Salmenes 130

1 En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!

Faarfannaa ol baʼuu. Yaa Waaqayyo, ani boolla gad fagoo keessaa sitti nan iyyadha;

2 Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!

yaa Gooftaa, sagalee koo dhagaʼi. Gurri kees sagalee waammata koo xiyyeeffatee haa dhagaʼu.

3 Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?

Yaa Waaqayyo, utuu ati cubbuu lakkooftee, yaa gooftaa silaa eenyutu dhaabachuu dandaʼa?

4 For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.

Garuu dhiifamni si bira jira; kanaaf ati ni sodaatamta.

5 Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.

Ani Waaqayyoon nan eeggadha; lubbuun koos isa eeggatti; dubbii isaas nan abdadha.

6 Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.

Eegdota barii lafaa eeggatan caalaa, dhugumaan eegdota barii lafaa eeggatan caalaa lubbuun koo Gooftaa eeggatti.

7 Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,

Yaa Israaʼel, ati Waaqayyoon abdadhu; Waaqayyo bira jaalalli dhuma hin qabne, furiin guutuunis ni jiraatii.

8 og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.

Inni mataan isaa cubbuu isaanii hundumaa irraa Israaʼelin ni fura.