Salomos Ordsprog 18

1 Den egensindige følger bare sin egen lyst; mot alle kloke råd viser han tenner.

人と交わりをしない者は口実を捜し、すべてのよい考えに激しく反対する。

2 Dåren bryr sig ikke om å være forstandig, men vil bare vise hvad han tenker i sitt hjerte.

愚かな者は悟ることを喜ばず、ただ自分の意見を言い表わすことを喜ぶ。

3 Når den ugudelige kommer, kommer også forakt, og med skammen følger spott.

悪しき者が来ると、卑しめもまた来る、不名誉が来ると、はずかしめも共にくる。

4 Ordene i en manns munn er dype vann, visdoms kilde er en fremvellende bekk.

人の口の言葉は深い水のようだ、知恵の泉は、わいて流れる川である。

5 Det er ille å gi den skyldige medhold, å bøie retten for den rettferdige.

悪しき者をえこひいきすることは良くない、正しい者をさばいて、悪しき者とすることも良くない。

6 Dårens leber volder trette, og hans munn roper efter pryl.

愚かな者のくちびるは争いを起し、その口はむち打たれることを招く。

7 Dårens munn er til ulykke for ham selv, og hans leber er en snare for hans liv.

愚かな者の口は自分の滅びとなり、そのくちびるは自分を捕えるわなとなる。

8 En øretuters ord er som velsmakende retter, og de trenger ned i hjertets indre.

人のよしあしをいう者の言葉はおいしい食物のようで、腹の奥にしみこむ。

9 Den som er lat i sin gjerning, er også en bror til ødeleggeren.

その仕事を怠る者は、滅ぼす者の兄弟である。

10 Herrens navn er et fast tårn; til det løper den rettferdige og blir berget.

主の名は堅固なやぐらのようだ、正しい者はその中に走りこんで救を得る。

11 Den rikes gods er hans festning og som en høi mur i hans egen tanke.

富める者の富はその堅き城である、それは高き城壁のように彼を守る。

12 Forut for fall ophøier en manns hjerte sig, men ydmykhet går forut for ære.

人の心の高ぶりは滅びにさきだち、謙遜は栄誉にさきだつ。

13 Når en svarer før han hører, da blir det til dårskap og skam for ham.

事をよく聞かないで答える者は、愚かであって恥をこうむる。

14 En manns mot kan holde ham oppe i hans sykdom; men et nedslått mot - hvem kan bære det?

人の心は病苦をも忍ぶ、しかし心の痛むときは、だれがそれに耐えようか。

15 Den forstandiges hjerte kjøper kunnskap, og de vises øre søker kunnskap.

さとき者の心は知識を得、知恵ある者の耳は知識を求める。

16 Et menneskes gave gir ham rum og fører ham frem for store herrer.

人の贈り物は、その人のために道をひらき、また尊い人の前に彼を導く。

17 Den som taler først i en rettsstrid, synes å ha rett; men så kommer motparten og gransker hans ord.

先に訴え出る者は正しいように見える、しかしその訴えられた人が来て、それを調べて、事は明らかになる。

18 Loddet gjør ende på tretter og skiller mellem de mektige.

くじは争いをとどめ、かつ強い争い相手の間を決定する。

19 En bror som en har gjort urett mot, er vanskeligere å vinne enn en festning, og trette med ham er som en bom for en borg.

助けあう兄弟は堅固な城のようだ、しかし争いは、やぐらの貫の木のようだ。

20 Ved frukten av en manns munn mettes hans buk; med sine lebers grøde blir han mettet.

人は自分の言葉の結ぶ実によって、満ち足り、そのくちびるの産物によって自ら飽きる。

21 Død og liv er i tungens vold, og hver den som gjerne bruker den, skal ete dens frukt.

死と生とは舌に支配される、これを愛する者はその実を食べる。

22 Den som har funnet en hustru, har funnet lykke og fått en nådegave av Herren.

妻を得る者は、良き物を得る、かつ主から恵みを与えられる。

23 I ydmyke bønner taler den fattige, men den rike svarer med hårde ord.

貧しい者は、あわれみを請い、富める者は、はげしい答をする。

24 En mann med mange venner går det ille; men der er venner som henger fastere ved en enn en bror.

世には友らしい見せかけの友がある、しかし兄弟よりもたのもしい友もある。