Salmenes 130

1 En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!

Дин фундул адынкулуй, Те кем, Доамне!

2 Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!

Доамне, аскултэ-мь гласул! Сэ я аминте урекиле Тале ла гласул черерилор меле!

3 Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?

Дакэ ай пэстра, Доамне, адучеря аминте а нелеӂюирилор, чине ар путя ста ын пичоаре, Доамне?

4 For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.

Дар ла Тине есте ертаре, ка сэ фий де темут.

5 Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.

Еу нэдэждуеск ын Домнул, суфлетул меу нэдэждуеште ши аштепт фэгэдуинца Луй.

6 Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.

Суфлетул меу аштяптэ пе Домнул май мулт декыт аштяптэ стрэжерий диминяца, да, май мулт декыт аштяптэ стрэжерий диминяца.

7 Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,

Исраеле, пуне-ць нэдеждя ын Домнул, кэч ла Домнул есте ындураря ши ла Ел есте белшуг де рэскумпэраре!

8 og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.

Ел ва рэскумпэра пе Исраел дин тоате нелеӂюириле луй.