Salmenes 118
1 Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig!
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 Israel sie: Hans miskunnhet varer evindelig!
Israel segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
3 Arons hus sie: Hans miskunnhet varer evindelig!
Arons hus segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
4 De som frykter Herren, sie: Hans miskunnhet varer evindelig!
Dei som ottast Herren, segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
5 Ut av trengselen kalte jeg på Herren; Herren svarte mig og førte mig ut i fritt rum.
Ut or trengsla ropa eg på Herren, Herren svara meg og førde meg ut i det frie.
6 Herren er med mig, jeg frykter ikke; hvad skulde et menneske gjøre mig?
Herren er med meg, eg ræddast inkje, kva kann menneskje gjera meg?
7 Herren er med mig, den som hjelper mig, og jeg skal se med lyst på dem som hater mig.
Herren er med meg og hjelper meg, og eg skal sjå med lyst på deim som hatar meg.
8 Det er bedre å sette sin lit til Herren enn å stole på mennesker.
Det er betre å fly til Herren enn å lita på menneskje.
9 Det er bedre å ta sin tilflukt til Herren enn å stole på fyrster.
Det er betre å fly til Herren enn å lita på hovdingar.
10 Alle hedninger omringer mig; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.
Alle heidningar kringset meg; i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
11 De omgir mig, ja, de omringer mig; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.
Dei kringset, ja, kringrenner meg; i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
12 De omgir mig som bier, de slukner som ild i tornebusker; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.
Dei kringset meg som bior; dei sloknar som eld i klunger, i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
13 Hårdt støtte du mig forat jeg skulde falle; men Herren hjalp mig.
Hardt støytte du meg, at eg skulde falla; men Herren hjelpte meg.
14 Herren er min styrke og lovsang, og han blev mig til frelse.
Min styrke og lovsong er Herren, og han vart meg til frelsa.
15 Det høres fryderop om frelse i de rettferdiges telt; Herrens høire hånd gjør storverk.
Rop av fagnad og frelsa er å høyra i tjeldi åt dei rettferdige; Herrens høgre hand gjer storverk.
16 Herrens høire hånd ophøier, Herrens høire hånd gjør storverk.
Herrens høgre hand upphøgjer, Herrens høgre hand gjer storverk.
17 Jeg skal ikke dø, men leve og fortelle Herrens gjerninger.
Eg skal ikkje døy, men liva og fortelja Herrens gjerningar.
18 Hårdt tuktet Herren mig, men til døden overgav han mig ikke.
Hardt tukta Herren meg, men til dauden gav han meg ikkje.
19 Lukk op rettferdighets porter for mig! Jeg vil gå inn gjennem dem, jeg vil prise Herren.
Lat upp for meg rettferds portar! Eg vil ganga inn gjenom deim, eg vil prisa Herren.
20 Dette er Herrens port; de rettferdige skal gå inn gjennem den.
Dette er Herrens port, dei rettferdige skal ganga der.
21 Jeg vil prise dig fordi du svarte mig og blev mig til frelse.
Eg takkar deg av di du svara meg og vart meg til frelsa.
22 Den sten som bygningsmennene forkastet, er blitt hovedhjørnesten.
Den steinen som bygningsmennerne skaut ut, hev vorte ein hyrnestein.
23 Av Herren er dette gjort, det er underfullt i våre øine.
Frå Herren er det kome, dette, det er underlegt for våre augo.
24 Dette er dagen som Herren har gjort; la oss fryde oss og glede oss på den!
Dette er dagen som Herren hev gjort, lat oss fegnast og gleda oss no!
25 Å Herre, frels dog! Å Herre, la det dog lykkes!
Å Herre, frels då! Å Herre, lat det då lukkast!
26 Velsignet være han som kommer i Herrens navn! Vi velsigner eder fra Herrens hus.
Velsigna vere den som kjem i Herrens namn! Me velsignar dykk frå Herrens hus.
27 Herren er Gud, og han lot det bli lyst for oss. Bind høitidsofferet med rep like inn til alterets horn!
Herren er Gud, og han let det verta ljost for oss. Bitt høgtidsofferet med reip alt inn til horni på altaret!
28 Du er min Gud, og jeg vil love dig, min Gud, jeg vil ophøie dig.
Min Gud er du, og eg vil prisa deg, min Gud, eg vil upphøgja deg.
29 Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
