Salmenes 109

1 Til sangmesteren; av David; en salme. Min lovsangs Gud, ti ikke!

わが讃たたふる神よもだしたまふなかれ

2 For ugudelighets munn og falskhets munn har de oplatt imot mig, de har talt med mig med løgnens tunge.

かれらは惡の口とあざむきの口とをあけて我にむかひ いつはりの舌をもて我にかたり

3 Og med hatets ord har de omgitt mig og stridt imot mig uten årsak.

うらみの言をもて我をかこみ ゆゑなく我をせめて闘ふことあればなり

4 Til lønn for min kjærlighet stod de mig imot, enda jeg er bare bønn.

われ愛するにかれら反りてわが敵となる われただ祈るなり

5 Og de la ondt på mig til lønn for godt og hat til lønn for min kjærlighet.

かれらは惡をもてわが善にむくい恨をもてわが愛にむくいたり

6 Sett en ugudelig over ham, og la en anklager stå ved hans høire hånd!

ねがはくは彼のうへに惡人をたてその右方に敵をたたしめたまへ

7 Når han dømmes, da la ham gå ut som skyldig, og la hans bønn bli til synd!

かれが鞫かるるときはその罪をあらはにせられ又そのいのりは罪となり

8 La hans dager bli få, la en annen få hans embede!

その日はすくなく その職はほかの人にえられ

9 La hans barn bli farløse og hans hustru enke,

その子輩はみなしごとなり その妻はやもめとなり

10 og la hans barn flakke omkring og tigge, og la dem gå som tiggere fra sine ødelagte hjem!

その子輩はさすらひて乞丐 そのあれたる處よりいできたりて食をもとむべし

11 La ågerkaren kaste garn ut efter alt det han har, og fremmede røve frukten av hans arbeid!

彼のもてるすべてのものは債主にうばはれ かれの勤勞は外人にかすめらるべし

12 La ham ikke finne nogen som bevarer miskunnhet imot ham og la ingen forbarme sig over hans farløse barn!

かれに惠をあたふる人ひとりだになく かれの孤子をあはれむ者もなく

13 La hans fremtid bli avskåret, deres navn bli utslettet i det annet ættledd!

その裔はたえその名はつぎの世にきえうすべし

14 Hans fedres misgjerning bli ihukommet hos Herren, og hans mors synd bli ikke utslettet!

その父等のよこしまはヱホバのみこころに記され その母のつみはきえざるべし

15 De være alltid for Herrens øine, og han utrydde deres minne av jorden,

かれらは恒にヱホバの前におかれ その名は地より斷るべし

16 fordi han ikke kom i hu å gjøre barmhjertighet, men forfulgte en mann som var fattig og elendig og bedrøvet i hjertet, og vilde drepe ham.

かかる人はあはれみを施すことをおもはず反りて貧しきもの乏しきもの心のいためる者をころさんとして攻たりき

17 Han elsket forbannelse, og den kom over ham; han hadde ikke lyst til velsignelse, og den blev langt borte fra ham;

かかる人は詛ふことをこのむ この故にのろひ己にいたる惠むことをたのしまず この故にめぐみ己にとほざかれり

18 han klædde sig i forbannelse som sin klædning, og den trengte som vann inn i hans liv og som olje i hans ben.

かかる人はころものごとくに詛をきる この故にのろひ水のごとくにおのれの衷にいり油のごとくにおのれの骨にいれり

19 La den være ham som et klædebon som han dekker sig med, og som et belte som han alltid omgjorder sig med!

ねがはくは詛をおのれのきたる衣のごとく帶のごとくなして恒にみづから纏はんことを

20 Dette være mine motstanderes lønn fra Herren, og deres som taler ondt imot min sjel!

これらの事はわが敵とわが霊魂にさからひて惡言をいふ者とにヱホバのあたへたまふ報なり

21 Og du, Herre, Herre, gjør vel imot mig for ditt navns skyld! Fordi din miskunnhet er god, så redde du mig!

されど主ヱホバよなんぢの名のゆゑをもて我をかへりみたまへ なんぢの憐憫はいとふかし ねがはくは我をたすけたまへ

22 For jeg er elendig og fattig, og mitt hjerte er gjennemboret i mitt indre.

われは貧しくして乏し わが心うちにて傷をうく

23 Som en skygge, når den heller, farer jeg avsted; jeg blir jaget bort som en gresshoppe.

わがゆく状はゆふ日の影のごとく また蝗のごとく吹さらるるなり

24 Mine knær vakler av faste, og mitt kjød svinner og er uten fedme.

わが膝は斷食によりてよろめき わが肉はやせおとろふ

25 Og jeg er blitt til spott for dem; de ser mig og ryster på hodet.

われは彼等にそしらるる者となれり かれら我をみるときは首をふる

26 Hjelp mig, Herre min Gud, frels mig efter din miskunnhet,

わが神ヱホバよねがはくは我をたすけその憐憫にしたがひて我をすくひたまへ

27 så de må kjenne at dette er din hånd, at du, Herre, har gjort det!

ヱホバよこれらは皆なんぢの手よりいで 汝のなしたまへることなるを彼等にしらしめたまへ

28 De forbanner, men du velsigner; de reiser sig og blir til skamme, men din tjener gleder sig.

かれらは詛へども汝はめぐみたまふ かれらの立ときは恥かしめらるれどもなんぢの僕はよろこばん

29 Mine motstandere skal klæ sig i vanære og svøpe sig i sin skam som i en kappe.

わがもろもろの敵はあなどりを衣おのが恥を外袍のごとくにまとふべし

30 Jeg vil storlig prise Herren med min munn, og midt iblandt mange vil jeg love ham;

われはわが口をもて大にヱホバに謝し おほくの人のなかにて讃まつらむ

31 for han står ved den fattiges høire hånd for å frelse ham fra dem som dømmer hans sjel.

ヱホバはまづしきものの右にたちてその霊魂を罪せんとする者より之をすくひたまへり