Salmenes 129

1 En sang ved festreisene. Meget har de trengt mig fra min ungdom av - så sie Israel -

«Ωιδή των Αναβαθμών.» Πολλάκις με επολέμησαν εκ νεότητός μου, ας είπη τώρα ο Ισραήλ·

2 meget har de trengt mig fra min ungdom av; men de har ikke fått overhånd over mig.

Πολλάκις με επολέμησαν εκ νεότητός μου· αλλά δεν υπερίσχυσαν εναντίον μου.

3 Min rygg har plogmenn pløid, de har gjort sine furer lange.

Οι γεωργοί ηροτρίασαν επί των νώτων μου· έσυραν μακρά τα αυλάκια αυτών.

4 Herren er rettferdig, han har avhugget de ugudeliges rep.

Αλλά δίκαιος ο Κύριος· κατέκοψε τα σχοινία των ασεβών.

5 De skal bli til skamme og vike tilbake alle de som hater Sion,

Ας αισχυνθώσι και ας στραφώσιν εις τα οπίσω πάντες οι μισούντες την Σιών.

6 de skal bli som gress på takene, som er visnet før det blir rykket op:

Ας γείνωσιν ως ο χόρτος των δωμάτων, όστις πριν εκριζωθή ξηραίνεται·

7 Høstmannen fyller ikke sin hånd, ei heller den som binder kornbånd, sitt fang.

από του οποίου δεν γεμίζει ο θεριστής την χείρα αυτού, ουδέ ο δένων τα χειρόβολα τον κόλπον αυτού·

8 Og de som går forbi, sier ikke: Herrens velsignelse være over eder, vi velsigner eder i Herrens navn!

ώστε οι διαβάται δεν θέλουσιν ειπεί, Ευλογία Κυρίου εφ' υμάς· σας ευλογούμεν εν ονόματι Κυρίου.