Salomos Ordsprog 7
1 Min sønn, bevar mine ord og gjem mine bud hos dig!
| ڕۆڵە، گوێڕایەڵی قسەکانم بە و ڕاسپاردەکانم لەلای خۆت هەڵبگرە، |
2 Bevar mine bud, så skal du leve, bevar min lære som din øiesten!
| ڕاسپاردەکانم بەجێبگەیەنە، دەژیت، فێرکردنەکانیشم وەک گلێنەی چاوت بپارێزە. |
3 Bind dem på dine fingrer, skriv dem på ditt hjertes tavle!
| بە پەنجەکانتەوە گرێیان بدە، لەسەر پەڕەی دڵت بیاننووسە. |
4 Si til visdommen: Du er min søster, og kall forstanden din kjenning,
| بە دانایی بڵێ: «تۆ خوشکی منی،» بە تێگەیشتنیش بڵێ: «تۆ خزمی منی.» |
5 forat den må bevare dig fra annen manns hustru, fra fremmede kvinner, som taler glatte ord.
| بۆ ئەوەی لە ژنی بەدڕەوشت بتپارێزن، لە ژنی داوێنپیسی زمانلووس. |
6 For jeg så engang ut av vinduet på mitt hus, gjennem mitt gitter,
| لە پەنجەرەی ماڵەکەمەوە لەو دیوی کڵاوڕۆژنەکەمەوە ڕوانیم، |
7 og da så jeg blandt de uerfarne, jeg blev var blandt de unge en uforstandig gutt,
| لەناو ساویلکەکاندا بینیم، لەناو کوڕاندا سەرنجم دا گەنجێکی تێنەگەیشتوو. |
8 som gikk forbi på gaten ved hennes hjørne og gikk frem på veien til hennes hus,
| لە شەقامەکە پەڕییەوە و لایدا لای ژنە بەدڕەوشتەکە، ڕێگای ماڵی ئەوی دەگرتەبەر، |
9 i skumringen, da dagen var til ende, i dyp natt og mørke.
| لە زەردەپەڕی ئێواران کاتی ئاوابوونی خۆر، لەژێر تاریکایی شەو. |
10 Da kom en kvinne ham i møte i en skjøges klær og med svikefullt hjerte.
| ئەوەتا ژنێک بەرەوپیری چوو، لە بەرگی لەشفرۆشێکی فێڵبازدا بوو. |
11 Vill er hun og kåt; hennes føtter er ikke i ro i hennes hus.
| (ئەم ژنە بە دەنگەدەنگ و سەرکێشە، پێیەکانی لە ماڵی خۆی گیرنابێت. |
12 Snart er hun på gater, snart på torver, og ved hvert hjørne lurer hun.
| پێیەکی لە شەقام و پێیەکی لە گۆڕەپانەکانە، لە هەموو پەنایەک بۆسە دەنێتەوە.) |
13 Og hun tok fatt på ham og kysset ham, og med frekt åsyn sa hun til ham:
| گەنجەکەی گرت و ماچی کرد، بێ ئابڕووانە پێی گوت: |
14 Takkoffer skulde jeg bære frem, og idag har jeg innfridd mine løfter;
| «قوربانی هاوبەشیم لەسەرە، ئەمڕۆ نەزرەکانی خۆمم بەجێهێنا، |
15 derfor gikk jeg ut for å møte dig, for å søke dig op, og jeg fant dig.
| بۆیە بۆ دیدەنیت هاتمە دەرەوە، بۆ دیداری ڕووی تۆ و بۆ دۆزینەوەت. |
16 Jeg har bredt tepper over min seng, brokete tepper av egyptisk garn.
| نوێنم لەسەر قەرەوێڵەکەم ڕاخستووە، کەتانی ڕەنگاوڕەنگی میسری، |
17 Jeg har strødd mitt leie med myrra, aloë og kanel.
| نوێنەکەم بۆنخۆش کردووە بە موڕ و ئەلوا و دارچین. |
18 Kom, la oss beruse oss i kjærlighet inntil morgenen, fryde oss i elskov!
| وەرە هەتا بەیانی ئەوین بنۆشین، بە خۆشەویستی چێژ وەربگرین، |
19 For min mann er ikke hjemme, han er reist langt bort;
| چونکە مێردەکەم لە ماڵەوە نییە، چووەتە ڕێگایەکی دوور. |
20 pengepungen tok han med sig, først ved fullmåne kommer han hjem.
| کیسە زیوی لەگەڵ خۆی بردووە، هەتا مانگ نەبێت بە چواردە ناگەڕێتەوە ماڵ.» |
21 Hun fikk lokket ham ved sin sterke overtalelse, ved sine glatte leber forførte hun ham.
| بە زۆری مەکرەکانی لەخشتەی برد، بە قسە لووسەکانی زەوقی هەستاند. |
22 Han følger henne straks, lik en okse som går til slakterbenken, som i fotjern, hvormed dåren tuktes,
| لەناکاو بەدوایدا ڕۆیشت، وەک گایەک بۆ سەربڕین ببردرێت، وەک مامز دەکەوێتە ناو تەڵە، |
23 inntil pilen kløver hans lever - likesom fuglen haster til snaren og ikke vet at det gjelder dens liv.
| هەتا تیرێک جەرگی ببڕێت، وەک پەلەکردنی باڵدار بۆ داو، کە نازانێ بۆ گیانی خۆیەتی. |
24 Så hør nu på mig, barn, og akt på min munns ord!
| ئەی کوڕینە، ئێستاش گوێم لێ بگرن، سەرنج بدەنە قسەکانی دەمم. |
25 La ikke ditt hjerte vende sig til hennes veier, forvill dig ikke inn på hennes stier!
| با دڵت بەرەو ڕێگاکانی ئەو ژنە لانەدات، لە ڕێبازەکانی گومڕا مەبە، |
26 For mange som har fått ulivssår, har hun fellet, og mangfoldige er de hun har slått ihjel;
| چونکە زۆرن ئەوانەی بە برینداری بەریداونەتەوە، هەموو ئەوانەی بە دەستی کوژراون کۆمەڵی گەورەن. |
