Salmenes 135
1 Halleluja! Lov Herrens navn, lov, I Herrens tjenere,
Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
2 I som står i Herrens hus, i forgårdene til vår Guds hus!
Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
3 Lov Herren! for Herren er god, lovsyng hans navn! for det er liflig.
Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
4 For Herren har utvalgt sig Jakob, Israel til sin eiendom.
Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
5 Jeg vet at Herren er stor, og vår Herre større enn alle guder.
Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
6 Herren gjør alt det han vil, i himmelen og på jorden, i havene og alle dyp,
Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
7 han som lar regnskyer stige op fra jordens ende, gjør lyn til regn, fører vind ut av sine forrådshus,
У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
8 han som slo de førstefødte i Egypten, både mennesker og fe.
У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
9 som sendte tegn og under midt i dig, Egypten, mot Farao og mot alle hans tjenere,
У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
10 han som slo mange hedningefolk og drepte mektige konger,
У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
11 Sihon, amorittenes konge, og Og, Basans konge, og alle Kana'ans kongeriker,
Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
12 og gav deres land til arv, gav Israel, sitt folk, det til arv.
Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
13 Herre, ditt navn blir til evig tid, Herre, ditt minne fra slekt til slekt.
Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
14 For Herren skal dømme sitt folk, og han skal miskunne sig over sine tjenere.
Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
15 Hedningenes avguder er sølv og gull, et verk av menneskers hender.
Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
16 De har munn, men taler ikke; de har øine, men ser ikke;
Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
17 de har ører, men hører ikke, og det er ikke nogen ånde i deres munn.
Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
18 Som de selv er, blir de som gjør dem, hver den som setter sin lit til dem.
Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
19 Israels hus, lov Herren! Arons hus, lov Herren!
Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
20 Levis hus, lov Herren! I som frykter Herren, lov Herren!
Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
21 Lovet være Herren fra Sion, han som bor i Jerusalem! Halleluja!
Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
