Salomos Ordsprog 5
1 Min sønn! Akt på min visdom, bøi ditt øre til min forstand,
Wen nutik, lohng kas in lalmwetmet luk ac porongo etauk luk.
2 så du kan gjemme kloke råd og dine leber bevare kunnskap!
Na ouiyen moul lom ac fah suwohs, ac kas lom ac fahkak lah oasr etu lom.
3 For en fremmed kvinnes leber drypper av honning, og glattere enn olje er hennes tunge;
Ngoasron mutan kien siena mukul ac ku in emwem oana honey, ac oalul fwel oana oil in olive,
4 men til sist er hun besk som malurt, hvass som et tveegget sverd.
tusruktu ke safla pwar nukewa, mwe keok mukena pa ac tuku kac.
Mutan sac ac kolkomla nu in facl in misa. Inkanek ma el fahsr kac pa inkanek nu ke misa. (Sheol h7585)
6 På livets sti vil hun ikke vandre; hennes veier går hit og dit, uten at hun vet det.
El kuhfla ac alfokfokla liki inkanek in moul, ac el tia akilen acn el fahsr we.
7 Så hør nu på mig, mine barn, og vik ikke fra min munns ord!
Lohngyu inge, wen nutik uh, ac tia mulkunla ma nga fahk nu suwos.
8 La din vei være langt fra henne, og kom ikke nær til døren på hennes hus,
Fahsr liki mutan ouinge uh! Nimet kalukyang nu ke mutunoa sel.
9 forat du ikke skal gi andre din pryd og en grusom herre dine år,
Kom fin oru, na sunak ma tuh orek nu sum meet ac fah orek nu sin kutu na mwet, na kom ac fah fusr na misa inpoun mwet wangin pakomuta yoro.
10 forat ikke fremmede skal mettes av din eiendom, og frukten av din møie komme i en annen manns hus,
Aok, mwetsac uh ac eisla mwe kasrup lom nukewa, ac ma kom kemkatu nu kac ac fah ma lun siena mwet.
11 så du må stønne i din siste stund, når din kropp og ditt kjøtt tæres bort,
Kom ac fah oan sasao fin mwe oan kiom. Ikom ac monum ac fah mongola,
12 Og du må si: Hvorledes har jeg kunnet hate tukt, og hvorledes har mitt hjerte kunnet forakte tilrettevisning,
ac kom fah fahk, “Efu ku nga koflana etala? Efu ku nga tuh srunga mwet in lutiyu?
13 så jeg ikke hørte på dem som lærte mig, og ikke bøide mitt øre til dem som veiledet mig!
Nga tuh tiana lohang nu sin mwet luti luk nukewa, ac tiana porongalos.
14 Nær var jeg kommet i den største ulykke midt i forsamlingen og menigheten.
Ac inge nga akilenak lah akmwekinyeyuk nga sin mwet nukewa.”
15 Drikk av din egen brønn, drikk rinnende vann av din egen kilde!
Kom in pwaye nu sin mutan kiom sifacna, ac sang lungse lom nu sel mukena.
16 Skulde vel dine kilder strømme ut på gaten, dine bekker på torvene?
Tulik ma kom osweang nu sin kutena mutan saya uh, ac wangin sripa nu sum.
17 La dem være for dig alene og ikke for fremmede sammen med dig!
Lela tulik nutum uh in kapak ac kasrekom, a in tia muta kasru mwet saya.
18 Din kilde være velsignet, gled dig i din ungdoms hustru!
Ke ma inge kom in engan sin mutan kiom, aok mutan fusr se na ma kom tuh payukyak se ah,
19 Den elskelige hind og den yndefulle stengjet! Hennes barm kvege dig til enhver tid, av hennes kjærlighet være du alltid drukken!
su tuh kato ac wo lumah oana soko deer mutan. Lela oaskuiyal in mwe akenganye kom. Lela elan kafiskomi ke lungse lal.
20 Hvorfor, min sønn, skulde du da være drukken av attrå efter en annen manns hustru og favne en fremmed kvinnes barm?
Wen nutik, efu ku kom in sang lungse lom nu sin siena mutan? Efu kom kaukya iniwen mutan kien siena mukul?
21 For en manns veier ligger åpne for Herrens øine, og Herren jevner alle hans stier.
LEUM GOD El liye ma nukewa kom oru. Acn nukewa kom fahsr nu we, El liye kom.
22 Den ugudelige fanges i sine egne misgjerninger, og han holdes fast i sin egen synds snarer.
Orekma koluk lun sie mwet koluk oana sie mwe kwasrip. El ac sremla ke sie nwek ke koluk lal sifacna.
23 Han må dø, fordi han ikke lot sig tukte, og for sin store dårskaps skyld tumler han og faller.
El misa ke sripen el tia sifacna liyaung orekma lal. Lalfon lal pa kololla nu in kulyuk lal uh.
