Salomos Ordsprog 17

1 Bedre et stykke tørt brød med ro og fred enn et hus fullt av slakt med trette.

睦じうして一塊の乾けるパンあるは あらそひありて宰れる畜の盈たる家に愈る

2 En klok tjener får råde over en dårlig sønn, og iblandt brødrene får han del i arven.

かしこき僕は恥をきたらする子ををさめ 且その子の兄弟の中にありて產業を分ち取る

3 Der er digel for sølv og ovn for gull; men den som prøver hjertene, er Herren.

銀を試むる者は坩堝 金を試むる者は鑢 人の心を試むる者はヱホバなり

4 Den onde akter på ondskaps lebe; løgneren lytter til ødeleggelses tunge.

惡を行ふものは虚偽のくちびるにきき 虚偽をいふ者はあしき舌に耳を傾ぶく

5 Den som spotter den fattige, håner hans skaper; den som gleder sig over ulykke, skal ikke bli ustraffet.

貧人を嘲るものはその造主をあなどるなり 人の災禍を喜ぶものは罪をまぬかれず

6 De gamles krone er barnebarn, og barns pryd er deres fedre.

孫は老人の冠弁なり 父は子の榮なり

7 Det sømmer sig ikke for dåren å tale store ord, enn mindre for den høibårne å tale løgn.

勝れたる事をいふは愚なる人に適はず 况て虚偽をいふ口唇は君たる者に適はんや

8 Gave er en edelsten i dens øine som får den; hvor den kommer, gjør den lykke.

贈物はこれを受る者の目には貴き珠のごとし その向ふところにて凡て幸福を買ふ

9 Den som dekker over overtredelse, søker kjærlighet; men den som ripper op en sak, skiller venn fra venn.

愛を追求むる者は人の過失をおほふ 人の事を言ひふるる者は朋友をあひ離れしむ

10 Skjenn virker bedre på den forstandige enn hundre slag på dåren.

一句の誡命の智人に徹るは百囘扑つことの愚なる人に徹るよりも深し

11 En ond manns hu står bare til gjenstridighet, og en ubarmhjertig engel sendes imot ham.

叛きもとる者はただ惡きことのみをもとむ 比故に彼にむかひて殘忍なる使者遣はさる

12 Bedre for en mann å møte en bjørn som ungene er tatt fra, enn en dåre i hans dårskap.

愚なる者の愚妄をなすにあはんよりは寧ろ子をとられたる牝熊にあへ

13 Den som gjengjelder godt med ondt, fra hans hus skal ulykken ikke vike.

惡をもて善に報ゆる者は惡その家を離れじ

14 Å begynne trette er som å åpne for vann; la da tretten fare, før den blir for voldsom!

爭端の起源は堤より水をもらすに似たり この故にあらそひの起らざる先にこれを止むべし

15 Den som frikjenner en ugudelig, og den som domfeller en rettferdig, de er begge to en vederstyggelighet for Herren.

惡者を義とし義者を惡しとするこの二の者はヱホバに憎まる

16 Hvad hjelper penger i dårens hånd til å kjøpe visdom, siden han er uten forstand?

愚なる者はすでに心なし何ぞ智慧をかはんとて手にその價の金をもつや

17 En venn elsker alltid, og en bror fødes til hjelp i nød.

朋友はいづれの時にも愛す 兄弟は危難の時のために生る

18 Et menneske som ikke har forstand, gir håndslag og går i borgen hos sin næste.

智慧なき人は手を拍てその友の前にて保證をなす

19 Den som elsker trette, elsker synd; den som gjør sin dør høi, søker sin egen undergang.

爭端をこのむ者は罪を好み その門を高くする者は敗壞を求む

20 Den som er falsk i hjertet, finner intet godt, og den som er vrang i sin tale, faller i ulykke.

邪曲なる心ある者はさいはひを得ず その舌をみだりにする者はわざはひに陷る

21 Den som har en narr til sønn, får sorg av ham; en dåres far har ingen glede.

愚なる者を產むものは自己の憂を生じ 愚なる者の父は喜樂を得ず

22 Et glad hjerte gir god lægedom, men et nedslått mot tar margen fra benene.

心のたのしみは良薬なり 霊魂のうれひは骨を枯す

23 Den ugudelige tar gaver ut av barmen for å bøie rettens gang.

惡者は人の懐より賄賂をうけて審判の道をまぐ

24 Den forstandige har visdommen for øie, men dårens øine er ved jordens ende.

智慧は哲者の面のまへにあり されど愚なる者は目を地の極にそそぐ

25 En uforstandig sønn er en gremmelse for sin far og en bitter sorg for henne som fødte ham.

愚なる子は其父の憂となり 亦これを生る母の煩勞となる

26 Å straffe også den rettferdige er ikke godt; å slå edle menn er tvert imot all rett.

義者を罰するは善らず 貴き者をその義きがために扑は善らず

27 Den som er sparsom med sine ord, er klok, og den koldsindige er en forstandig mann.

言を寡くする者は知識あり 心の靜なる者は哲人なり

28 Også dåren aktes for klok når han tier, for vis når han holder sine leber lukket.

愚なる者も默するときは智慧ある者と思はれ その口唇を閉るときは哲者とおもはるべし