Salomos Ordsprog 21

1 Kongens hjerte er som bekker i Herrens hånd, han bøier det dit han vil.

Konungs hjarta er i Herrens hand som bekkjer, han vender det kvar helst han vil.

2 Alle en manns veier er rette i hans egne øine, men Herren veier hjertene.

Kvar mann tykkjer at hans eigi ferd er rett, men det er Herren som prøver hjarto.

3 Å gjøre rett og skjel er mere verdt for Herren enn offer.

At folk gjer rett og skil, er meir verdt for Herren enn offer.

4 Stolte øine og overmodig hjerte - de ugudeliges lampe blir dem til synd.

Ovmods augo og sjølvgodt hjarta - lampa åt gudlause folk er synd.

5 Den flittiges tanker fører bare til vinning, men hastverk bare til tap.

Umtanke hjå den annsame er berre til vinning, men hastverk berre til tap.

6 Rikdom som vinnes ved svikefull tunge, er et pust som blir borte i luften, og den fører til døden.

Skattevinning med ljugartunga er ein kvervande pust av deim som søkjer dauden.

7 De ugudeliges vold skal rykke dem selv bort, fordi de ikke vilde gjøre det som rett er.

Den vald dei gudlause gjer, skal riva deim sjølve burt, for det som er, vil dei ikkje gjera.

8 Skyldtynget manns vei er kroket, men den renes ferd er ærlig.

Skuldig mann gjeng krokut veg, men den reine - han gjer si gjerning beint fram.

9 Bedre å bo i et hjørne på taket enn med trettekjær kvinne i felles hus.

Betre å bu i ei krå på taket enn å ha sams hus med trettekjær kvinna.

10 Den ugudeliges sjel har lyst til det onde; hans næste finner ikke barmhjertighet hos ham.

Ugudleg manns sjæl hev hug til det vonde, hans næste finn ikkje miskunn hjå honom.

11 Når du straffer en spotter, blir den uforstandige vis, og når du lærer en vis, tar han imot kunnskap.

Refser du spottaren, vert uvitingen vis, og lærer du vismannen, tek han mot kunnskap.

12 Den Rettferdige gir akt på den ugudeliges hus; han styrter de ugudelige i ulykke.

Ein rettferdig agtar på gudlause-hus, han støyter dei gudlause ned i ulukka.

13 Den som lukker sitt øre for den fattiges skrik, han skal selv rope, men ikke få svar.

Dytter du øyra til for armings rop, skal sjølv du ropa og ikkje få svar.

14 En gave i lønndom stiller vrede, og en hemmelig foræring stiller stor harme.

Gåva i løyndom stiller vreide, og gjeving i barmen stiller største harmen.

15 Det er en glede for den rettferdige å gjøre rett, men en redsel for dem som gjør urett.

Det er ei gleda for rettferdig mann å gjera rett, men ei rædsla for illgjerningsmenner.

16 Det menneske som forviller sig fra klokskaps vei, skal havne blandt dødningene.

Den som viller seg burt frå klokskaps veg, han skal hamna i skuggeheimen.

17 Fattig blir den som elsker glade dager; den som elsker vin og olje, blir ikke rik.

Ein fatigmann vert den som elskar moro, ei vert han rik som elskar vin og olje.

18 Den ugudelige blir løsepenge for den rettferdige, og den troløse kommer i de opriktiges sted.

Den gudlause vert løysepeng for den rettferdige, og utru kjem i staden for den ærlege.

19 Bedre å bo i et øde land enn hos en arg og trettekjær kvinne.

Betre å bu i eit øydeland enn hjå arg og trættekjær kvinna.

20 Kostelige skatter og olje er det i den vises hus, men dåren gjør ende på det.

Vismann hev dyre skattar og olje i huset, men uvitingen øyder det upp.

21 Den som jager efter rettferdighet og miskunnhet, han skal finne liv, rettferdighet og ære.

Den som strævar etter rettferd og miskunn, han skal finna liv og rettferd og æra.

22 Den vise inntar de veldiges by og river ned det vern som den satte sin lit til.

Ein by med kjempor tek vismannen inn, og han bryt ned den borgi som byen lit på.

23 Den som varer sin munn og sin tunge, frir sitt liv fra trengsler.

Den som varar sin munn og si tunga, han varar si sjæl frå trengslor.

24 Den som er overmodig og opblåst, kalles en spotter; han farer frem i ustyrlig overmot.

Ein ovmodig og ubljug kallar me spottar, ein som fer fram med ofselegt ovmod.

25 Den lates attrå dreper ham, fordi hans hender nekter å arbeide.

Lysti åt letingen drep honom sjølv, for henderne hans vil inkje gjera.

26 Hele dagen attrår og attrår han, men den rettferdige gir og sparer ikke.

Heile dagen snikjer den snikne, men ein rettferdig gjev og sparer inkje.

27 De ugudeliges offer er en vederstyggelighet, og enda mere når de bærer det frem og har ondt i sinne!

Offer frå gudlause er ei gruv, og endå meir når dei samstundes emnar på ilt.

28 Et løgnaktig vidne skal omkomme, men en mann som hører efter, skal alltid få tale.

Eit ljugar-vitne skal ganga til grunns, men ein mann som lyder etter, skal få tala alltid.

29 En ugudelig mann ter sig frekt, men den opriktige går sin vei rett frem.

Gudlaus mann ter seg skamlaus, men den ærlege gjeng sine vegar stødigt.

30 Det finnes ingen visdom og ingen forstand og intet råd mot Herren.

Det finst ingen visdom og inkje vit og ingi råd imot Herren.

31 Hesten gjøres ferdig for stridens dag, men seieren hører Herren til.

Hesten vert budd til herferdsdagen, men sigeren kjem ifrå Herren.