< Salmenes 120 >

1 En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.
Pieśń stopni. Wołałem do Pana w utrapieniu mojem, a wysłuchał mię.
2 Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!
Wyzwól, Panie! duszę moję od warg kłamliwych, i od języka zdradliwego.
3 Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?
Cóż ci da, albo coć za pożytek przyniesie język zdradliwy?
4 Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken.
Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.
5 Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt!
Niestetyż mnie, żem tak długo gościem w Mesech, a mieszkam w namiotach Kedarskich.
6 Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.
Długo mieszka dusza moja między tymi, którzy pokój mają w nienawiści.
7 Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.
Jać radzę do pokoju; ale gdy o tem mówię, oni do wojny.

< Salmenes 120 >