Salomos Ordsprog 27

1 Ros dig ikke av den dag imorgen, for du vet ikke hvad dagen vil føde!

Әтики күнүң тоғрилиқ махтанма, Чүнки бир күни немә болидиғиниңниму билмәйсән.

2 La en annen rose dig og ikke din egen munn, en fremmed og ikke dine egne leber!

Сени башқилар махтисун, өз ағзиң мундақ қилмисун, Ят адәм сени махтисун, өз ләвлириң ундақ қилмисун.

3 Stenen er tung, og sanden veier meget, men dårens harme er tyngre enn begge.

Таш еғир, қум хелә җиң басар, Бирақ ахмақ кәлтүридиған хапичилиқ иккисидин техиму еғирдур.

4 Vrede er fryktelig, og harme er som en flom; men hvem kan stå sig mot avind?

Ғәзәп рәһимсиздур, Қәһр болса кәлкүндәк адәмни еқитип кетәр, Бирақ ким һәсәтхорлуқ алдида тақабил туралисун?

5 Åpenlys irettesettelse er bedre enn kjærlighet som skjules.

Ашкарә әйипләш йошурун муһәббәттин әладур.

6 Trofaste er vennens slag, men troløse er fiendens kyss.

Достниң қолидин йегән зәхимләр садиқлиқтин болиду; Бирақ дүшмәнниң сөйүшлири һейлигәрликтур.

7 Den mette vraker honning, men for den sultne er alt bittert søtt.

Тоқ киши һәсәл көнигидинму бизардур, Ач кишигә һәр қандақ аччиқ нәрсиму татлиқ билинәр.

8 Lik en spurv som flyver omkring borte fra sitt rede, er en mann som vanker om borte fra sitt hjem.

Жут маканидин айрилған киши, Угисидин айрилип жүргән қушқа охшар.

9 Olje og røkelse gleder hjertet, og likeså en venns ømhet og opriktige råd.

Әтир вә хушбуй көңүлни ачар, Җан көйәр достниң сәмимий мәслиһәти кишини риғбәтләндүрәр. Җан көйәр достниң сәмимий, хушхуй мәслиһәти кишини хуш қилур.

10 Forlat ikke din venn og din fars venn, og kom ikke i din brors hus den dag du er i nød! En granne nær ved er bedre enn en bror langt borte.

Өз достуңни, атаңниң достиниму унтума; Бешиңға күн чүшкәндә қериндишиңниң өйигә кирип йелинма; Йеқиндики дост, жирақтики қериндаштин әла.

11 Vær vis, min sønn, og gled mitt hjerte, så jeg kan svare den som håner mig!

И оғлум, дана бол, көңлүмни хуш қил, Шундақ қилғиниңда мени мәсқирә қилидиғанларға җавап берәләймән.

12 Den kloke ser ulykken og skjuler sig; de uerfarne går videre og må bøte.

Зерәк киши балайиқазани алдин көрүп қачар; Саддилар алдиға берип зиян тартар.

13 Ta hans klær, han har gått i borgen for en annen, og ta pant av ham for en fremmed kvinnes skyld!

Ятқа кепил болған кишидин қәризгә тонини тутуп алғин; Ят хотунға капаләт бәргән кишидин капаләт пули ал.

14 Den som velsigner sin venn med høi røst tidlig om morgenen, ham skal det regnes som en forbannelse.

Қақ сәһәрдә туруп, жуқури авазда достиға бәхит тилигәнлик, Өзини қарғаш һесаплинар.

15 Et stadig takdrypp på en regndag og en trettekjær kvinne ligner hverandre.

Ямғурлуқ күндики тохтимай чүшкән тамчә-тамчә йеғин, Вә соқушқақ хотун бир-биригә охшаштур.

16 Den som holder på henne, holder på vind, og hans høire hånd griper i olje.

Уни тизгәнләш боранни тосқанға, Яки яғни оң қол билән чаңгаллиғанға охшаштур.

17 Jern skjerpes ved jern, og en mann slipes ved å omgås andre.

Төмүрни төмүргә билисә өткүрләшкәндәк, Достларму бир-бирини өткүрләштүрәр.

18 Den som passer sitt fikentre, får ete dets frukt, og den som tar vare på sin herre, blir æret.

Әнҗир көчитини пәрвиш қилғучи униңдин әнҗир йәйду; Ғоҗайинини асрап күткән қул иззәт тапиду.

19 Likesom ansikt speiler sig mot ansikt i vannet, så finner det ene menneske sitt hjerte igjen hos det andre.

Суда адәмниң йүзи әкс әткәндәк, Инсанниң қәлбиниң қандақлиғи өз йенидики киши арқилиқ билинәр.

20 Dødsriket og avgrunnen blir ikke mette, og menneskenes øine blir heller ikke mette. (Sheol h7585)

Тәһтисара вә һалакәт һәргиз тоймиғандәк, Адәмниң [ач] көзлири қанаәт тапмас. (Sheol h7585)

21 Digel er for sølv og ovn for gull, og en mann prøves efter det han roser.

Сапал қазан күмүчни, чанақ алтунни тавлар, Адәм болса махталғанда синилар.

22 Om du støter dåren i morteren med støteren midt iblandt grynene, så viker hans dårskap allikevel ikke fra ham.

Ахмақни буғдай билән биргә сәндәлдә талқан қилип соқсаңму, Ахмақлиғи йәнила униңда турар.

23 Du bør nøie kjenne dine fårs utseende; ha omsorg for din buskap!

Падилириңниң әһвалини убдан билип тур, Мал-варанлириңдин яхши хәвәр ал;

24 For gods varer ikke til evig tid, og en krone ikke gjennem alle slekter.

Чүнки байлиқниң мәңгү капалити болмас, Таҗ-тәхтму дәвирдин-дәвиргичә турамду?

25 Når høiet er borte, og det unge gress kommer til syne, og fjellgresset samles inn,

Қуруған чөпләр орулғандин кейин, Юмран чөпләр өсүп чиққанда, Тағ бағридинму явайи чөпләр жиғилғанда,

26 så har du lam til klær og bukker til å kjøpe aker for,

Шу чағда қозиларниң жуңлири қирқилип кийимиң болар; Өшкиләрни сатқан пулға бир етиз келәр,

27 og du har gjetemelk nok til føde for dig og ditt hus og til livsophold for dine piker.

Һәмдә өшкиләрниң сүтлири сениң һәм аилидикилириңниң озуқлуғини, Дедәклириңниң қосиғини тәминләшкиму йетәр.