Salmenes 107
1 Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,
Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
3 og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.
I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
4 De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.
Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
5 De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.
[Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
6 Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,
A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
7 og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.
I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
8 De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
9 for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.
Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
10 De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,
Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
11 fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.
Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
12 Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.
Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
13 Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
14 Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.
Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
15 De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
16 for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.
Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
17 De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;
Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
18 deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.
Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
19 Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
20 Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.
Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
21 De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
22 og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.
I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
23 De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,
Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
24 de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.
Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
25 Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.
Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
26 De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.
Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
27 De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.
Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
28 Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.
Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
29 Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.
Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
30 Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.
Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
31 De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
32 og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
33 Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,
Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
34 et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.
Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder.
Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
36 Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.
I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
37 Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.
I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
38 Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.
Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
39 Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.
Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
40 Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,
On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
41 han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.
Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
42 De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.
Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
43 Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!
Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
