< Salmenes 109 >

1 Til sangmesteren; av David; en salme. Min lovsangs Gud, ti ikke!
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;
2 For ugudelighets munn og falskhets munn har de oplatt imot mig, de har talt med mig med løgnens tunge.
Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;
3 Og med hatets ord har de omgitt mig og stridt imot mig uten årsak.
Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.
4 Til lønn for min kjærlighet stod de mig imot, enda jeg er bare bønn.
Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.
5 Og de la ondt på mig til lønn for godt og hat til lønn for min kjærlighet.
Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.
6 Sett en ugudelig over ham, og la en anklager stå ved hans høire hånd!
Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.
7 Når han dømmes, da la ham gå ut som skyldig, og la hans bønn bli til synd!
Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.
8 La hans dager bli få, la en annen få hans embede!
Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.
9 La hans barn bli farløse og hans hustru enke,
Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
10 og la hans barn flakke omkring og tigge, og la dem gå som tiggere fra sine ødelagte hjem!
Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.
11 La ågerkaren kaste garn ut efter alt det han har, og fremmede røve frukten av hans arbeid!
Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.
12 La ham ikke finne nogen som bevarer miskunnhet imot ham og la ingen forbarme sig over hans farløse barn!
Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.
13 La hans fremtid bli avskåret, deres navn bli utslettet i det annet ættledd!
Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.
14 Hans fedres misgjerning bli ihukommet hos Herren, og hans mors synd bli ikke utslettet!
Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.
15 De være alltid for Herrens øine, og han utrydde deres minne av jorden,
Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;
16 fordi han ikke kom i hu å gjøre barmhjertighet, men forfulgte en mann som var fattig og elendig og bedrøvet i hjertet, og vilde drepe ham.
Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
17 Han elsket forbannelse, og den kom over ham; han hadde ikke lyst til velsignelse, og den blev langt borte fra ham;
Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
18 han klædde sig i forbannelse som sin klædning, og den trengte som vann inn i hans liv og som olje i hans ben.
Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
19 La den være ham som et klædebon som han dekker sig med, og som et belte som han alltid omgjorder sig med!
Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
20 Dette være mine motstanderes lønn fra Herren, og deres som taler ondt imot min sjel!
Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
21 Og du, Herre, Herre, gjør vel imot mig for ditt navns skyld! Fordi din miskunnhet er god, så redde du mig!
Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
22 For jeg er elendig og fattig, og mitt hjerte er gjennemboret i mitt indre.
[Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
23 Som en skygge, når den heller, farer jeg avsted; jeg blir jaget bort som en gresshoppe.
Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.
24 Mine knær vakler av faste, og mitt kjød svinner og er uten fedme.
Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.
25 Og jeg er blitt til spott for dem; de ser mig og ryster på hodet.
Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.
26 Hjelp mig, Herre min Gud, frels mig efter din miskunnhet,
Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;
27 så de må kjenne at dette er din hånd, at du, Herre, har gjort det!
Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.
28 De forbanner, men du velsigner; de reiser sig og blir til skamme, men din tjener gleder sig.
Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.
29 Mine motstandere skal klæ sig i vanære og svøpe sig i sin skam som i en kappe.
Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.
30 Jeg vil storlig prise Herren med min munn, og midt iblandt mange vil jeg love ham;
Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;
31 for han står ved den fattiges høire hånd for å frelse ham fra dem som dømmer hans sjel.
Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.

< Salmenes 109 >