, og natten lyser som dagen, mørket er som lyset.
Nawet ciemność [nic] przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.
13 For du har skapt mine nyrer, du virket mig i min mors liv.
Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.
14 Jeg priser dig fordi jeg er virket på forferdelig underfull vis; underfulle er dine gjerninger, og min sjel kjenner det såre vel.
Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna [je] bardzo dobrze.
15 Mine ben var ikke skjult for dig da jeg blev virket i lønndom, da jeg blev kunstig virket i jordens dyp.
Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.
16 Da jeg bare var foster, så dine øine mig, og i din bok blev de alle opskrevet de dager som blev fastsatt da ikke en av dem var kommet.
Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego [ciała]; w twojej księdze są zapisane wszystkie [moje] członki i dni, w [które] były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
17 Hvor vektige dine tanker er for mig, Gud, hvor store deres summer!
Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!
18 Vil jeg telle dem, så er de flere enn sand; jeg våkner op, og jeg er ennu hos dig.
Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.
19 Gud, gid du vilde drepe den ugudelige, og I blodtørstige menn, vik fra mig -
Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;
20 de som nevner ditt navn til å fremme onde råd, som bruker det til løgn, dine fiender!
[Którzy] mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą [twoje imię].
21 Skulde jeg ikke hate dem som hater dig, Herre, og avsky dem som reiser sig imot dig?
Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?
22 Jeg hater dem med et fullkomment hat; de er mine fiender.
Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam [ich] za wrogów.
23 Ransak mig, Gud, og kjenn mitt hjerte! Prøv mig og kjenn mine mangehånde tanker,
Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;
24 og se om jeg er på fortapelsens vei, og led mig på evighetens vei!
I zobacz, czy [jest] we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.

< Salmenes 139 >