Salomos Ordsprog 20

1 Vinen er en spotter, sterk drikk volder støi, og hver den som raver av den, blir ikke vis.

Vera është tallëse, pija dehëse është e turbullt dhe kush jepet pas tyre nuk është i urtë.

2 Den redsel en konge vekker, er som løvens brøl; den som gjør ham vred, spiller sitt liv.

Frika e mbretit është si ulërima e luanit; kush ia nxit zemërimin mëkaton kundër vetë jetës së vet.

3 Det er en ære for en mann at han holder sig borte fra trette, men enhver dåre viser tenner.

Éshtë një lavdi për njeriun t’u shmanget grindjeve, por çdo budalla përzihet në to.

4 Om vinteren vil den late ikke pløie, derfor søker han forgjeves efter grøde om høsten.

Përtaci nuk lëron për shkak të të ftohtit; për pasojë do të lypë në kohën e vjeljeve, por nuk do të ketë asgjë.

5 Tankene i en manns hjerte er et dypt vann, men en forstandig mann drar det op.

Këshilla në zemrën e njeriut është si uji i thellë, por njeriu me mend do të dijë të mbushë nga ai ujë.

6 Mange mennesker roper høit, hver om sin kjærlighet; men hvem finner vel en trofast mann?

Shumë njerëz shpallin mirësinë e tyre; por kush mund të gjejë një njeri besnik?

7 Den rettferdige vandrer i ustraffelighet; lykkelige er hans barn efter ham.

I drejti ecën në ndershmërinë e tij; bijtë e tij do të bekohen pas atij.

8 En konge som sitter på sitt dommersete, sikter og skiller ut alt ondt med sine øine.

Një mbret që ulet mbi fronin e gjyqit davarit me vështrimin e tij çdo të keqe.

9 Hvem kan si: Jeg har renset mitt hjerte, jeg er fri for min synd?

Kush mund të thotë: “Pastrova zemrën time, jam i pastruar nga mëkati im”?

10 To slags vektstener og to slags mål - begge deler er en vederstyggelighet for Herren.

Peshimi i dyfishtë dhe matja e dyfishtë janë që të dyja gjëra të neveritshme për Zotin.

11 Allerede den unge gutt viser ved sine gjerninger om hans ferd vil bli ren og rett.

Edhe fëmija me veprimet e tij tregon në se ajo që bën është e pastër dhe e ndershme.

12 Øret som hører, og øiet som ser - Herren har skapt dem begge to.

Veshin që dëgjon dhe syrin që sheh i ka bërë që të dy Zoti.

13 Elsk ikke søvn, forat du ikke skal bli fattig! Lukk dine øine op, så får du brød nok å ete.

Mos e duaj gjumin që të mos varfërohesh; mbaji sytë hapur dhe do të kesh bukë sa të ngopesh.

14 Dårlig, dårlig! sier kjøperen; men når han går bort, roser han sig.

“Éshtë i keq, është i keq”, thotë blerësi; por mbasi ai ka ikur, lavdërohet për blerjen.

15 Det er nok gull og perler i mengde, men kyndige leber er en kostelig ting.

Ka flori dhe margaritarë të shumtë, por buzët e pasura me dije janë një xhevahir i çmuar.

16 Ta hans klær, han har gått i borgen for en annen, og ta pant av ham for fremmedes skyld!

Merr rroben e atij që është bërë garant për një të huaj, dhe mbaje si peng për gruan e huaj.

17 Brød vunnet ved svik smaker mannen søtt, men siden blir hans munn full av småsten.

Buka e nxjerrë me hile është e ëmbël për njeriun, por pastaj goja e tij do të mbushet me zaje.

18 Planer får fremgang ved rådslagning; søk veiledning også når du fører krig!

Planet bëhen të qëndrueshme nga këshilla; prandaj bëje luftën me këshilla të urta.

19 Den som går omkring som baktaler, åpenbarer hemmeligheter, og med den som er åpenmunnet, skal du ikke ha noget å gjøre.

Ai që shkon poshtë e lart duke përfolur tregon sekretet; prandaj mos u shoqëro me atë që flet tepër.

20 Den som banner sin far og sin mor, hans lampe skal slukne i belgmørke.

Atij që mallkon të atin dhe të ëmën, llamba do t’i shuhet në terrin më të madh.

21 En arv som en fra først av har revet til sig, blir til sist uten velsignelse.

Trashëgimia e fituar me nxitim në fillim, nuk do të bekohet në fund.

22 Si ikke: Jeg vil gjengjelde med ondt! Bi på Herren, og han skal frelse dig!

Mos thuaj: “Do t’i përgjigjem së keqes me të keqen”; ki shpresë te Zoti dhe ai do të të shpëtojë.

23 To slags vektstener er en vederstyggelighet for Herren, og falsk vekt er noget ondt.

Peshimi i dyfishtë është i neveritshëm për Zotin dhe peshorja e pasaktë nuk është një gjë e mirë.

24 Herren styrer mannens skritt; hvorledes skulde et menneske skjønne sin vei?

Hapat e njeriut vijnë nga Zoti; si mund ta njohë, pra, njeriu rrugën e vet?

25 Det er farlig for et menneske at han i tankeløshet vier noget til Gud og først bakefter overveier sine løfter.

Éshtë një kurth për njeriun të marrë një zotim pa e matur mirë dhe, mbasi ta ketë marrë, të mendohet.

26 En vis konge skiller ut de ugudelige og lar hjulet gå over dem.

Një mbret i urtë i shpartallon njerëzit e këqij dhe kalon mbi ta rrotën.

27 Menneskets ånd er en Herrens lampe; den ransaker alle lønnkammerne i hans indre.

Shpirti i njeriut është llamba e Zotit, që vëzhgon tërë skutat më të fshehta të zemrës.

28 Miskunnhet og sanndruhet er en vakt om kongen, og han støtter sin trone ved miskunnhet.

Mirësia dhe besnikëria ruajnë mbretin; ai e bën të qëndrueshëm fronin e tij me anë të mirësisë.

29 De unges pryd er deres kraft, og de gamles ære er de grå hår.

Lavdia e të rinjve është forca e tyre, nderi i pleqve janë thinjat e tyre.

30 Et tuktemiddel for de onde er buler og sår og slag, som trenger inn i hjertets indre.

Të rrahurat që lënë plagë të thella e heqin të keqen, ashtu si goditjet që vijnë në pjesën më të brendshme të zorrëve.